Τον γνώρισα όταν ήρθε στην Πρέβεζα για να προωθήσει το βιβλίο του. Εγώ δεν είμαι και πολύ των συνταγών, ούτε του γκουρμέ, αλλά επειδή έχω μία κοπελιά στο σόι που της αρέσουν κάτι τέτοια και εκείνο τον καιρό περνούσε δύσκολα, είπα να της πάρω το βιβλίο για να χαρεί λιγάκι, να νοστιμέψει και να γλυκάνει λίγο η ημέρα της.
Ξεκινώ, λοιπόν, για τον κύκλο (το βιβλιοπωλείο που διοργάνωνε την παρουσίαση) δυστυχώς πολύ αργά, λόγω φόρτου εργασίας και τον βρίσκω μόνο, όρθιο δίπλα στον πάγκο, μέσα σε μαγαζί που πλέον είχε αδειάσει. Αγόρασα το βιβλίο και του ζήτησα να το υπογράψει. Αυτός ο άνθρωπος έχει ένα βλέμμα, βαθύ σα νύχτα. Με ρώτησε πού να κάνει την αφιέρωση και είπα "Κατερίνα", το όνομα της κοπελιάς που λέγαμε. Σιγά μην τον έπρηζα τον άνθρωπο, με λένε έτσι, αλλά γράψε αυτό γιατί αλλιώς κι αλλιώτικα και πασαλιμανιώτικα, που έλεγε και πατήρ μου, προσωπικότης μεγάλη κι από τις λίγες, ως τις μέρες μας.
Παρόλο που πολλοί τον λένε ψυχρό και απόμακρο, εγώ για αυτά τα δευτερόλεπτα που τον είδα τον συμπάθησα πολύ. Όχι επειδή είναι μελαχροινός με πολύ έντονο βλέμμα, καλογυαλισμένη αύρα και μαγειρεύει ωραία, αλλά επειδή είναι πολύ ευγενικός.
Τώρα, πολλοί άνθρωποι βρίσκουν την ευγένεια ψυχρή. Εγώ όμως νιώθω άνετα δίπλα σε έναν άνθρωπο που είναι ευγενής, όχι με την έννοια την τυπολατρική ή την στυλιζαρισμένη υποκριτική έννοια, αλλά με την πραγματική , δηλαδή να φροντίζεις να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου χωρίς να θίξεις τον συνομιλητή σου, μία αρετή που πασχίζω αλλά δεν καταφέρνω πάντα να έχω.
Θα μου πείς, και τα κατάλαβες όλα αυτά σε μερικά δευτερόλεπτα;
Όχι, θα απαντήσω, αμέσως κι ευθαρσώς.
Αλλά εκτίμησα κάτι άλλο που έγινε, σήμερα μόλις.
Ξέροντας ότι πρόκειται για ευγενικό άνθρωπο, του έστειλα ένα μέηλ με μία απορία που είχα. Ήθελα να φτιάξω ένα κέηκ που να έχει φρούτα, τριμμένο φουντούκι, να είναι υγιεινό για τα παιδιά ΑΛΛΑ να μην σβωλιάζει ούτε να τρίβεται, και να μοιάζει με κέηκ αντί για μπαγιάτικο ψωμί. Ο (κατά πάσα πιθανότητα) χριστιανός μου απάντησε πολύ ευγενικά αλλά με μεγάλη σαφήνεια: άλλαξε την αρχική ζύμη και συνέχισε να προσπαθείς. Σα να μου λέει, ρε κοπέλα μου, όλα δικά σου τα θέλεις. Και φρούτα και τριμμένο ξηρόκαρπο και υφή βελούδινη, δεν γίνεται. Δέξου το.
Σήμερα, όμως μου έστειλε άλλο μέηλ, με μία συνταγή που περιέχει φρούτα, υγιεινά υλικά για τους πολεμιστές μου (με εξαίρεση το λικεράκι, αλλά τόσο λίγο, δεν πειράζει) και τριμμένο ξηρόκαρπο!
Και είναι πανεύκολο να το φτιάξεις!
Ε, το εκτίμησα και σπεύδω αμέσως να το φτιάξω.
Μπράβο, ρε Γιάννη.
Να'σαι καλά.
Ξεκινώ, λοιπόν, για τον κύκλο (το βιβλιοπωλείο που διοργάνωνε την παρουσίαση) δυστυχώς πολύ αργά, λόγω φόρτου εργασίας και τον βρίσκω μόνο, όρθιο δίπλα στον πάγκο, μέσα σε μαγαζί που πλέον είχε αδειάσει. Αγόρασα το βιβλίο και του ζήτησα να το υπογράψει. Αυτός ο άνθρωπος έχει ένα βλέμμα, βαθύ σα νύχτα. Με ρώτησε πού να κάνει την αφιέρωση και είπα "Κατερίνα", το όνομα της κοπελιάς που λέγαμε. Σιγά μην τον έπρηζα τον άνθρωπο, με λένε έτσι, αλλά γράψε αυτό γιατί αλλιώς κι αλλιώτικα και πασαλιμανιώτικα, που έλεγε και πατήρ μου, προσωπικότης μεγάλη κι από τις λίγες, ως τις μέρες μας.
Παρόλο που πολλοί τον λένε ψυχρό και απόμακρο, εγώ για αυτά τα δευτερόλεπτα που τον είδα τον συμπάθησα πολύ. Όχι επειδή είναι μελαχροινός με πολύ έντονο βλέμμα, καλογυαλισμένη αύρα και μαγειρεύει ωραία, αλλά επειδή είναι πολύ ευγενικός.
Τώρα, πολλοί άνθρωποι βρίσκουν την ευγένεια ψυχρή. Εγώ όμως νιώθω άνετα δίπλα σε έναν άνθρωπο που είναι ευγενής, όχι με την έννοια την τυπολατρική ή την στυλιζαρισμένη υποκριτική έννοια, αλλά με την πραγματική , δηλαδή να φροντίζεις να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου χωρίς να θίξεις τον συνομιλητή σου, μία αρετή που πασχίζω αλλά δεν καταφέρνω πάντα να έχω.
Θα μου πείς, και τα κατάλαβες όλα αυτά σε μερικά δευτερόλεπτα;
Όχι, θα απαντήσω, αμέσως κι ευθαρσώς.
Αλλά εκτίμησα κάτι άλλο που έγινε, σήμερα μόλις.
Ξέροντας ότι πρόκειται για ευγενικό άνθρωπο, του έστειλα ένα μέηλ με μία απορία που είχα. Ήθελα να φτιάξω ένα κέηκ που να έχει φρούτα, τριμμένο φουντούκι, να είναι υγιεινό για τα παιδιά ΑΛΛΑ να μην σβωλιάζει ούτε να τρίβεται, και να μοιάζει με κέηκ αντί για μπαγιάτικο ψωμί. Ο (κατά πάσα πιθανότητα) χριστιανός μου απάντησε πολύ ευγενικά αλλά με μεγάλη σαφήνεια: άλλαξε την αρχική ζύμη και συνέχισε να προσπαθείς. Σα να μου λέει, ρε κοπέλα μου, όλα δικά σου τα θέλεις. Και φρούτα και τριμμένο ξηρόκαρπο και υφή βελούδινη, δεν γίνεται. Δέξου το.
Σήμερα, όμως μου έστειλε άλλο μέηλ, με μία συνταγή που περιέχει φρούτα, υγιεινά υλικά για τους πολεμιστές μου (με εξαίρεση το λικεράκι, αλλά τόσο λίγο, δεν πειράζει) και τριμμένο ξηρόκαρπο!
Και είναι πανεύκολο να το φτιάξεις!
Ε, το εκτίμησα και σπεύδω αμέσως να το φτιάξω.
Μπράβο, ρε Γιάννη.
Να'σαι καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου