Ας παίξουμε τους Κουμπάρους

Πολύ γέλασα με την συνέντευξη τύπου του Μεημαράκι. Το φυσάει και δεν κρυώνει.

Καλά, για τον Τσίπρα δε χωράει ούτε λόγος, αλλά πρέπει να παραδεχτείτε ότι ο Βαγγέλας βγάζει ένα πολύ κωμικό στοιχείο, με τη μουστάκα του και τον μάγκικο τόνο του, λες και βγήκε μόλις από καφενείο και από τα ούζα τον βαραίνουν οι λέξεις. "Ψευταράκος, αλητάκος..."

Αλλά γέλασα περισσότερο με την κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί, να έχει ψηφίσει τον μηνμόνιο που του φόρτωσε ο τσίπρας και τώρα θα αναγκαστεί να το εφαρμόσει κιόλας, αν όπως όλα δείχνουν κερδίσει τις εκλογές. Και δεν μπορεί να πεί ούτε κιχ, γιατί ο ίδιος ήταν που έλεγε "φέρτε ότι συμφωνία να'ναι" και μετά στήριξε ψηφίζοντας το μνημόνιο του τσίπρα στη βουλή, και μετά ενώ ο λαφαζάνης σήκωνε αντάρτικο αυτός "έσωνε" την πατρίδα ψηφίζοντας ότι του πεί ο Τσίπρας. Θέλω

να δω τι θα πεί στους ψηφοφόρους του. Ενώ ο Τσίπρας έλεγε ότι υπάρχουν διαδικασίες που δεν επιτρέπουν τη διαγραφή διαφωνούντων, ο Βαγγέλας έδινε διαταγές και πήγαιναν οι ψήφοι μονοκούκι, σα στρατιωτάκια, σαν πρόβατα και σαν ρομπότ, μέσα στη δημοκρατία ένα πράμα. Ωραία πράγματα, μερακλίδικα.

Ο Τσίπρας έχει όλες τις προφάσεις να κάνει εκλογές. Όχι μόνο έχασε τη δεδηλωμένη, όχι μόνο τον καταριέται όλη η χώρα από το δημοψήφισμα και μετά, αλλά και οι στενοί του συνεργάτες έχουν αμφιβολίες και πισωγυρίσματα. Πως να κυβερνήσει έτσι;

Ήταν λογικό και αναμενόμενο.

Όταν την άνοιξη έλεγε σύσσωμη η νδ και το πασόκ ότι χαίρονται που ο σύριζα έκανε στροφή στην πραγματικότητα, δεν ήξεραν ότι θα συνέβαινε αυτό, ότι δηλαδή οι "ιδεολόγοι" του συριζα θα διαφωνούσαν με τους "ρεαλιστές";

Φυσικά και ήξεραν.

Τέλος πάντων, ανεξάρτητα από τις εξελίξεις, εγώ είμαι πολύ ευχαριστημένη από τον Τσίπρα, γιατί παρότι αριστερή, είμαι μνημονιακιά και ο Τσίπρας μέσα σε μισό έτος έκανε περισσότερα από ότι ο Σαμαράς σε δυόμισι χρόνια. Πέρασε το μεταναστευτικό, που είναι μεγάλη υπόθεση, επανέφερε την ερτ (δε λέω ότι αυτό είναι καλό, απλά αυτό που είχε κάνει ο Σαμαράς ήταν άθλιο) και γενικά συνεργάστηκε με τους ευρωπαίους πολύ πιο ουσιαστικά από ότι οποιοσδήποτε εως τώρα. Και δεν εννοώ το κλείσιμο των σκουριών, αλλά περισσότερο τις αλλαγές στη λειτουργία των τραπεζών και του δημόσιου λόγου. Τα άλλα κόμματα δεν είχαν το πολιτικό/στελεχιακό κεφάλαιο να το κάνουν αυτό.
Για αυτό και οι Ευρωπαίοι τώρα όλο λένε τί καλό παιδί που είναι.

Ανεξάρτητα από τις εξελίξεις, εγώ στεναχωριέμαι μόνο για ένα πράγμα, για το γεγονός ότι έξυπνοι άνθρωποι εξαντλούν την αντικειμενικότητά τους μόνο για να κατηγορήσουν το άλλο κόμμα. Αυτό δεν είναι αντικειμενικότητα, αλλά ψευτο-λογική και οδηγεί στο ίδιο πράγμα που οδηγούσε τις τελευταίες δεκαετίες.

Γιατί , πλέον, αυτό που πρέπει να γίνει είναι να διορθώσουμε ο καθένας τα δικά του λάθη, και όχι των άλλων. Αν το είχε κάνει η ΝΔ, αν είχε κυνηγήσει τα ενδοκομματικά λαμόγια, τώρα θα είχε το βάρος μίας γνώμης. Τώρα, κρατώντας στα πρώτα έδρανα τον παλαιοκομματικό συρφετό, τί να πεί; Εκτός από κάτι παπούδια που νομίζουν ότι ο Βαγγέλας θα τους ξαναφέρει πίσω τις συντάξεις τους, ποιός άλλος τον παίρνει στα σοβαρά, είτε αυτόν, είτε τη Φώφη, είτε τη μπαγιάτικη ντόρα μητσοτάκη κούβελου, είτε οποιονδήποτε άλλο;

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, έκανε και νύξη για συνεργασία με χρυσή αυγή. Το επιχείρημά του ήταν σωστό βέβαια. Είναι αλήθεια ότι πρόκειται για εκλεγμένους από τους πολίτες εκπροσώπους και έχουν έδρες στη βουλή, άρα αποτελούν μέρος της κοινοβουλευτικής πραγματικότητας, οπότε είναι ζήτημα τήρησης διαδικασιών να απευθυνθεί σε αυτούς. Ωστόσο και μόνο στο άκουσμα, σε πιάνει ένα ρίγος, να σκεφτείς μία συνεργασία των δύο στην διακυβέρνηση της χώρας.

Ένα μέρος των νεοδημοκρατών φίλων μου ακούγοντας τον Μεημαράκι, σίγουρα σκέφτηκε "Ε< μα, επιτέλους πια! ας τα πεί κάποιος, να μια φωνή της λογικής, δίκιο έχει!". Και θα παραδεχτώ ότι το γενικό του ύφος έμοιαζε πολύ με κοινή λογική. Ωστόσο, όπως και ο Τσίπρας, αυτό που κάνει είναι να παίζει με τις λέξεις και τίποτα παραπάνω.

Ξέρετε και ξέρουμε ότι αποτελούν μέρος της παράστασης.