Έκπληκτα Βρέφη

Έμπνευση και αφορμή είναι η φράση του πειρατή, σε ανάρτηση περί αλογίσιου κρέατος, μπορεί άνετα όμως να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει τον δυτικό άνθρωπο, ο οποίος ακόμα και όταν αναρωτηθεί για το τί συμβαίνει γύρω του, πολύ εύκολα αποκοιμιέται με τα ναρκωτικά των εύπεπτων  λογικοφανών μύθων, εκείνων που αναπαράγονται από τις διαφημίσεις.

Λέει για παράδειγμα η διαφήμιση ότι τα τάδε δημητριακά είναι υγιεινά και ότι σε βοηθάνε να χάσεις βάρος. Δεν αναρωτιέσαι πως στο διάολο έχει γλυκιά γεύση, ούτε γιατί έχει τόσο χαμηλή τιμή τη στιγμή που για να κάνεις το ίδιο πρέπει να ξοδέψεις πολύ περισσότερα σε ενέργεια, χρόνο και υλικά, για να μην αναφέρω συσκευασία, διανομή και τα αστρονομικά κέρδη του κατασκευαστή. Όλα αυτά δεν τα σκέφτεσαι. Αλλά εκπλήσσεσαι όταν κάποιος θεωρεί κατάλληλη τη στιγμή να μάθεις ότι περιέχει γενετικά μεταλλαγμένα υλικά, ότι έχει δώσει στη ζάχαρη εξωτικές ονομασίες για να μην φαίνεται σαν πρώτο συστατικό, ότι περιέχει τεχνητά αρώματα αντί για φυσικά και ότι αν δεν είχε αυτά τα αρώματα θα βρωμούσε σαν σκουπιδοτενεκές από ταβέρνα μετά από τριήμερη απεργία των δημοτικών υπαλλήλων.

Κλαίνε, όλοι, για τα μαγαζιά που έκλεισαν και για τα αυτοκίνητα που δεν πωλούνται πια. Δεν αναρωτιούνται όμως, από που προέρχονται όλα αυτά τα εμπορεύματα και με ποιό, συνολικά κόστος; Όλες αυτές οι αποθήκες, πως γέμισαν; Με τί λεφτά και με τίνος την εργασία, ώστε να πωλούνται για ένα ευρώ, κι εσύ μετά να το πετάς στα σκουπίδια;

Ακόμα, λένε οι ειδήσεις ότι οι τάδε μπότες παράγονται με τρόπο βάναυσο προς τα ζώα. Και δεν είχες αναρτηθεί ποτέ πως φτιάχνονται τα υπόλοιπα; Πως γίνονται οι ζώνες και οι τσάντες και τα άλλα δερμάτινα προϊόντα; Ο καναπές από δέρμα πως νομίζεις ότι φτιάχνεται, με το σείς και με το σας ή μήπως με χειροφίλημα  Ή μήπως θαρρεί κανείς ότι για τις μπότες είναι βάναυσοι αλλά για τις γούνες γδέρνουν τα ζώα με τακτ;

Ξέρεις τί γίνεται στα σφαγεία ώστε να έχεις φιλέτο και μπέργκερ; Όχι μόνο δεν ξέρεις, αλλά το κακό είναι ότι ούτε καν αναρωτιέσαι, γιατί ξέρεις, ξέρεις, ότι όσο προφασίζεσαι άγνοια μπορείς να συνεχίσεις να τρώς σαν ζώον.

Και η σφαγή είναι το λιγότερο, διότι το να σφάξεις ένα ζώο για να το φας είναι το φυσικότερο πράγμα στον κόσμο. Ξέρεις πως τρέφονται, ώστε να παράγουν γρήγορα και φτηνά κρέας και γάλα, να τρώς κάθε μέρα ο μοσχαναθρεμένος; Για μία φορά ακόμα  ούτε ξέρουμε, ούτε θέλουμε να ξέρουμε, γιατί αν ξέραμε θα έπρεπε να απαρνηθούμε αυτά που μας αρέσουν.

Ανάλογα, δεν αναρωτιόμαστε για ένα σωρό πράγματα, όπως το γιατί είναι φτηνά τα κινέζικα, γιατί κανείς δε μιλάει για την έλλειψη ψαριών, γιατί οι μπαταρίες όσο πάνε και ακριβαίνουν, πως οι πειρατές οι τρομοκράτες και οι χρυσαυγίτες βρίσκουν όπλα, που πάνε τα σκουπίδια και τα πυρηνικά απόβλητα, γιατί αντί να κόψουμε την εξάρτηση από τον ηλεκτρισμό την ενισχύουμε και πολλά. πολλά, πάρα πολλά άλλα.

Καθόμαστε όλοι στα γραφεία, πληκτρολογώντας, διδάσκοντας, συγγράφοντας, συνθέτοντας, υπολογίζοντας, διακοσμώντας, εμπορευόμενοι, δανειζόμενοι ή συναλλασόμενοι και δεν αναρωτιόμαστε: αφού όλοι εμείς είμαστε στα γραφεία, τότε από που έρχονται τα υλικά της ευμάρειάς μας; Αφού εμείς δεν τα παράγουμε, τότε ποιός και που;

Άλλο ένα καλό που μου αρέσει πολύ: γιατί ξαφνικά όλοι κραδαίνουν τη σημαία της πιστοποίησης; γιατί μέχρι τώρα δεν χρειαζόταν και γιατί τώρα χρειάζεται; Πόσο αξιόπιστα είναι τα πιστοποιημένα προϊόντα και πόσο πουλημένοι είναι οι πιστοποιητές; Τα κεφτεδάκια που αναφέρει ο πειρατής στην ανάρτηση ήταν και αυτά πιστοποιημένα, από κάποιον πήραν έγκριση με σφραγίδα, όπως και τα δημητριακά της δεύτερης παραγράφου και το δέρμα για τις μπότες. Πολλή πιστοποίηση, αδερφέ μου!

Σαν έκπληκτα βρέφη, θυμίζουμε ολοένα και περισσότερο τους ελόυ στη Μηχανή του Xρόνου, έτσι δεν είναι;

Αλλά δεν είμαστε ακριβώς έκπληκτα ούτε ακριβώς βρέφη.
Η νοητική τεμπελιά, η υπόσχεση της άκοπης απόλαυσης χωρίς συνέπειες ασκεί γοητεία στην οποία δεν θέλουμε να αντισταθούμε και είναι, πιστεύω, προσωπική επιλογή.
Θα διαφωνήσω με τον πειρατή σε αυτό. Δεν είμαστε βρέφη, αλλά συνειδητά επιλέγουμε την εύκολη λύση, με προθυμία πειθόμαστε να φάμε το γεμάτο ζάχαρη και καμμένα λάδια φαγητό μας αλλά με απροθυμία ίσα που ξυπνάμε για να δούμε τί συμβαίνει γύρω μας και ξανακλείνουμε γοργά τα μάτια για να μη μας πεί κανείς ότι είδαμε και μας ρίξει ευθύνες, ώστε να μπορούμε μετά να λέμε ότι δεν ξέραμε.

Επιλέγουμε να μην διαβάζουμε τα συστατικά όσων τρώμε, επιλέγουμε να μην ρωτάμε για την προέλευση όσων αγοράζουμε και επιλέγουμε να πετάμε στα σκουπίδια την φτηνά αποκτημένη τεχνολογία. Το τέλμα είναι συνειδητή επιλογή των μαζών.

Δεν υπάρχει δεν ήξερα. Υπάρχει δεν ήθελα να ξέρω.