Μιλάνε πολλοί για επιστροφή στην κανονικότητα, για επιστροφή στις αγορές ή για επιστροφή στην ανάπτυξη.
Η λέξη επιστροφή, ωστόσο, υποδηλώνει πισωγύρισμα, δηλαδή να επιστρέψεις στο ίδιο πράγμα από το οποίο έχεις φύγει ή, στην περίπτωσή μας, από το ίδιο πράγμα από το οποίο σε έχει διώξει κακήν κακώς η πραγματικότητα.
Όταν μιλάει, για παράδειγμα η Ντόρα Μητσοτάκη-Κούβελου ή ο Βαγγελάκης ο Βενιζέλος και οι
οπαδοί τους περί επιστροφής στην κανονικότητα, εννοεί στην ίδια πραγματικότητα που επιτρέπει στην ίδια να διαιωνίζει το σόι της στις καθέκλες; Εννοεί ίσως εκείνη την κανονικότητα στην οποία οι μίζες έστησαν πάρτυ επί δεκαετίες ή ίσως εκείνη την κανονικότητα κατά την οποία όλοι δικαιούνται λόγο στην λήψη αποφάσεων εκτός από όσους δεν είναι μέσα στις κλίκες και τα τζάκια; Ποιά είναι αυτή η κανονικότητα που εννοεί η "κυρία" αυτή; Η κανονικότητα της κυρίας αυτής περιλαμβάνει ζαχόπουλους, γρηγορόπουλους, κούνεβες, μίζες, παρακολουθήσεις, ζαρντινιέρες, βατοπέδια, ζήμενσ, χριστοφοράκους, διευθυντές τραπεζών με φαντασία, τζόγος δημόσιου χρήματος στο χαα, ψεύτικα δάνεια σε ψεύτικους επιχειρηματίες, ολυμπιακά ακίνητα, τα αναλώσιμα και καταπάτηση/τσιμεντοποιηση της υπαίθρου έναντι αδράς αμοιβής στις πολεοδομίες; Ή μήπως εννοείτε "κανονικότητα" να μην υπάρχει ούτε μία επιχείρηση που να μην απομυζά το κράτος, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο; Είναι κανονικότητα όλοι οι δημοσιογράφοι να αποτελούν κομματικά όργανα; Είναι πραγματικότητα να παρέχεται δωρεάν γεύμα/μεταφορά/διανυκτέρευση σε κάποιον με μισθό 10.000 το μήνα και να φορολογείται ο άνεργος;
Εναλλακτικά, είναι "κανονικό" να υπάρχουν χίλια τυροπιτάδικα και μπουτίκ αλλά καμμία βιομηχανία; Είναι "κανονικό" να πλέει το σκατό στον αφρό της Λευκάδας ή της Ρόδου από τον υπερτουρισμό αλλά να μην υπάρχει ούτε μία μονάδα ανακύκλωσης στην επικράτεια; Είναι κανονικό να είναι ακριβότερα τα εγχώρια προϊόντα;
Γιατί αυτό που αυτή εννοεί ως κανονικότητα, εγώ το έχω διδαχθεί ως κομπίνα, διαφθορά, αλισβερίσι και μαύρη συναλλαγή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, το έχω βιώσει ως ανικανότητα ενός κράτους να πάρει αποφάσεις, ανικανότητα να συντηρήσει τον εαυτό του, ως ανικανότητα ενός κράτους να κρατήσει καν τα προσχήματα.
Δυστυχώς, όσοι μιλάνε για ρεαλισμό και την επιστροφή σε αυτόν, κατά μία περίεργη σύμπτωση, είναι όλοι τους πασόκοι και νεοδημοκράτες, που χάνουν ποσοστά και έδρες.
Αλλάξτε τουλάχιστον πιπίλα, αυτή τη βαρεθήκαμε.
Και, επίσης, ούτε αυτή με τη στθερότητα πιάνει. Γιατί σταθερότητα προέρχεται από τους απλούς ανθρώπους. Αν αυτοί δεν μπορούν να επιχειρούν χωρίς να φοβούνται τα λαμόγια των τραπεζών, σταθερότητα δεν έχει. Για αυτό σου λέω κυρία Κατσέλη μου, οι πολίτες δεν θα στηρίξουν τις τράπεζες αν οι τράπεζες συνεχίσουν να ξεγελούν τον κόσμο. Πάρε, λοιπόν, λίγη σταθερότητα από την ανάποδη, για να μη σου λείψει.
Η λέξη επιστροφή, ωστόσο, υποδηλώνει πισωγύρισμα, δηλαδή να επιστρέψεις στο ίδιο πράγμα από το οποίο έχεις φύγει ή, στην περίπτωσή μας, από το ίδιο πράγμα από το οποίο σε έχει διώξει κακήν κακώς η πραγματικότητα.
Όταν μιλάει, για παράδειγμα η Ντόρα Μητσοτάκη-Κούβελου ή ο Βαγγελάκης ο Βενιζέλος και οι
Εναλλακτικά, είναι "κανονικό" να υπάρχουν χίλια τυροπιτάδικα και μπουτίκ αλλά καμμία βιομηχανία; Είναι "κανονικό" να πλέει το σκατό στον αφρό της Λευκάδας ή της Ρόδου από τον υπερτουρισμό αλλά να μην υπάρχει ούτε μία μονάδα ανακύκλωσης στην επικράτεια; Είναι κανονικό να είναι ακριβότερα τα εγχώρια προϊόντα;
Γιατί αυτό που αυτή εννοεί ως κανονικότητα, εγώ το έχω διδαχθεί ως κομπίνα, διαφθορά, αλισβερίσι και μαύρη συναλλαγή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, το έχω βιώσει ως ανικανότητα ενός κράτους να πάρει αποφάσεις, ανικανότητα να συντηρήσει τον εαυτό του, ως ανικανότητα ενός κράτους να κρατήσει καν τα προσχήματα.
Δυστυχώς, όσοι μιλάνε για ρεαλισμό και την επιστροφή σε αυτόν, κατά μία περίεργη σύμπτωση, είναι όλοι τους πασόκοι και νεοδημοκράτες, που χάνουν ποσοστά και έδρες.
Αλλάξτε τουλάχιστον πιπίλα, αυτή τη βαρεθήκαμε.
Και, επίσης, ούτε αυτή με τη στθερότητα πιάνει. Γιατί σταθερότητα προέρχεται από τους απλούς ανθρώπους. Αν αυτοί δεν μπορούν να επιχειρούν χωρίς να φοβούνται τα λαμόγια των τραπεζών, σταθερότητα δεν έχει. Για αυτό σου λέω κυρία Κατσέλη μου, οι πολίτες δεν θα στηρίξουν τις τράπεζες αν οι τράπεζες συνεχίσουν να ξεγελούν τον κόσμο. Πάρε, λοιπόν, λίγη σταθερότητα από την ανάποδη, για να μη σου λείψει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου