Είχα γράψει πριν από καιρό ένα χαριτωμένο πόστ (τουλάχιστον εγώ το βρήκα χαριτωμένο, μιας και αυτή ήταν η πρόθεση εξ αρχής, να βγεί ένα χαριτωμένο ποστ) περί των ομοιοτήτων μεταξύ επιστήμης και θρησκείας. Ο Άμπαν είχε πολύ εύστοχα επισημάνει ότι η ανάρτηση αυτή του θύμιζε το ανέκδοτο με το ενυδρείο και τον ομοφυλόφιλο, μετά όμως προέκυψαν διάφορα και τελικά ίσως να μην είναι τόσο αστείο το πόστ, όσο και το ανέκδοτο.
Κοιτούσα, που λες, τις φράουλες που ΄χω στη γλαστρούλα στο μπαλκόνι μου. Κοιτούσα, γιατί έτσι καταλαβαίνουμε τον κόσμο, κοιτώντας (και κοιτώντας η σκέψη συνδυάζοντας αυτά που βλέπει κατανοεί κι αυτά που δεν βλέπει) όταν συνειδητοποίησα το εξής: ξέρω ακριβώς πως γίνεται να μεγαλώνει το φυτό και να δίνει καρπούς. Θυμάμαι ολοκάθαρα τότε που διάβασα πως μέσα από έναν αριθμό χημικών αντιδράσεων και έναν συνδυασμό φυσικών δυνάμεων οι χυμοί κόντρα στη βαρύτητα αλλά και εξαιτίας της, αντί να πάνε κάτω, πηγαίνουν πάνω και γίνονται φύλλα, κλαράκια και καρποί. Ξέρω ακριβώς πως το φως του ήλιου γίνεται ενέργεια που μετά εγώ την τρώω με σαντιγύ.
Κοιτούσα το ποώδες φυτό και σκεφτόμουν, είναι ένα θαύμα. Εγώ το κοιτάω και αυτή τη στιγμή που μιλάμε πραγματοποιεί όλα αυτά τα σιωπηλά θαύματα. Επίσης ξέρω από πρώτο αλλά και από δεύτερο χέρι (από δική μου εμπειρία αλλά και από αναγνώσματα) ότι βλέποντας ένα φυτό να υγιαίνει και να μεγαλώνει νιώθω όμορφα και αισιόδοξα και αυτό είναι άλλο ένα θαύμα, η πολυπλοκότητα μίας ενεργειακής φούσκας που επηρεάζει μια άλλη ενεργειακή φούσκα απλά και μόνο παρατηρώντας ο ένας την ύπαρξη του άλλου.
Αυτό και αν είναι θαύμα.
Εντελώς τυχαία, παρακολούθησα εκείνη την ημέρα και μία ομιλία κάποιου επιστήμονα που εξέταζε τους συμπαντικούς νόμους και τα διαστρικά φαινόμενα που μόλις είχε ανακαλύψει. Επίσης είχε αναφέρει αρκετά στοιχεία για τα σωματίδια και τις ύλες και τις διάφορες ενέργειες, μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ομιλία, στο ted, φυσικά. Ο επιστήμων αυτός περιέγραψε αυτά τα φαινόμενα με απόλυτα επιστημονικό τρόπο χρησιμοποιώντας τη λέξη "θαύμα".
Αυτός για το σύμπαν κι εγώ για τη φραουλιά, ανάλογα με το εύρος του γνωστικού του πεδίου, ο καθένας...
Μίλησε, μετά, για μία εξίσωση των πάντων.
Από τις πολλές εξισώσεις, μία για κάθε φαινόμενο, πέρασε η επιστήμη στην ιδέα της μίας συνολικής εξίσωσης των πάντων.
Περίεργο που είναι το μυαλό του ανθρώπου, τελικά...
Αυτό μοιάζει πάρα πολύ με το πέρασμα από τον πολυθεϊσμό στον μονοθεϊσμό, έτσι δεν είναι; Από τους πολλούς μεμονωμένους θεούς, έναν για κάθε πράγμα, πέρασε η ανθρωπότητα στην συνειδητοποίηση ότι όλα είναι ένα. Σαν την εξίσωση, όλα αλληλεπιδρούν και αλληλο-επηρεάζονται.
Σαν είδος, αναζητούμε το Ένα.
Στα αλήθεια πιστεύω ότι στο μόνο που διαφωνούμε είναι στο πως το ονομάζουμε αυτό το Ένα και πως το όνομα που του δίνουμε εξαρτάται περισσότερο από την ιδέα που έχει ο καθένας για τον εαυτό του παρά από την πραγματική φύση του ενός.
Όπως το φως που είναι κύμα ή σωματίδιο ανάλογα με το πως το προσεγγίζεις, έτσι και το Ένα, μπορεί να ονομάζεται εξίσωση ή ον, ανάλογα με το από ποιά μεριά το βλέπεις.
Περισσότερο ενδιαφέρον έχει το πως ο ανθρώπινος νους δεν έχει αλλάξει κατεύθυνση, μέσα στον χρόνο.
Και όλα αυτά, πριν το πρωινό καφέ.
Άλλο θαύμα κι αυτό.
Κοιτούσα, που λες, τις φράουλες που ΄χω στη γλαστρούλα στο μπαλκόνι μου. Κοιτούσα, γιατί έτσι καταλαβαίνουμε τον κόσμο, κοιτώντας (και κοιτώντας η σκέψη συνδυάζοντας αυτά που βλέπει κατανοεί κι αυτά που δεν βλέπει) όταν συνειδητοποίησα το εξής: ξέρω ακριβώς πως γίνεται να μεγαλώνει το φυτό και να δίνει καρπούς. Θυμάμαι ολοκάθαρα τότε που διάβασα πως μέσα από έναν αριθμό χημικών αντιδράσεων και έναν συνδυασμό φυσικών δυνάμεων οι χυμοί κόντρα στη βαρύτητα αλλά και εξαιτίας της, αντί να πάνε κάτω, πηγαίνουν πάνω και γίνονται φύλλα, κλαράκια και καρποί. Ξέρω ακριβώς πως το φως του ήλιου γίνεται ενέργεια που μετά εγώ την τρώω με σαντιγύ.Κοιτούσα το ποώδες φυτό και σκεφτόμουν, είναι ένα θαύμα. Εγώ το κοιτάω και αυτή τη στιγμή που μιλάμε πραγματοποιεί όλα αυτά τα σιωπηλά θαύματα. Επίσης ξέρω από πρώτο αλλά και από δεύτερο χέρι (από δική μου εμπειρία αλλά και από αναγνώσματα) ότι βλέποντας ένα φυτό να υγιαίνει και να μεγαλώνει νιώθω όμορφα και αισιόδοξα και αυτό είναι άλλο ένα θαύμα, η πολυπλοκότητα μίας ενεργειακής φούσκας που επηρεάζει μια άλλη ενεργειακή φούσκα απλά και μόνο παρατηρώντας ο ένας την ύπαρξη του άλλου.
Αυτό και αν είναι θαύμα.
Εντελώς τυχαία, παρακολούθησα εκείνη την ημέρα και μία ομιλία κάποιου επιστήμονα που εξέταζε τους συμπαντικούς νόμους και τα διαστρικά φαινόμενα που μόλις είχε ανακαλύψει. Επίσης είχε αναφέρει αρκετά στοιχεία για τα σωματίδια και τις ύλες και τις διάφορες ενέργειες, μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ομιλία, στο ted, φυσικά. Ο επιστήμων αυτός περιέγραψε αυτά τα φαινόμενα με απόλυτα επιστημονικό τρόπο χρησιμοποιώντας τη λέξη "θαύμα".
Αυτός για το σύμπαν κι εγώ για τη φραουλιά, ανάλογα με το εύρος του γνωστικού του πεδίου, ο καθένας...
Μίλησε, μετά, για μία εξίσωση των πάντων.
Από τις πολλές εξισώσεις, μία για κάθε φαινόμενο, πέρασε η επιστήμη στην ιδέα της μίας συνολικής εξίσωσης των πάντων.
Περίεργο που είναι το μυαλό του ανθρώπου, τελικά...
Αυτό μοιάζει πάρα πολύ με το πέρασμα από τον πολυθεϊσμό στον μονοθεϊσμό, έτσι δεν είναι; Από τους πολλούς μεμονωμένους θεούς, έναν για κάθε πράγμα, πέρασε η ανθρωπότητα στην συνειδητοποίηση ότι όλα είναι ένα. Σαν την εξίσωση, όλα αλληλεπιδρούν και αλληλο-επηρεάζονται.
Σαν είδος, αναζητούμε το Ένα.
Στα αλήθεια πιστεύω ότι στο μόνο που διαφωνούμε είναι στο πως το ονομάζουμε αυτό το Ένα και πως το όνομα που του δίνουμε εξαρτάται περισσότερο από την ιδέα που έχει ο καθένας για τον εαυτό του παρά από την πραγματική φύση του ενός.
Όπως το φως που είναι κύμα ή σωματίδιο ανάλογα με το πως το προσεγγίζεις, έτσι και το Ένα, μπορεί να ονομάζεται εξίσωση ή ον, ανάλογα με το από ποιά μεριά το βλέπεις.
Περισσότερο ενδιαφέρον έχει το πως ο ανθρώπινος νους δεν έχει αλλάξει κατεύθυνση, μέσα στον χρόνο.
Και όλα αυτά, πριν το πρωινό καφέ.
Άλλο θαύμα κι αυτό.
10 σχόλια:
Μπααα, αυτό στο οποίο διαφωνούν είναι στο ότι η επιστήμη εξετάζει και θαυμάζει τα "θαύματα" (ίδια ρίζα λέξης; γιατί άραγε;) ενώ η (όποια) θρησκεία τα εκμεταλλεύεται και τα καπηλεύεται στο όνομα του θεού της για να χειραγωγεί!
Άλλο λέω στην ανάρτηση άμπαν, λέω ότι το ανθρώπινο μυαλό για κάποιο λόγο αναζητεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μία και μοναδική απάντηση για όλα.
Αλλά μιας και άνοιξες αυτή τη κουβέντα, τότε θα πρέπει να θυμάσαι όλες εκείνες τις περιπτώσεις κατά τις οποίες και η επιστήμη έχει πέσει στα ίδια ατοπήματα, όπως όταν οι επιστημονικές γνώσεις χρησιμοποιούνται για πολεμικούς ή εμπορικούς σκοπούς, όταν οι καλύτεροι επιστήμονες χρηματίζονται για να βγάζουν συμφέροντα συμπεράσματα για τον εκάστοτε πελάτη (φαρμακευτική, γενετική, κοκ) ή ακόμα κι όταν επιστημονικές αλήθειες γίνονται καταστροφικές όταν οι απλοί άνθρωποι τις παρερμηνεύουν ή τις υπεραπλουστεύουν ή τις προσαρμόζουν σε παλαιότερες νοοτροπίες, ή όταν ακόμα μπαίνει η προσωπική φιλοδοξία και αντί για επιστημονική πρόοδο έχουμε πανεπιστημιακούς να λειτουργούν ως διαφημιστές πολυεθνικών εταιρειών.
Να σου θυμίσω ότι τα μεγαλύτερα μυαλά δεν δουλεύουν για τον άνθρωπο αλλά για το κέρδος, μέσα σε αυτή την άνευ ιδεών νέα τάξη πραγμάτων.
Άντε πάλιιιι...
Τα ίδια παντελάκη μου, τα ίδια παντελή μου.
Η επιστήμη δεν πέφτει σε ατόπημα. Οι άνθρωποι πέφτουν.
Η θρησκεία αντιθέτως είναι ένα ανθρώπινο ατόπημα!
Βλέπεις ενώ η πρώτη είναι μεθοδολογία διερεύνησης, η δεύτερη είναι μύθευμα-κατασκεύασμα!
Elementary my dear watson
[Που θα πάει, θα το μάθεις, η επανάλληψη λένε είναι μήτηρ μαθήσεως!!! :p]
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τη θρησκεία: οι άνθρωποι πέφτουν σε ατοπήματα, όχι η θρησκεία.
Δεν πρέπει η επιστήμη να αποκτήσει την αυταρέσκεια που οδήγησε και τη θρησκεία στο "αλάθητο" και τελικά τα σηψαιμικά φαινόμενα αδιαλλαξίας.
Αναγνωρίζοντας ότι η θρησκεία έχει επιτελέσει σημαντικό έργο (αν μη τι άλλο, τα περισσότερα πανεπιστήμια ξεκίνησαν σαν μοναστήρια όπου η επιστημονική έρευνα και η μεταλαμπάδευση της γνώσης διεξάγονταν από ιερείς) δεν χάνει το κύρος της η επιστήμη αλλά αντίθετα κερδίζει χρόνο: πολλά από αυτά που ανακαλύπτει η επιστήμη έχουν ειπωθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια από τους πατέρες της κάθε θρησκείας.
Όχι μάνα μου, δεν είναι που οι άνθρωποι πέφτουν σε ατόπημα για λογαριασμό της θρησκείας. Η θρησκεία είναι ένα από τα ανθρώπινα ατοπήματα λέμεεεε!!!!
:)
Η θρησκεία αποτέλεσε την πρώτη και, για χιλιάδες χρόνια, τη μόνη πνευματική αναζήτηση του ανθρώπου. Για παράδειγμα, ο θεσμός του "πνευματικού" του εξομολογητή, ή όποια άλλη ονομασία μπορεί να έδιναν οι άνθρωποι στο άτομο αυτό είναι μία πρώιμη εκδοχή του ψυχολόγου ή του ψυχαναλυτή των καιρών μας.
Η επιστήμη τους ανακάλυψε τελευταία, και ήταν θέμα διαθέσιμης τεχνολογίας αλλά θέμα μη ενασχόλησης με την πνευματική διάσταση της πραγματικότητας.
Και αυτό ήταν μία μόνο πλευρά του ρόλου της θρησκείας. Άλλες πλευρές ήταν η μετάδοση της γνώσης και η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής στη διάρκεια των αιώνων και η διαμόρφωση μίας ηθικής, όταν οι ηγεμόνες το μόνο που ήθελαν ήταν σκλάβους.
Αν αρνείσαι αυτό, είναι σα να αρνείσαι ότι ο ουρανός δεν είναι μπλε.
Άλλο είναι να μου πείς ότι η θρησκείας έχει εκφυλιστεί, κάτι που θα δεχτώ χωρίς καμμία αντίρρηση, κι άλλο να πείς ότι δεν έπαιξε κανέναν ρόλο.
Καλό μου, πότε ακριβώς δημιουργήθηκε ο «θεσμός» (μη χε-) του εξομολογητή που δημιουργήθηκε πριν την επιστήμη;
Και πότε ακριβώς η θρησκεία ήταν η πρώτη αναζήτηση του ανθρώπου;
Ήμαρτον σε ποιο μεσαίωνα ζεις;;;;
Οι αντιδρασούλες που θαύμασες καλή μου υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν καθολικά και ανεξαρτήτως θρησκείας
Η θρησκεία από την άλλη είναι (κατά τόπους) εφεύρημα του ανθρώπου για να εξουσιάζει τα πλήθη.
Η επιστήμη αντιθέτως είναι απλά μια μέθοδος σκέψης που ανέπτυξε, από τότε που ήταν στα δέντρα ακόμα, για να ερμηνεύει τον κόσμο.
Η θρησκεία ήρθε πολύ αργότερα μόνο και μόνο για να δημιουργήσει «μεσαίωνα» στον εγκέφαλο και ένα πολύ καλό όπλο στα χέρια της άρχουσας τάξης…
Οι επιστήμονες και οι άνθρωποι είχαν ανακαλύψει χιλιάδες χρόνια πριν όσα η ίδια η θρησκεία εξαφάνισε και μετά τα ξαναεμφάνισε με τρόπο που τη βολεύουν, αφού πρώτα κατέστρεψε χιλιάδες χρόνια πολιτισμού.
Θες και τα λες, ή εθελοτυφλείς τόσο;
Ε, τότε, κατά την ίδια λογική, αφού (ας πούμε) η πολιτική ευθύνεται για εξίσου σημαντικά δεινά, ας καταργήσουμε την πολιτική και μιας και αρχίσαμε τις καταργήσεις, ας καταργήσουμε και το χρήμα, τις τράπεζες και ας καταργήσουμε τις πολεοδομίες, γιατί έχουν κάνει τις πόλεις σαν τα μούτρα τους.
Γιατί μή μου πείς ότι οι προαναφερθέντες θεσμοί δεν έχουν κι αυτοί τα προβληματάκια τους!
Αλά από όλα αυτά, για κάποιο λόγο βάλλεται η θρησκεία.
Κανείς δεν είπε: "η πολιτική έχει προξενήσει πολέμους, θάνατο και αδικίες, ας την καταργήσουμε"
Γιατί;
Μήπως αυτή η μόδα κατά της θρησκείας είναι καθοδηγούμενη;
Για να καταργήσεις την πολιτική, πρέπει να πάψεις να πράττεις το οτιδήποτε.
Πχ έχεις την πολιτική να μην δίνεις στα παιδιά σου πάνω από 2 μέρες τη βδομάδα κρέας. Να σε δω να καταργείς την πολιτική, να δούμε τι θα γίνει μετά!
Θάνατο προξενούν συγκεκριμένες πολιτικές των ανθρώπων, και όχι «η πολιτική».
Προφανώς δεν είναι το ίδιο με την θρησκεία που είναι από μόνη της μία πολιτική εξουσίας και χειραγώγησης του κόσμου.
Περί χρήματος και τραπεζών όπως γνωρίζεις είμαι υπέρμαχος της κατάργησης, αν και δεν είναι αυτά κάθε αυτά που φέρνουν τους θανάτους.
Η θρησκεία όμως να δεις πόσο και πρεσβεύει το θάνατο, αλλά διαμορφώνεται με βάση, και από, τα συμφέροντα των ισχυρών!
Εν τέλει δεν σου είπα καν να καταργήσεις τη θρησκεία, αν και το εύχομαι πάραυτα.
Σου είπα απλά να μη συγκρίνεις αυτό το σκοταδιστικό βδέλυγμα με την επιστήμη!
Δημοσίευση σχολίου