Έχοντας ακούσει πολλές ομιλίες, κυρίως διαδικτυακά, παρατήρησα ότι κάποιες από αυτές ήταν απολαυστικότερες από άλλες ενώ κάποιες άλλες δεν έβλεπα την ώρα να τελειώσουν. Κάποιες από αυτές, δεν τις άντεξα και είτε που "έφυγα" αν ήταν δια ζώσης (δηλαδή αποσύρθηκα εντός του μυαλού μου και έπαψα να τις ακούω ενόσω ακόμα βρισκόταν σε εξέλιξη) είτε που έκλεισα το παράθυρο, αν ήταν διαδικτυακές.
Έψαξα τα στατιστικά και τις γνώμες των άλλων ακροατών και παρατήρησα ότι πολλοί συμφωνούσαν μαζί μου: οι ομιλίες που δεν μου άρεσαν, είχαν χαμηλή δημοτικότητα.
Άρα δεν είναι κάτι το τυχαίο ούτε κάποια παραξενιά δική μου, αλλά κάτι που ισχύει για όλους.
Έψαξα λοιπόν τα στοιχεία των ομιλιών αυτών και βρήκα τα εξής.
Για να κάνετε μία επιτυχημένη ομιλία είναι καλό να πείτε κάτι που οι ακροατές σας δεν γνωρίζουν, αλλά μπορείτε να γίνετε ενδιαφέρων και χωρίς αυτό. Η θεματολογία έχει σημασία όταν δεν υπάρχει κάποιο από τα παρακάτω ή σε ένα συνέδριο/διάλεξη κοκ όπου οι ομιλητές μοιράζονται επαγγελματικό συμφέρον με τους ακροατές. Εκεί θα σας ακούσουν με το ζόρι και δεν θα μάθετε ποτέ αν κάθε λεπτό της ομιλίας σας ευχόταν να πεθάνετε επί τόπου ή αν ρουφούσαν κάθε λέξη που λέγατε. Ή αν υπήρξατε αδιάφορος ομιλητής και μόνο το αντικείμενο της ομιλίας σας κράτησε τους ακροατές στη θέση τους.
Αυτός που κυριολεκτικά αιχμαλωτίζει το κοινό του, όμως, έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
Έψαξα τα στατιστικά και τις γνώμες των άλλων ακροατών και παρατήρησα ότι πολλοί συμφωνούσαν μαζί μου: οι ομιλίες που δεν μου άρεσαν, είχαν χαμηλή δημοτικότητα.
Άρα δεν είναι κάτι το τυχαίο ούτε κάποια παραξενιά δική μου, αλλά κάτι που ισχύει για όλους.
Έψαξα λοιπόν τα στοιχεία των ομιλιών αυτών και βρήκα τα εξής.
Για να κάνετε μία επιτυχημένη ομιλία είναι καλό να πείτε κάτι που οι ακροατές σας δεν γνωρίζουν, αλλά μπορείτε να γίνετε ενδιαφέρων και χωρίς αυτό. Η θεματολογία έχει σημασία όταν δεν υπάρχει κάποιο από τα παρακάτω ή σε ένα συνέδριο/διάλεξη κοκ όπου οι ομιλητές μοιράζονται επαγγελματικό συμφέρον με τους ακροατές. Εκεί θα σας ακούσουν με το ζόρι και δεν θα μάθετε ποτέ αν κάθε λεπτό της ομιλίας σας ευχόταν να πεθάνετε επί τόπου ή αν ρουφούσαν κάθε λέξη που λέγατε. Ή αν υπήρξατε αδιάφορος ομιλητής και μόνο το αντικείμενο της ομιλίας σας κράτησε τους ακροατές στη θέση τους.
Αυτός που κυριολεκτικά αιχμαλωτίζει το κοινό του, όμως, έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
- Είναι άντρας, όχι μεγάλης ηλικίας κατά προτίμηση. Γύρω στα 40 είναι καλά.
- Μιλάει καθαρά, με προφορά που δεν είναι ακραία με οιονδήποτε τρόπο. Η φωνή δεν έχει τόση σημασία, βοηθάει όμως αν είναι βαρειά και σταθερή. Ούτε πολύ αργά, αλλά κυρίως, ούτε πολύ γρήγορα.
- Κινείται λίγο, χωρίς να πηγαινοέρχεται υπερβολικά, αλλά ούτε να είναι και "άγαλμα".
- Χρησιμοποιεί τα χέρια του.
- Κοιτάει άμεσα το κοινό του.
- Δεν είναι ούτε υπερβολικά καλοντυμένος ούτε υπερβολικά ατημέλητος.
- Έχει μεγαλούτσικο κεφάλι.
- Δεν κάνει ερωτήσεις στο κοινό, παρά μόνο ρητορικές.
- Κάνει χιούμορ, αλλά με μέτρο, χωρίς καραγκιοζιλίκια.
- Ζει και ξαναζεί επί σκηνής αυτό που περιγράφει.
- Δεν μιλάει για τον εαυτό του παρά μόνο αν είναι πραγματικά απαραίτητο.
- Είναι, κατά κάποιον τρόπο, σημαντικός: κάτι έχει κάνει, είναι σπουδαίος, διάσημος, κοκ.
Αν είστε γυναίκα, τότε αυτόματα χάνετε το πλεονέκτημα 1, 2, 7, 9, 10, 11 γιατί όπως όλοι γνωρίζουμε οι γυναίκες είναι μικροκαμωμένες, με αδύναμη φωνή που περισσότερο μοιάζει με νιαούρισμα ή κλαψούρισμα, δεν είναι καλές στο χιούμορ γιατί το παρακάνουν με την προσπάθεια και είναι εγωίστριες. Δεν έχω δεί καμμία ομιλήτρια που να μην περιστρέφει την ομιλία της γύρω από τον εαυτό της. Να, κι εγώ μόλις το έκανα...
Αν είστε γυναίκα και πρέπει να μιλήσετε στο κοινό, οι πιθανότητες είναι να απογοητεύσετε, αν μη τι άλλο από υπερβολική προσπάθεια, οπότε το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι το εξής.
- Αποφύγετε το χιούμορ πάσει θυσία, ειδικά αν είναι σεξουαλικού περιεχομένου ή αυτοσαρκασμός. Ακόμα και αν γελάσουν οι ακροατές, θα μειώσει την αποτελεσματικότητα της ομιλίας σας και το κύρος σας. Αυτά πιάνουν μόνο για τους άντρες συνάδελφους. Μάλιστα, είναι προτιμότερο να πείτε ένα μέτριο αστείο που θα προξενήσει ένα χάχανο παρά να κάνετε τους ακροατές να ξεκαρδιστούν, για να μην χάσετε το κοινό σας. Αδικία, αλλά τί να κάνεις. Εμείς ζούμε περισσότερο, οπότε, ερχόμαστε ισοπαλία.
- Μην υψώσετε τη φωνή σας για κανέναν λόγο. Αυτό θα φέρει αυτόματα την εξής αντίδραση: θα θυμίσει σε όλους το πως τους μάλωνε η μάνα τους και θα πάψουν την ίδια στιγμή να σας ακούνε. Αν υψώσετε τη φωνή, χάσατε, γίνατε η υστερικιά με την περίοδο.
- Μην μιλήσετε για τον εαυτό σας, όσο σημαντικό και να είναι για την ομιλία σας. Είναι 100% βέβαιο ότι θα παρασυρθείτε και αντί να μιλήσετε για το θέμα σας, θα καταλήξετε να μιλάτε για το πως αισθανθήκατε και τι σημαίνει για εσάς, κάτι για το οποίο οι ακροατές σας δεν ενδιαφέρονται, και θα τους χάσετε. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το πως νοιώθουν οι γυναίκες.
- Μην τονίσετε τη σημασία του θέματος που αναφέρετε. Πάντα οι γυναίκες το παρακάνουν σε αυτό και γίνονται κουραστικές. Αν είναι στα αλήθεια σημαντικό, τότε να είστε σίγουρη ότι οι ακροατές θα το εκτιμήσουν. Μην τονίσετε τίποτα.
- Μην ντυθείτε για την περίσταση. Κατά κάποιον τρόπο αυτό γίνεται αντιληπτό από το κοινό και δίνετε την εντύπωση ότι είστε ματαιόδοξη ή ότι είστε η τυπική, αδύναμη γυναικούλα, που μόνο τα λούσα την νοιάζουν. Ντυθείτε όπως πάντα. Αν πάντα κυκλοφορείτε με ταγιέρ, φορέστε ένα και στην ομιλία σας. Αν δεν είστε του ταγιέρ, τότε θα δείχνει αφύσικο πάνω σας και θα χάσετε σε σκηνική παρουσία.
Τέλος, αν αγαπάτε το κοινό σας τότε θα το διασκεδάσετε οι ίδιοι αλλά και αυτοί που σας ακούν θα εισπράξουν περισσότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου