Αλήθεια, μέχρι που θα φτάναμε για να διορθώσουμε τους Άλλους;

Από τις επικές περιγραφές μέχρι τους μύθους και την ίδια την ιστορία, η βία περιγράφεται μα χρώματα δοξασμένα, πάντα. Στον τρωικό πόλεμο ο αχιλλέας, ένας πρίγκηπας και ευγενής, ένας ημίθεος, που σημαίνει πιο κουλ πεθαίνεις, στη βαρβαρότητα ήταν πρώτος.

Το ίδιο συμβαίνει σε όλο το βάθος της καταγεγραμμένης ιστορίας και , κυρίως, μυθολογίας, για να μην πω στις διάφορες κοσμογονίες και θρησκείες και γίνει χαμός εδώ μέσα.

Σα να μου φαίνεται ότι όσο περισσότερο καταδικάζουμε τη βία από όπου και αν προέρχεται, τόσο αυτή αναβλύζει από μέσα μας, αν όχι με την καθάρια μορφή της τη ματοβαμμένη, τότε σίγουρα με το σιχτίρισμα και τον τσακωμό, που ίδια σχέση έχουν με την πραγματική βία όσο η γάτα με το λιοντάρι της νεμέας.

Σήμερα η βία είναι λιγότερο στη ζωή μας γιατί δόξα τω θεώ έχουμε σουπερμάρκετ,  αλλά και πάλι η ίδια ανάγκη ξεχειλίζει από εντός μας για να ικανοποιηθεί μόνο με τις σπλατεριές στις οθόνες και στις ειδήσεις.

Καταδικάζοντας τη βία από όπου και αν προέρχεται, ίσως θαρρούμε ότι προφυλάσσουμε τους εαυτούς μας από τις συνέπειές της, αν και πολύ συχνά εξαιρούμε ή δικαιολογούμε τον εαυτό μας όταν πέσει σε αυτό το παράπτωμα, να βιαιοπραγήσει δηλαδή. Καταδικάζουμε τη βία από όπου και αν προέρχεται όταν τις τρώνε από τα ματ, αλλά κάποιοι δέρνουν τα παιδιά τους, πιχί ή πανε στα γήπεδα προπονημένοι κι έτοιμοι για ηρωισμούς. Η βία είναι κακή κυρίως όταν δε μας βολεύει, όπως θα επιβεβαιώσουν ένα σωρό κυβερνήσεις.

Κάτω από αυτό το υπόστρωμμα βρίσκεται ένα άλλο αυτό της επιδιόρθωσης του άλλου.

Ο άλλος δεν είναι τέλειος και πρέπει, πρέπει, να τον διορθώσουμε. Είναι αφηρημένος, είναι μονόχνωτος, είναι φαντασιόπληκτος ή φαντασμένος, είναι υπερκινητικός ή υποθυρεοειδικός; Διορθώστε τον.

Σίγουρα έχει κάποιο σύνδρομο και το ξέρουμε αυτό γιατί εμείς φτιάξαμε τα ονόματα των συνδρόμων αυτών.

ADD, σου λέει ο άλλος. Πάρε χάπια για ταχεία λοβοτόμηση.

Άσπεργκερ. Τι λε, ρε μεγάλε; Ωραία. Μία πάθηση που δεν χρειάζεται συμπτώματα να την διαγνώσεις κι ωστόσο την διαχειρίζεσαι ως ασθένεια και όχι ως ιδιαιτερότητα χαρακτήρος. Ειδικά με το άσπεργκερ, το 85% του παιδικού πληθυσμού μπορεί να επιβεβαιωθεί και μάλιστα με απόλυτη βεβαιότητα με αυτό το σύνδρομο, με λίγη καλή θέληση και αρκετή ενθάρρυνση δια της χρηματικής επιβραβεύσεως από τις φαρμακευτικές.

Έτσι και η βία είναι κάτι που πρέπει να διορθώσουμε στον συνάνθρωπο ο οποίος προφανέστατα είναι υποδεέστερος από εμάς και παρόλο που τον περιφρονούμε, θέλουμε να του διορθώσουμε τα κουσούρια για να μη μας πρήζει.

Για το καλό του; Και ποιό είναι το καλό του;

Προσδιορίστε "καλό"

Καλό είναι να συμμορφώνεται με τη δική σου έννοια της κανονικότητας; Γιατί ειδικά αυτή η έννοια είναι διαφορετική για τον καθένα, οπότε πως ξέρεις ότι η δική σου είναι η καλύτερη; Θέλει να είναι κανονικός, κατ'αρχάς;

Είναι για το καλό του να έχει μία τρείς κι εξήντα δουλειά που δεν του επιτρέπει ούτε καν την έκφραση πεποιθήσεων, γιατί έτσι είναι στις εταιρείες ; Είναι για το καλό του να καταπιέζεται δια βίου έναντι πενιχρής αποδοχής;
Εσύ ο ίδιος που συνταγογράφησες το φάρμακο, πόσο κανονικός και πόσο αποδεκτός είσαι; Πόσο ευτυχισμένος είσαι; Πόσα απωθημένα βγάζεις κάθε βράδυ με πρόφαση την τέχνη ή το αλκοόλ; Πόσα ψυχοσωματικά σε ταλαιπωρούν, κύριε κανονικέ που θα με πείς εμένα παθολογικό ή συνδρομο-τέτοιο;

Βία;

Θα τελειώσει ποτέ η βία; Πως θα τη διορθώσεις τη βία, κύριε ξερόλα, με χάπια ή με κοινωνικό αποκλεισμό; Δεν ξέρω αν το παρατήρησες, αλλά το κόλπο δεν έπιασε.

Για ξανασκέψου, λιγάκι, μήπως έχεις άδικο;

Μήπως ο λόγος που εσύ δεν είσαι βίαιος είναι επειδή είσαι στα μαλακά;
Μηπως και ο άλλος που θέλεις να διορθώσεις , αν ήταν κι αυτός στα μαλακά και στα όμορφα, ήταν και αυτός πολιτισμένος;

Η εμμονή σου να τον διορθώσεις, να τον γιατρέψεις από τα κουσούρια, θα έφτανε στο σημείο να τον αφήσεις να αποκτήσει όσα και εσύ για να ηρεμήσει το είναι του και να μην τη θέλει ούτε και αυτός τη βία;

Ε;

Για πες!

Χορτάτε υποκριτή!