-Πες μου για σένα, είπε ο Τσέζαρε.
-Τί θες να μαθεις;
-Για αρχή, από που είσαι;
Τον κοίταξε. Αυτό που έκανε ο Τσέζαρε έμοιαζε πάρα πολύ με φλέρτ, αλλά, φυσικά δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι. Και η Έφη το ήξερε καλά αυτό από προσωπική εμπειρία. Αρκετές φορές, κρυφά από τους αληθινούς της φίλους έβγαζε τη μάσκα της ασκήμιας για να καλύψει κάποιες σωματικές της ανάγκες. Και μετά, απογοητευμένη τις περισσότερες φορές από την δυσαναλογία σωματικής και ψυχικής ευχαρίστησης, ξανακρύβονταν στην αληθινή της ψεύτικη υπόσταση. Το μεθύσι της μίας νύχτας το ήξερε. Άρα, για ποιόν λόγο αυτός ο εκπληκτικά όμορφος άντρας, με το τόσο ελαφρύ παρελθόν, τώρα ενδιαφέρονταν; Συνεχίζοντας να τον κοιτάει με καχυποψία, απάντησε.
-Δε νομίζω ότι αυτό θες να μάθεις. Και από μέσα της σκέφτονταν "παλιομαλάκα. ξέρω τι θες"
Ο Τσέζαρε χαμογέλασε.
- Έχεις δίκιο. Ήπιε μία γουλιά από το ποτήρι του. Πες μου τότε, γιατί έχεις τόσο κακή άποψη για εμένα. Κάποιες από τις περιγραφές σου έχουν φτάσει ως τα αυτιά μου. Τί σου έχω κάνει;
Ήταν όμορφος σαν άγγελος.
-Είναι αλήθεια ότι τα είπα όλα αυτά και ότι τα πιστεύω για εσένα, αλλά το ίδιο πιστεύω για όλους τους ωραίους ανθρώπους. Μην το παίρνεις προσωπικά.
-Με βρίσκεις ωραίο;
-Δεν σε βρίσκω ωραίο. Είναι αυταπόδεικτο γεγονός ότι είσαι ωραίος.
Ο Τσέζαρε γέλασε.
-Και τί το κακό έχουν οι ωραίοι άνθρωποι; Είναι τόσο κακό να είσαι τυχερός, να χαίρεσαι τη ζωή και την αποδοχή; Δεν το έκανα επίτηδες, να ξέρεις. Απλά έγινε. Γεννήθηκα και αυτό ήταν. Το να μη χαίρομαι το πως είμαι θα ήταν σα να έχω έναν κήπο γεμάτο καρπούς και να μένω νηστικός. Κρίμα δεν θα ήταν;
-Τίποτα δεν είναι κακό αν δεν το κάνουν οι άνθρωποι κακό.
-Άρα αν για εσένα είναι κακή η ομορφιά τότε εσύ ευθύνεσαι για αυτό;
Τον ξανακοίταξε.
-Η ομορφιά δεν είναι κακή. Κακό είναι να πληγώνεις ανθρώπους για αυτή.
-Κατάλαβα, είπε κουνώντας το κεφάλι του. Μιλάμε για την Ιρέν τώρα. Τί το κακό έκανα στην Ιρέν, λες;
-Είπες σκληρά λόγια.
-χαχαχαχα, γέλασε υπέροχα ο Τσέζαρε. Αγαπητή μου, τα λόγια είναι τίποτα. Αν ήμουν αλήθεια σκληρός θα την είχα εκμεταλλευτεί, θα την είχα κοροϊδέψει, θα είχα κάνει ένα σωρό πράγματα που δεν έκανα. Τα λόγια, θα παραδεχτείς, δεν είναι τίποτα παρά δικαιολογίες.
Τώρα είχαν γείρει ο ένας πιο κοντά στον άλλον, όχι από ρομαντική διάθεση, όμως. Περισσότερο έμοιαζαν με αντίπαλους σε μπρά ντε φερ, με σιδερένια χαμόγελα.
Τότε η Έφη έγειρε πίσω στην καρέκλα της.
-Είμαι σίγουρη ότι θα βρείς πολλές τέτοιες. Πολλές δικαιολογίες. Αλλά δεν με ενδιαφέρουν. Η γνώμη μου για εσένα δεν εξαρτάται από αυτές. Εσύ, από τη δική σου πλευρά, πως ένιωσες όταν είδες ότι η Ιρέν, ή οποιαδήποτε άλλη σαν την Ιρέν, στεναχωρήθηκε; Ξαναέγειρε μπροστά με τον ίδιο επιθετικό τρόπο και συνέχισε.
-Βάζω στοίχημα ότι ήθελες να ξεφύγεις από την άβολη κατάσταση. Και το κατανοώ. Είχες δίκιο, ήταν πού άβολο. Όμως αυτό που λέω δεν είναι ότι εσύ ήσουν κακός, αλλά ότι η ίδια η Ιρέν δεν είχε συμφέρον από την όλη υπόθεση και ότι η όποια ευχαρίστηση άντλησε ήταν μικρότερη από τα δυσάρεστα αισθήματα. Εσύ έκανες ό,τι κάνεις πάντα και η Ιρέν, όπως κάθε άλλη γυναίκα, δεν υπολόγισε καλά τα υπέρ και τα κατά, βγήκε χαμένη, υπό την έννοια ότι τελικά δεν το ευχαριστήθηκε. Κακή επένδυση. Και όταν είπα ότι είσαι σαν πόρνη, δεν εννοούσα ότι είσαι φτηνός αλλά ότι είσαι ανήθικος συναισθηματικά, όχι σωματικά. Γιατί μη μου πείς ότι δεν ξέρεις πότε κάποια αισθάνεται κάτι;
Την κοίταξε. Αυτή συνέχισε.
-Αλλά, ακόμα και αν ήσουν αυτό που λέμε ηθικός ή έντιμος ή κύριος ή κι εγώ δεν ξέρω τί άλλο, ακόμα και τότε η επένδυση θα ήταν κακή για οποιαδήποτε γυναίκα. Πολύς χρόνος, πολλή ενέργεια και πολύ χρήμα για να έχει το προνόμιο, αν της κάνεις την τιμή να δεσμευτείς μαζί της, να σου πλένει τα σώβρακα; Και όλα αυτά όχι με το ονειρικό σκηνικό των διαφημίσεων, λευκά ασφαλή χαμόγελα στον κήπο, αλλά με τον καθημερινό αγώνα που δίνουν τα ζευγάρια;Και αυτό να είναι το καλό σενάριο; χαχαχα ..... Δεν υπάρχει καλό σενάριο.
-Έτσι είναι η ζωή, ξέρεις. Οι άνθρωποι αγωνίζονται και κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Περιμένεις να είναι οι άντρες ιδανικοί; Είναι οι γυναίκες ιδανικές; Αυτό νομίζεις; Θα εκπλαγείς αν σου πω τί γουρούνια είναι οι περισσότερες. Δεν έχει να κάνει με το αν είσαι άντρας ή γυναίκα, άσχημος ή όμορφος. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η ζωή είναι δύσκολη και όλοι κάνουμε ότι μπορούμε και αν κάτι καλό τύχει στο δρόμο μας το αρπάζουμε και το κρατάμε για όσο περισσότερο μπορούμε, μέσα στην ατελή μας φύση. Αν θες εγγυήσεις, τότε, λυπάμαι, στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν. Στο μυαλό σου μέσα, ίσως, αλλά στον έξω κόσμο, όχι.
Η Έφη χαμογελούσε. Εκτός από το κρασί που την είχε χαλαρώσει, παρατήρησε ότι αυτός ασυναίσθητα είχε δείξει τον εαυτό του στη λέξη "όμορφος" και την Έφη στη λέξη "άσχημος".
-Να σε ρωτήσω κάτι, του είπε
-Πες.
-Ξέροντας πόσο στεναχωρήθηκε η Ιρέν με αυτά που της είπες, πιστεύεις ότι θα μπορούσες το ΄διιο πράγμα να το κάνεις με άλλον, λιγότερο στενάχωρο για αυτήν τρόπο;
-Ναι.
-Και έχεις κάποια εμπειρία με τις γυναίκες, σωστά;
-Ναι.
-Και γιατί δεν έχεις βρεί αυτό τον τρόπο;
-Μου είπε ότι είναι έγκυος, ξέρεις. Η φίλη σου είναι που είπε ψέμματα. Αν όντως δεν περίμενε τίποτα, τότε δεν θα έλεγε ποτέ κουβέντα για αυτό. Αντί για αυτό, δήθεν αδιάφορα, δήθεν χωρίς να έχει σημασία, δήθεν έτυχε να το αναφέρει. Αυτά τα ξέρω πολύ καλά γιατί τα έχουν κάνει κι άλλες. Και ξέρεις κάτι; Νομίζω ότι έχεις σκεφτεί μόνο τη μία πλευρά, αλλά καθόλου την άλλη. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ για το τί σημαίνουν όλα αυτά για τους άντρες;
-Πολλές φορές.
-Δεν το νομίζω. Τα ρίσκα είναι για όλους ίδια. Οι γυναίκες κακομεταχειρίζονται τους άντρες το ίδιο συχνά όσο και οι άντρες τις γυναίκες, μη σου πω και περισσότερο. Δεν μιλάς σα να έχεις σκεφτεί κάτι τέτοιο. Μιλάς σα να εννοείς τον εαυτό σου όταν λες "γυναίκες" και κάποιον συγκεκριμένο άνδρα όταν λές "'άνδρες". Νομίζω ότι κάποιος κάτι σου έκανε και ότι για αυτό μισείς το ανδρικό φύλο. Κι εμένα μαζί.
-Είσαι καλός! είπε η Έφη, ενώ εικόνες από τη νύχτα στο πάρκινγκ επέστρεφαν μέσα από το κρασί. Ωστόσο, πές μου ποιός καταλήγει να πλένει σώβρακα σε μία σχέση.
Τον κοιτούσε κατάματα χαμογελώντας. Τον είχε. Ήταν, για αυτήν, ένα παιχνιδάκι. Αυτός δεν τα είχε σκεφτεί όλα.
Η συζήτηση συνεχίστηκε αφού τελείωσαν το ποτό τους, καθώς περπατούσαν επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο όπου και οι δύο έμεναν, όπως αποδείχτηκε, και μέχρι την πόρτα του δωματίου της όπου την είχε συνοδεύσει. Του έκανε εντύπωση ότι η Έφη δεν συμπεριφερόταν με την συνηθισμένη ενοχή της ασκήμιας. Συνήθως οι γυναίκες χωρίς αυτοπεποίθηση ήταν πειθήνιες. Υπήρχαν πολλές φορές που μία όμορφη γυναίκα ένιωθε μειονεκτικά για κάποιο λόγο και φερόταν σαν άσχημη, αλλά το να είναι κάποια άσχημη και να φέρεται σα να έχει τον έλεγχο ήταν σπάνιο. Όλα αυτά, βέβαια δεν τα σκεφτόταν συνειδητά, αλλά όπως ο σχοινοβάτης στο σχοινί, όπως ο ψαράς τραβάει το μεγάλο ψάρι, ένα βήμα τη φορά, πλησίαζε με προσεκτική ισορροπία προς αυτήν, ενστικτωδώς. Έξω από την πόρτα του δωματίου της, της είπε με αβρότητα καληνύχτα.
Μόλις άνοιξε την πόρτα, όμως, της είπε:
-Ξέρεις, όμως, νομίζω ότι τόση ώρα συζητάμε έχοντας στην κατοχή μας μόνο τα μισά δεδομένα της υπόθεσης.
-Τϊ εννοείς;
Την πλησίασε πολύ.
-Είπες κάποτε ότι δεν αξίζω τον κόπο.
Την έπιασε από το λαιμό και συνέχισε.
-Νομίζω, ότι πρέπει πρώτα να δείς τι μπορώ να κάνω και μετά να κρίνεις.
Την φίλησε.
Ξαφνιασμένος, έκανε πίσω. Είχε άσχημη γεύση.
Σκούπισε τα χείλη του αηδιασμένος.
-Τί είναι αυτό; είπε, αλλά μετά είπε ακόμα πιο παραξενεμένος "Τί είναι αυτό! Ποιά είσαι;"
Από το φιλί, είχε ξεβαφτεί λίγο το πρόσωπό της γύρω από τα χείλη και τα ψεύτικα σπυράκια του έμειναν στο χέρι. Πριν προλάβει να πεί τίποτα, την έπιασε από το σβέρκο, την έσπρωξε μέσα στο δωμάτιο και την οδήγησε στο μπάνιο και έβαλε το κεφάλι της κάτω από τη βρύση.
-Περίμενε! Περίμενε! Εντάξει, περίμενε! φώναξε η Έφη.
Σηκώθηκε και ίσιωσε το πουκάμισό της.
-Μισό λεπτό, του είπε, και μετά από έναν αναστεναγμό, έπλυνε το πρόσωπό της. Χτένισε όμορφα τα μαλλιά της. Στάθηκε μπροστά του.Ήταν σα να ψήλωσε μπροστά στα μάτια του.
-Γιατί; Ποιά είσαι;
Η Έφη του είπε σχεδόν όλη την ιστορία αφήνοντας απ'έξω το φονικό της μητέρας της. Του είπε ότι έβρισκε άδικη την ομορφιά για τις γυναίκες και ότι όλα πήγαιναν καλύτερα για την ίδια από τότε που ασχήμυνε. Ο Τσέζαρε άκουγε με περιέργεια.
-Οι περισσότερες κάνουν τα πάντα για να αναρριχηθούν με μέσο την σεξουαλικότητά τους, και τα καταφέρνουν πολύ πιο αποτελεσματικά, επεσήμανε ο Τσέζαρε.
-Εξαρτάται τί θέλει κανείς. Αν θέλεις την ευκολία, τότε ναι, αυτό είναι το πιο εύκολο. Αν όμως θες τη γνώση, την πραγματική εμπειρία, το βαθύ νόημα, τότε μόνο σαν άσχημη μπορούν οι άντρες να σε δεχτούν ως ίση, να σε συμπεριλάβουν στον κόσμο τους. Γιατί μία άσχημη δεν είναι απλά λιγότερο όμορφη, αλλά και λιγότερο γυναίκα, στον κόσμο των αντρών. Μία άσχημη γυναίκα έχει πρόσβαση σε περισσότερη εσωτερική πληροφόρηση, έχω καταλάβει. Έχω υπάρξει αόρατη και ξέρω.
-Τι μου λες!....
Ο Τσέζαρε σκεφτόταν. Την περιεργάστηκε. Εκείνη συνέχισε να μιλάει.
-Ήσουν έτοιμος να με ρίξεις στο κρεβάτι νομίζοντας ότι είμαι άσχημη, μόνο και μόνο για να αποδείξεις κάτι και τώρα που είδες ότι δεν είμαι άσχημη, θα φύγεις, πάλι για να αποδείξεις κάτι.
Την ξαναπλησίασε πολύ. Την ξαναέπιασε από το λαιμό.
-Αυτό τα αλλάζει όλα. Τώρα θέλω κάτι περισσότερο.
Την φίλησε και συνέχισε.
-Τώρα θα με αγαπήσεις, όχι μόνο με το σώμα σου αλλά και με το μυαλό σου. Και θα έρθεις σε εμένα όχι με αυτό το δήθεν μαρτυρικό ύφος, αλλά ολόκληρη και με φόρα.
Την ξαναφίλησε και μετά την ξαναφίλησε στη βάση του λαιμού.
Την κοίταξε.
Η Έφη δεν έκανε τίποτα. Αυτός συνέχισε.
-Αν σταματήσεις να λες αυτές τις ανοησίες για εμένα και για τους άντρες, θα κρατήσω κι εγώ το μυστικό σου., είπε πολύ κοντά στο στόμα της.
Και έφυγε.
-Γαμώτο! σκέφτηκε η Έφη όταν έμεινε μόνη.
-Τί θες να μαθεις;
-Για αρχή, από που είσαι;
Τον κοίταξε. Αυτό που έκανε ο Τσέζαρε έμοιαζε πάρα πολύ με φλέρτ, αλλά, φυσικά δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι. Και η Έφη το ήξερε καλά αυτό από προσωπική εμπειρία. Αρκετές φορές, κρυφά από τους αληθινούς της φίλους έβγαζε τη μάσκα της ασκήμιας για να καλύψει κάποιες σωματικές της ανάγκες. Και μετά, απογοητευμένη τις περισσότερες φορές από την δυσαναλογία σωματικής και ψυχικής ευχαρίστησης, ξανακρύβονταν στην αληθινή της ψεύτικη υπόσταση. Το μεθύσι της μίας νύχτας το ήξερε. Άρα, για ποιόν λόγο αυτός ο εκπληκτικά όμορφος άντρας, με το τόσο ελαφρύ παρελθόν, τώρα ενδιαφέρονταν; Συνεχίζοντας να τον κοιτάει με καχυποψία, απάντησε.
-Δε νομίζω ότι αυτό θες να μάθεις. Και από μέσα της σκέφτονταν "παλιομαλάκα. ξέρω τι θες"
- Έχεις δίκιο. Ήπιε μία γουλιά από το ποτήρι του. Πες μου τότε, γιατί έχεις τόσο κακή άποψη για εμένα. Κάποιες από τις περιγραφές σου έχουν φτάσει ως τα αυτιά μου. Τί σου έχω κάνει;
Ήταν όμορφος σαν άγγελος.
-Είναι αλήθεια ότι τα είπα όλα αυτά και ότι τα πιστεύω για εσένα, αλλά το ίδιο πιστεύω για όλους τους ωραίους ανθρώπους. Μην το παίρνεις προσωπικά.
-Με βρίσκεις ωραίο;
-Δεν σε βρίσκω ωραίο. Είναι αυταπόδεικτο γεγονός ότι είσαι ωραίος.
Ο Τσέζαρε γέλασε.
-Και τί το κακό έχουν οι ωραίοι άνθρωποι; Είναι τόσο κακό να είσαι τυχερός, να χαίρεσαι τη ζωή και την αποδοχή; Δεν το έκανα επίτηδες, να ξέρεις. Απλά έγινε. Γεννήθηκα και αυτό ήταν. Το να μη χαίρομαι το πως είμαι θα ήταν σα να έχω έναν κήπο γεμάτο καρπούς και να μένω νηστικός. Κρίμα δεν θα ήταν;
-Τίποτα δεν είναι κακό αν δεν το κάνουν οι άνθρωποι κακό.
-Άρα αν για εσένα είναι κακή η ομορφιά τότε εσύ ευθύνεσαι για αυτό;
Τον ξανακοίταξε.
-Η ομορφιά δεν είναι κακή. Κακό είναι να πληγώνεις ανθρώπους για αυτή.
-Κατάλαβα, είπε κουνώντας το κεφάλι του. Μιλάμε για την Ιρέν τώρα. Τί το κακό έκανα στην Ιρέν, λες;
-Είπες σκληρά λόγια.
-χαχαχαχα, γέλασε υπέροχα ο Τσέζαρε. Αγαπητή μου, τα λόγια είναι τίποτα. Αν ήμουν αλήθεια σκληρός θα την είχα εκμεταλλευτεί, θα την είχα κοροϊδέψει, θα είχα κάνει ένα σωρό πράγματα που δεν έκανα. Τα λόγια, θα παραδεχτείς, δεν είναι τίποτα παρά δικαιολογίες.
Τώρα είχαν γείρει ο ένας πιο κοντά στον άλλον, όχι από ρομαντική διάθεση, όμως. Περισσότερο έμοιαζαν με αντίπαλους σε μπρά ντε φερ, με σιδερένια χαμόγελα.
Τότε η Έφη έγειρε πίσω στην καρέκλα της.
-Είμαι σίγουρη ότι θα βρείς πολλές τέτοιες. Πολλές δικαιολογίες. Αλλά δεν με ενδιαφέρουν. Η γνώμη μου για εσένα δεν εξαρτάται από αυτές. Εσύ, από τη δική σου πλευρά, πως ένιωσες όταν είδες ότι η Ιρέν, ή οποιαδήποτε άλλη σαν την Ιρέν, στεναχωρήθηκε; Ξαναέγειρε μπροστά με τον ίδιο επιθετικό τρόπο και συνέχισε.
-Βάζω στοίχημα ότι ήθελες να ξεφύγεις από την άβολη κατάσταση. Και το κατανοώ. Είχες δίκιο, ήταν πού άβολο. Όμως αυτό που λέω δεν είναι ότι εσύ ήσουν κακός, αλλά ότι η ίδια η Ιρέν δεν είχε συμφέρον από την όλη υπόθεση και ότι η όποια ευχαρίστηση άντλησε ήταν μικρότερη από τα δυσάρεστα αισθήματα. Εσύ έκανες ό,τι κάνεις πάντα και η Ιρέν, όπως κάθε άλλη γυναίκα, δεν υπολόγισε καλά τα υπέρ και τα κατά, βγήκε χαμένη, υπό την έννοια ότι τελικά δεν το ευχαριστήθηκε. Κακή επένδυση. Και όταν είπα ότι είσαι σαν πόρνη, δεν εννοούσα ότι είσαι φτηνός αλλά ότι είσαι ανήθικος συναισθηματικά, όχι σωματικά. Γιατί μη μου πείς ότι δεν ξέρεις πότε κάποια αισθάνεται κάτι;
Την κοίταξε. Αυτή συνέχισε.
-Αλλά, ακόμα και αν ήσουν αυτό που λέμε ηθικός ή έντιμος ή κύριος ή κι εγώ δεν ξέρω τί άλλο, ακόμα και τότε η επένδυση θα ήταν κακή για οποιαδήποτε γυναίκα. Πολύς χρόνος, πολλή ενέργεια και πολύ χρήμα για να έχει το προνόμιο, αν της κάνεις την τιμή να δεσμευτείς μαζί της, να σου πλένει τα σώβρακα; Και όλα αυτά όχι με το ονειρικό σκηνικό των διαφημίσεων, λευκά ασφαλή χαμόγελα στον κήπο, αλλά με τον καθημερινό αγώνα που δίνουν τα ζευγάρια;Και αυτό να είναι το καλό σενάριο; χαχαχα ..... Δεν υπάρχει καλό σενάριο.
-Έτσι είναι η ζωή, ξέρεις. Οι άνθρωποι αγωνίζονται και κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Περιμένεις να είναι οι άντρες ιδανικοί; Είναι οι γυναίκες ιδανικές; Αυτό νομίζεις; Θα εκπλαγείς αν σου πω τί γουρούνια είναι οι περισσότερες. Δεν έχει να κάνει με το αν είσαι άντρας ή γυναίκα, άσχημος ή όμορφος. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η ζωή είναι δύσκολη και όλοι κάνουμε ότι μπορούμε και αν κάτι καλό τύχει στο δρόμο μας το αρπάζουμε και το κρατάμε για όσο περισσότερο μπορούμε, μέσα στην ατελή μας φύση. Αν θες εγγυήσεις, τότε, λυπάμαι, στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν. Στο μυαλό σου μέσα, ίσως, αλλά στον έξω κόσμο, όχι.
Η Έφη χαμογελούσε. Εκτός από το κρασί που την είχε χαλαρώσει, παρατήρησε ότι αυτός ασυναίσθητα είχε δείξει τον εαυτό του στη λέξη "όμορφος" και την Έφη στη λέξη "άσχημος".
-Να σε ρωτήσω κάτι, του είπε
-Πες.
-Ξέροντας πόσο στεναχωρήθηκε η Ιρέν με αυτά που της είπες, πιστεύεις ότι θα μπορούσες το ΄διιο πράγμα να το κάνεις με άλλον, λιγότερο στενάχωρο για αυτήν τρόπο;
-Ναι.
-Και έχεις κάποια εμπειρία με τις γυναίκες, σωστά;
-Ναι.
-Και γιατί δεν έχεις βρεί αυτό τον τρόπο;
-Μου είπε ότι είναι έγκυος, ξέρεις. Η φίλη σου είναι που είπε ψέμματα. Αν όντως δεν περίμενε τίποτα, τότε δεν θα έλεγε ποτέ κουβέντα για αυτό. Αντί για αυτό, δήθεν αδιάφορα, δήθεν χωρίς να έχει σημασία, δήθεν έτυχε να το αναφέρει. Αυτά τα ξέρω πολύ καλά γιατί τα έχουν κάνει κι άλλες. Και ξέρεις κάτι; Νομίζω ότι έχεις σκεφτεί μόνο τη μία πλευρά, αλλά καθόλου την άλλη. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ για το τί σημαίνουν όλα αυτά για τους άντρες;
-Πολλές φορές.
-Δεν το νομίζω. Τα ρίσκα είναι για όλους ίδια. Οι γυναίκες κακομεταχειρίζονται τους άντρες το ίδιο συχνά όσο και οι άντρες τις γυναίκες, μη σου πω και περισσότερο. Δεν μιλάς σα να έχεις σκεφτεί κάτι τέτοιο. Μιλάς σα να εννοείς τον εαυτό σου όταν λες "γυναίκες" και κάποιον συγκεκριμένο άνδρα όταν λές "'άνδρες". Νομίζω ότι κάποιος κάτι σου έκανε και ότι για αυτό μισείς το ανδρικό φύλο. Κι εμένα μαζί.
-Είσαι καλός! είπε η Έφη, ενώ εικόνες από τη νύχτα στο πάρκινγκ επέστρεφαν μέσα από το κρασί. Ωστόσο, πές μου ποιός καταλήγει να πλένει σώβρακα σε μία σχέση.
Τον κοιτούσε κατάματα χαμογελώντας. Τον είχε. Ήταν, για αυτήν, ένα παιχνιδάκι. Αυτός δεν τα είχε σκεφτεί όλα.
Η συζήτηση συνεχίστηκε αφού τελείωσαν το ποτό τους, καθώς περπατούσαν επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο όπου και οι δύο έμεναν, όπως αποδείχτηκε, και μέχρι την πόρτα του δωματίου της όπου την είχε συνοδεύσει. Του έκανε εντύπωση ότι η Έφη δεν συμπεριφερόταν με την συνηθισμένη ενοχή της ασκήμιας. Συνήθως οι γυναίκες χωρίς αυτοπεποίθηση ήταν πειθήνιες. Υπήρχαν πολλές φορές που μία όμορφη γυναίκα ένιωθε μειονεκτικά για κάποιο λόγο και φερόταν σαν άσχημη, αλλά το να είναι κάποια άσχημη και να φέρεται σα να έχει τον έλεγχο ήταν σπάνιο. Όλα αυτά, βέβαια δεν τα σκεφτόταν συνειδητά, αλλά όπως ο σχοινοβάτης στο σχοινί, όπως ο ψαράς τραβάει το μεγάλο ψάρι, ένα βήμα τη φορά, πλησίαζε με προσεκτική ισορροπία προς αυτήν, ενστικτωδώς. Έξω από την πόρτα του δωματίου της, της είπε με αβρότητα καληνύχτα.
Μόλις άνοιξε την πόρτα, όμως, της είπε:
-Ξέρεις, όμως, νομίζω ότι τόση ώρα συζητάμε έχοντας στην κατοχή μας μόνο τα μισά δεδομένα της υπόθεσης.
-Τϊ εννοείς;
Την πλησίασε πολύ.
-Είπες κάποτε ότι δεν αξίζω τον κόπο.
Την έπιασε από το λαιμό και συνέχισε.
-Νομίζω, ότι πρέπει πρώτα να δείς τι μπορώ να κάνω και μετά να κρίνεις.
Την φίλησε.
Ξαφνιασμένος, έκανε πίσω. Είχε άσχημη γεύση.
Σκούπισε τα χείλη του αηδιασμένος.
-Τί είναι αυτό; είπε, αλλά μετά είπε ακόμα πιο παραξενεμένος "Τί είναι αυτό! Ποιά είσαι;"
Από το φιλί, είχε ξεβαφτεί λίγο το πρόσωπό της γύρω από τα χείλη και τα ψεύτικα σπυράκια του έμειναν στο χέρι. Πριν προλάβει να πεί τίποτα, την έπιασε από το σβέρκο, την έσπρωξε μέσα στο δωμάτιο και την οδήγησε στο μπάνιο και έβαλε το κεφάλι της κάτω από τη βρύση.
-Περίμενε! Περίμενε! Εντάξει, περίμενε! φώναξε η Έφη.
Σηκώθηκε και ίσιωσε το πουκάμισό της.
-Μισό λεπτό, του είπε, και μετά από έναν αναστεναγμό, έπλυνε το πρόσωπό της. Χτένισε όμορφα τα μαλλιά της. Στάθηκε μπροστά του.Ήταν σα να ψήλωσε μπροστά στα μάτια του.
-Γιατί; Ποιά είσαι;
Η Έφη του είπε σχεδόν όλη την ιστορία αφήνοντας απ'έξω το φονικό της μητέρας της. Του είπε ότι έβρισκε άδικη την ομορφιά για τις γυναίκες και ότι όλα πήγαιναν καλύτερα για την ίδια από τότε που ασχήμυνε. Ο Τσέζαρε άκουγε με περιέργεια.
-Οι περισσότερες κάνουν τα πάντα για να αναρριχηθούν με μέσο την σεξουαλικότητά τους, και τα καταφέρνουν πολύ πιο αποτελεσματικά, επεσήμανε ο Τσέζαρε.
-Εξαρτάται τί θέλει κανείς. Αν θέλεις την ευκολία, τότε ναι, αυτό είναι το πιο εύκολο. Αν όμως θες τη γνώση, την πραγματική εμπειρία, το βαθύ νόημα, τότε μόνο σαν άσχημη μπορούν οι άντρες να σε δεχτούν ως ίση, να σε συμπεριλάβουν στον κόσμο τους. Γιατί μία άσχημη δεν είναι απλά λιγότερο όμορφη, αλλά και λιγότερο γυναίκα, στον κόσμο των αντρών. Μία άσχημη γυναίκα έχει πρόσβαση σε περισσότερη εσωτερική πληροφόρηση, έχω καταλάβει. Έχω υπάρξει αόρατη και ξέρω.
-Τι μου λες!....
Ο Τσέζαρε σκεφτόταν. Την περιεργάστηκε. Εκείνη συνέχισε να μιλάει.
-Ήσουν έτοιμος να με ρίξεις στο κρεβάτι νομίζοντας ότι είμαι άσχημη, μόνο και μόνο για να αποδείξεις κάτι και τώρα που είδες ότι δεν είμαι άσχημη, θα φύγεις, πάλι για να αποδείξεις κάτι.
Την ξαναπλησίασε πολύ. Την ξαναέπιασε από το λαιμό.
-Αυτό τα αλλάζει όλα. Τώρα θέλω κάτι περισσότερο.
Την φίλησε και συνέχισε.
-Τώρα θα με αγαπήσεις, όχι μόνο με το σώμα σου αλλά και με το μυαλό σου. Και θα έρθεις σε εμένα όχι με αυτό το δήθεν μαρτυρικό ύφος, αλλά ολόκληρη και με φόρα.
Την ξαναφίλησε και μετά την ξαναφίλησε στη βάση του λαιμού.
Την κοίταξε.
Η Έφη δεν έκανε τίποτα. Αυτός συνέχισε.
-Αν σταματήσεις να λες αυτές τις ανοησίες για εμένα και για τους άντρες, θα κρατήσω κι εγώ το μυστικό σου., είπε πολύ κοντά στο στόμα της.
Και έφυγε.
-Γαμώτο! σκέφτηκε η Έφη όταν έμεινε μόνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου