Σχήματα και Μεγέθη.

23% φπα στον τουρισμό τη στιγμή που οι γειτονικές χώρες έχουν δέκα ή λιγότερο, αποτελεί στοχοποίηση του ενός τομέα στον οποίο είναι δυνατή η Ελλάδα.
Εκτός από αυτό, όμως, το πρόγραμμα προβλέπει και αύξηση στην φορολόγηση των πλοίων (τονάζ), κάτι που πλήττει την Ελληνική πλοιοκτησία, δίνοντας κίνητρο στους πλοιοκτήτες να μεταφέρουν τις έδρες τους αλλού, όπως έγινε με τις επιχειρήσεις της στεριάς επί πασόκ και νδ.

Και σα να μην έφταναν αυτά, θα αυξηθεί ο φόρος και στα τουριστικά σκάφη, χωρίς να διευκρινίζεται αν πρόκειται για επαγγελματικά ή ιδιωτικής χρήσεως, αλλά τί σημασία έχει εφόσον και πάλι πλήττεται η θάλασσα και ο τουρισμός, με μία κίνηση δύο-σε-ένα;

Παράλληλα, καταργούνται οι αγροτικές εκπτώσεις στα καύσιμα, πράγμα που σίγουρα θα καταστήσει μη ανταγωνιστικά τα ελληνικά προϊόντα, θα οδηγήσει σε χρεοκοπία και εξαθλίωση τους αγρότες και θα ανεβάσει τις τιμές στα τρόφιμα.

Οι τιμές στα τρόφιμα θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο, λόγω της αύξησης στο ρεύμα, και ακόμα περισσότερο λόγω του αυξημένου ΦΠΑ στα τρόφιμα καθεαυτά.

Θα αυξηθούν οι φόροι στα ακίνητα. Κι άλλο.
Και, το αντιγράφω αυτολεξεί για να μη λέτε ότι δεν τα κατάλαβα καλά ή δεν τα μεφάρω αντικειμενικά "Για τα ειδοποιητήρια κατάσχεσης, εγκρίνετε νομοθεσία για την εξάλειψη του ανωτάτου ορίου 25% για μισθούς και συντάξεις και να μειώσετε όλα τα κατώτατα όρια των € 1.500 "

Βέβαια, αμέσως παρακάτω αναφέρει "και παράλληλα να διασφαλίσετε αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης" αλλά εσείς πόσο εμπιστεύεστε το κράτος για την "αξιοπρεπή διαβίωσή" σας; Πόσο γενικός και αφηρημένος είναι αυτός ο όρος, όταν σου έχουν πάρει το σπίτι; Δεν θα φέρει αυτό έξοδα στο κράτος που καλύτερα να σου είχε αφήσει το σπίτι παρά να ξοδεύει λεφτά να σε στεγάσει σε τρούπες ή να ταΐζει σε συσσίτια; Τέλος πάντων.... Συνεχίζουμε.

Θα αυξηθεί η εισφορά αλληλεγγύης.

Δεν μπορώ να σκεφτώ πως θα βγάζει τα προς το ζήν ο μικροεπιχειρηματίας, ο μισθωτός ή ο αυτοαπασχολούμενος σε ένα τέτοιο περιβάλλον, ούτε τι θα πάθει ο τουρισμός, ούτε τί θα απογίνουν οι συνταξιούχοι, ακόμα και αν δεν μειωθούν οι συντάξεις τους, οι οποίες αν και δεν δηλώνεται ευθέως, θα υποστούν μία "βελτίωση" εμμέσως, ως απόρροια των άλλων προτεινόμενων ρυθμίσεων.

Όλα αυτά τα τρομερά, θα έχουν ως αντάλλαγμα (μάλλον) μείωση της γραφειοκρατίας, περιορισμό της αδήλωτης εργασίας, εκσυγχρονισμό του φορολογικού συστήματος και του δημοσίου, μία ανεξάρτητη ελστατ (ίσως), γρηγορότερη δικαιοσύνη, ταχύτερες διαδικασίες γενικώς, αποτελεσματικότεροι έλεγχοι, πάταξη διαφθοράς, λαθρεμπόριου και φοροδιαφυγής, μμε με πιο διαφανείς διαδικασίες, μείωση αμυντικών δαπανών, άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων.
Όλα αυτά είναι πολύ ωραία, και θα ήθελα πολύ να συμβούν στο Ελλαδάκι μου.

Ωστόσο, υπάρχουν ασαφή σημεία, στα οποία δεν διευκρινίζεται τι ζητούν, όπως όταν λένε "προσαρμογή", "ρύθμιση", αναδιάρθρωση, κοκ, σε βαρειά ζητήματα όπως οι συλλογικές συμβάσεις, προσλήψεις στο δημόσιο και άλλα. Γιατί άλλο εννοώ εγώ όταν λέω "βελτίωση" και άλλο εννοεί ο χαρτογιακάς που θέλει να με κάνει βουλγαρία.

Τέλος πάντων το ζήτημα είναι ΚΑΙ αλλού:

Το πρόβλημα εδώ είναι το μέγιστο εξής: το τσεκούρωμα για τους Έλληνες είναι άμεσο, ενώ τα (όποια) ωφέλη δεν θα τα καρπωθούμε παρά μόνο μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα. Το πως θα ζήσουμε στο ενδιάμεσο, δεν το ξέρουμε, δεν ενδιαφέρει κανέναν, από ότι φαίνεται και ίσως, τελικά αυτό να είναι το μεγάλο ναι που θέλει από εμάς η ευρώπη.

Αν γίνουν όλα αυτά, εγώ δεν ξέρω πως θα βγάλω τον χειμώνα, και από ΄τι φαίνεται θα ακολουθήσουν κι άλλοι χειμώνες.

Το άλλο μεγάλο ζήτημα είναι ότι οι τροικανοί (που δήλωσαν ότι ως μη θεσμικό όργανο κάνουν ότι θέλουν, κι έτσι εξηγείται η επιμονή του Γιανη να τους αποκαλεί θεσμούς) έχουν καταστήσει σαφές ότι αυτά δεν θα είναι τα τελευταία μέτρα, αλλά καθε δίμηνο θα χρειάζονται κι άλλα, τα οποία δεν μπορώ να φανταστώ ποιά θα είναι ούτε σε ποιό σημείο ξεζουμίσματος μπορεί να φτάσει η ευρώπη.

Τέλος, ως απλός άνθρωπος που είναι έρμαιο των θελήσεων των "ελίτ"αντιλαμβάνομαι το θέμα ως εξής:

Η ευρώπη μου λέει ότι καλοί είναι το πασόκ και η νδ, οι οποίοι ξέρω πολύ καλά και από προσωπική πείρα ότι ευθύνονται για το σημερινό χάλι. Άρα, όταν συμμαχεί με τα τσακάλια είναι και αυτή τσακάλι.

Τέλος, ξέρω πολύ καλά ότι αυτοί που ευθύνονται για το σημερινό χάλι, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΑΚΟΜΑ. και, το χειρότερο, η ευρώπη δεν ζητάει να πληρώσουν, ούτε το αναφέρει αυτό πουθενά στο πολύ ενδιαφέρον αυτό σχέδιο αφαίμαξής μου.

Πες μου, λοιπόν, τώρα, πως εγώ να ψηφίσω ναι και πως να μην στηρίξω τσίπρα, όταν η καλύτερή μου επιλογή είναι να φτωχύνω με τσαμπουκά.

Πες μου.

Λίγο πριν το Τέλος (και του Τσίπρα)

Λεφτά υπήρχαν. Κάποιοι, σε συνεργασία με κάποιους άλλους, τα έφαγαν.
Και θέλουν τώρα οι γιοί αυτών που τα έφαγαν μαζί με τους γιούς των συνεργατών τους να τα πληρώσουμε εμείς, ενώ οι ίδιοι μένουν μακρυά από τις συνέπειες και μάλιστα προστατεύουν ο ένας τον άλλον και αλληλοκαλύπτονται (στουρνάρας, κοκ)

Τσίπρα, έτσι και κάνεις αυτό που λένε οι λασπολόγοι ότι πας να κάνεις να ξέρεις δύο πράγματα: εκτός από εσένα, θα βρούν τραγικό τέλος και η κάθε ελπίδα, κάθε πολιτικός ανεξαρτήτως παράταξης και ένας λαός που θα πέσει σε ακόμα βαθύτερη φτώχεια.

Το νού σου.

Υπάρχουν δεξιοί

Συνήθως, όταν γνωρίσω έναν άνθρωπο που θα συμπαθήσω αυτόματα, τις περισσότερες φορές είναι αριστεροί, παναθηναϊκοί και εξαιρετικά έξυπνοι.

Και ενώ τα πρώτα δύο συστατικά είναι προαιρετικά, το τελευταίο δεν έχει πέσει ποτέ έξω.

Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις, άνθρωποι που μεμιάς αγάπησα, αλλά εκ των υστέρων ανακάλυψα ότι ήσαν δεξιοί. Και παρόλο που διαφωνούμε ριζικά σε βασικά ζητήματα, συνεχίζω να τους αγαπάω και να σκέφτομαι τα λόγια τους.

Είναι, ας πούμε, ο Παναγιώτης, ο Νίκος, ο Βαγγέλης και ο Αρκάς. Ναί, ο κωμικογράφος, αυτός με τα κόμικ, που από τότε που βγήκε ο Τσίπρας έχει ξεσπαθώσει και τα γράφει καλύτερα από ποτέ.

Αναρωτιέμαι, όμως, πολύ συχνά αν αυτή η δεξιά τους θεώρηση των πραγμάτων αντιστοιχεί σε προσωπικό ώφελος και συμφέρον ή σε αφηρημένη ιδεολογία. Και ειλικρινά δεν ξέρω τί είναι καλύτερο.

Θέλω να πω, το εξής: αν πρόκειται για προσωπικό ώφελος, αν ας πούμε είσαι δεξιός επειδή έχεις πολλά λεφτά και κάποια πράγματα αν γίνουν θα σου αποφέρουν περισσότερα κέρδη, τότε έχεις το ελαφρυντικό ότι είσαι καπάτσος και έξυπνος, καταφερτζής σε πράγματα πρακτικά, προσγειωμένος και ρεαλιστής. Αλλά από την άλλη, έχεις το μειονέκτημα ότι δεν έχεις ιδέες, δεν έχεις ιδανικά, ότι είσαι απλά για τα λεφτά, ένας υλιστής.

Αντίθετα, αν πρόκειται για δεξιό από ιδεολογία, τότε ισχύει το αντίστροφο,μάλλον. Θεωρείς ότι η δεξιά θα σώσει τον κόσμο και ότι αποτελεί τη λύση για τα προβλήματα της ανθρωπότητος, αλλά μάλλον χωρίς δικό σου προσωπικό συμφέρον. Σε αυτή την περίπτωση πρόκειται για αιθεροβάμονα που ακολουθεί κάτι χωρίς να έχει συναίσθηση του τί σημαίνει αυτό στον πραγματικό κόσμο.

Και δεν ξέρω τί από τα δύο είναι καλύτερο από το άλλο, ούτε ξέρω τί ισχύει για τον κάθε ένα από τους αγαπημένους μου δεξιούς.

Θα μου πείς, οι αριστεροί είναι καλύτεροι;
Οι αριστεροί υποπίπτουν στις εξής δύο κατηγορίες: αυτούς που είναι φτωχοί και αυτοί που είναι πλούσιοι και εκμεταλλεύονται την αριστερή ρητορική, όπως οι "συνδικαλιστές" που έφαγαν καλά σε βάρος των πραγματικών αριστερών ή συνδικαλιστών.

Η δική μου νοοτροπία, δεν είναι , θέλω να ξέρετε, αριστερή ακριβώς. Θέλω να βγάζουν κέρδος οι άνθρωποι και θέλω να υπάρχει ρεαλισμός όταν λύνουμε τα προβλήματα. Θέλω όμως και την αριστερά να βάζει φρένο στους κυνικούς, να σώζει δικαιώματα και κεκτημένα. Θέλω οι άνθρωποι να μεγαλουργούν με κίνητρο και μέσο το χρήμα όπως γίνονταν εδώ και χιλιετίες, αλλά θέλω και να υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη, ανθρωπιά και αλληλεγγύη. Δεν πιστεύω ότι το ένα αποκλείει το άλλο. Πιστεύω ότι ο επιχειρηματίας μπορεί να βγάλει κέρδος, και μάλιστα μεγάλο, χωρίς να κάνει σκλάβο τον εργάτη. Υπάρχει και γίνεται, το έχουν κάνει κάποιοι.

Προφανώς, κρατάω την ονειροφαντασία από κάθε μεριά.

Θέλω να συμμορφωθούν οι Έλληνες με τις Ευρωπαϊκές γραμμές, να γίνει Ευρώπη και κατ'ουσίαν, δεν θέλω όμως να πληρώσει το μάρμαρο ο 3+60 φτωχοδιάβολος, επειδή ο Βενιζέλος είναι τσιράκι των τραπεζών, ούτε να γίνουμε σαν την αγγλία με μόνη διαφορά ότι αντί για το μπάκινχαμ να έχουμε τον βαρβιτσιώτη και το Μητσοτακέηκο.

ΕΝ τέλει, θέλω να πω στους δεξιούς μου αγαπημένους ότι παρά το κράξιμο που ρίχνω στον Σαμαρά και στον Καραμανλή, τους οποίους δεν χωνεύω καθόλου ούτε σαν πολιτικούς, ούτε σαν ομιλητές ούτε για το έργο τους, τους ίδιους τους φίλους μου, είτε διαδικτυακούς είτε πραγματικούς, όχι μόνο τους αγαπώ και τους εκτιμάω, αλλά αυτά που λένε τα σκέφτομαι και παίρνω πολύ στα σοβαρά, όχι μόνο ως αντίθετα επιχειρήματα σε μία συζήτηση αλλά και ως κάτι ακόμα να μάθω σε αυτή τη μάταιη ζωή, όπου όλα κρίνονται εκ των υστέρων, αφού γίνει ότι έχει να γίνει.

Μία ερώτηση μόνο έχω για τους δεξιούς μου φίλους: πως νιώθετε που ανήκετε στην ίδια παράταξη με τον Βορίδη και τον Άδωνι; Πως νιώθετε να σας εκπροσωπούν τέτοια άτομα; Όταν μιλάει ο Μητσοτάκης για αξιοκρατία τη στιγμή που εσείς είστε στο δρόμο, εσείς νιώθετε δικαιωμένοι και λέτε "ναι, πες τα μεγάλε" ή σκέφτεστε ότι, ε, σε κάθε κόμμα υπάρχει κι ένας βλάκας;

Σαν βγείς στον πηγαιμό για την παχυσαρκία

Με απασχόλησε αυτό το θέμα πολύ γιατί τόσο στη δουλειά μου όσο και στην προσωπική μου ζωή χρειάζεται να διαχειρίζομαι τα προβλήματα των ανθρώπων που έχουν παραπανίσια κιλά.

Πρώτον και κύριον, δεν μπορείς να τους μιλάς όπως σε όσους δεν είναι παχύσαρκοι, διότι νιώθουν τόσο άσχημα για τον εαυτό τους που αυτό το βγάζουν είτε ενοχικά είτε με τον αυτοσαρκασμό. Δεν κακό να αυτοσαρκάζεσαι, αλλά το βλέπεις ότι αυτός ο άνθρωπος στεναχωριέται και είναι κρίμα να στεναχωριούνται οι άνθρωποι. Δεύτερον, περιορίζουν τον εαυτό τους τόσο πολύ (συνήθως από ντροπή, αλλα τις περισσότερες φορές απλά δεν μπορούν να ακολουθήσουν την παρέα λόγω πάχους)

που απλά δεν μπορείς να τους συμπεριλάβεις σε τίποτα που να μην είναι καθιστικό

Το χειρότερο από όλα είναι οι δίαιτες. Είναι πολύ μεγάλη απάτη και όλοι όσοι υποστηρίζουν ότι με τη δίαιτα θα χάσεις κιλά θα έπρεπε να κλειστούν στην φυλακή για ψυχική κακοποίηση, αλλά και για το κακό που προξενούν στους ανθρώπους που μόνο δίαιτα δεν χρειάζονται. Για να μη μιλήσω για τα περιοδικά, ανδρικά και γυναικεία, που σου πρήζουν τον έρωτα (αχ, Έρωτα, που να'σαι τώρα...) για να σου παίρνουν τα λεφτάκια σου παίζοντας με τη ζωή σου. Οι άνθρωποι γίνονται πολύ δυστυχισμένοι για χάρη της δίαιτας, και σχεδόν πάντα χωρίς αποτέλεσμα. Τα άρθρα για δίαιτες θα έπρεπε να απαγορευτούν ως απειλή για τη δημόσια υγεία και ειλικρινά πιστεύω ότι το κακό που προξενούν οι δίαιτες ισοδυναμεί με αυτό που προξενεί το κάπνισμα ή η κακοποίηση, σε βάθος χρόνου.

Δίαιτα, μόνο οι γιατροί. Κανείς άλλος. Και αυτή είναι η πρώτη μου πρόταση.

Ξέρω άτομο, άτομα, που κατέστρεψαν την υγεία τους για να χωρέσουν σε ένα φόρεμα, γιατί αντί να ρωτήσουν έναν γιατρό, διατροφολόγο, κοκ, πίστεψαν αυτό που διάβασαν σε κάποιο έντυπο. Φυσικά, η βλακεία αποτελεί τον τρόπο της φύσης να ξεδιαλέγει τίνος γονίδια είναι άξια αναπαραγωγής, αλλά όπως προστατεύουμε τον κόσμο από το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, κοκ, έτσι θα έπρεπε να προστατεύουμε τους πολίτες μας και από κομπογιανίτες που παίρνουν κόσμο στο λαιμό τους. Ειδάλλως, να τα αφήσουμε όλα ελεύθερα και να περιμένουμε να δούμε ποιός θα ζήσει και πόσα πτώματα θα πέσουν.

Δεύτερον η ίδια η φύση της δίαιτας έχει κάποια σφάλματα στην μορφή της.
Άλφα, είναι προσωρινή.
            Αυτό που πρέπει να σκεφτούμε είναι ότι η παχυσαρκία είναι αποτέλεσμα χρόνιων λαθών στη διατροφή, άρα είναι ανοησία να κάνουμε δίαιτα για μερικούς μήνες, μόνο και μόνο για να επιστρέψουμε στα ίδια λάθη στο τέλος της δίαιτας, άρα να ξαναγίνουμε παχύσαρκοι.
           Φυσικά και δεν προτείνω να περνάει κανείς όλη του τη ζωή σε αυτά τα τρομερά δεσμά. Θα ήταν τρομερό και απαίσιο, για να μην πω και μάταιο εξ αρχής, αφού κανείς δεν θα μπορούσε να το κάνει αυτό.
Αυτό , όμως, που πρέπει να φροντίσουμε να κάνουμε είναι να βρούμε ποιά είναι αυτά τα διατροφικά λάθη που μας έφεραν εδώ και να τα σταματήσουμε δια παντός, όχι μόνο για λίγο.

Βήτα, είναι ψευδο-περιοριστική.
           Τι εννοώ; Εννοώ ότι ενώ δείχνει σα να σε περιορίζει, στην ουσία σε ωθεί στο φαγητό. Σου λέει "μην φας αυτό" ή "φάε μόνο τόσο" αλλά το υποσυνείδητο μήνυμα είναι "μην απολαμβάνεις" που είναι και η ψυχή κάθε καταπίεσης. Και ποιά είναι η αντίδραση στην καταπίεση; Μπράβο, το μαντέψατε, το άλλο άκρο. Στην ουσία, η αμοιβή της δίαιτας είναι το φαγητό, και αυτό δεν έχει αλλάξει, παρόλο που οι διαιτολόγοι έχουν κάνει μεγάλες προόδους και είναι πολύ πιο αποτελεσματικοί από ότι ήταν μερικά χρόνια πριν.
         
Γάμμα, δεν συμπεριλαμβάνει την ψυχή του ανθρώπου.
           Η επιτυχία μίας δίαιτας εξαρτάται , τελικά, από την αυτοπειθαρχία, και μάντεψε, οι παχύσαρκοι έχουν τόσα ζητήματα μαζεμένα μέσα τους που απλά δεν γίνεται να κάνεις τίποτα πριν τα ξεδιαλύνεις αυτά, τουτέστιν αυτοπειθαρχία γιόκ. Άρα, το ζητούμενο θα ήταν να αναζητήσουμε έναν τρόπο που να προβλέπει ή να παρακάμπτει αυτόν τον παράγοντα, δηλαδή να είναι αποτελεσματικός ανεξάρτητα από το πως νιώθει ο παχύς άνθρωπος, να αποσυνδέσει το φαγητό από την ψυχολογία, σα να λέμε.

Ο μόνος τρόπος, λοιπόν, να λύσουμε αυτά τα τρία προβλήματα είναι όχι να κάνουμε δίαιτα, αλλά να δούμε τί κάνουμε λάθος και να το διορθώσουμε δια παντός, μία κι έξω.

Παράδειγμα.
Ξέρω άτομο που τα τελευταία τριάντα χρόνια βρίσκεται σε δίαιτα κάθε μερικούς μήνες. Όταν δεν κάνει δίαιτα, τρώει πατάτες με ψωμί, μακαρόνια και ρύζι, μετά το φαγητό τρώει γλυκό κάθε φορά, μέσα στο κάθε φαγητό που μαγειρεύει βάζει χίλια συστατικά και όταν λέει κολατσιό εννοεί τουλάχιστον τυρόπιτα. Στις σούπες βάζει πατάτα και ρύζι (γιατί είναι πιο νόστιμο) κι από δίπλα τρώει ψωμί. Στο κέηκ βάζει γέμιση και γλάσσο. Το ψωμί το θέλει ψημένο με λαδάκι. Όταν ψήνει κοτόπουλο, βάζει από πάνω βούτυρο. Όταν λέει "ένα αυγό" εννοεί τηγανητό. Πες μου εσύ, τώρα, τί ελπίδες έχει αυτό το άτομο, όσες δίαιτες και αν κάνει, όταν ο ορισμός του φυσιολογικού, είναι αυτό που περιέγραψα μόλις.
 Θα χρειαστεί αλλαγή νοοτροπίας, αλλαγή συνηθειών, πράγματα εξαιρετικά δύσκολα. Μπορεί,ας πούμε ο διαιτολόγος να προτείνει δίαιτες ηπιότερες μεν, πολύ μεγαλύτερης διάρκειας δε, ώστε το άτομο να συνηθίσει ένα άλλο τρόπο διατροφής γενικά. Μπορεί να διδάξει νέους τρόπους μαγειρέματος των αγαπημένων φαγητών το καθενός.

Για εμένα, η καλύτερη δίαιτα θα ήταν να μπεί ο διαιτολόγος στο σπίτι, να σου αδειάσει τα ντουλάπια και το ψυγείο, να σου τα γεμίσει με τροφές κατάλληλες και να σε αφήσει να φας όσο θέλεις από αυτές, ενώ παράλληλα θα σου υποδείξει τρόπους μαγειρέματος που να μην υπολείπονται σε γεύση. Απίστευτο, αλλά υπάρχουν πολλοί, να ξέρετε. Ακόμα καλύτερα, θα ήταν ο διαιτολόγος να μένει μαζί σου και να τρώει μαζί σου σε καθημερινή βάση.

Για άλλη μία φορά, τονίζεται η αξία και η ευθύνη μίας μάνας.
Πάλι η μάνα φταίει.
Ίσως ο διαιτολόγος να πρέπει να κάνει τις συνεννοήσεις με τη μάνα του κάθε παχύσαρκου, ή ίσως να χρειαστεί να εφευρεθεί νέος κλάδος της ιατρικής, η μητερολογία, που να συμπεριλαμβάνει ψυχολογία, ορμονολογία, διαιτολογία, ψυχιατρική και κοινωνιολογία ταυτόχρονα.

Θέ μου, πόσα προβλήματα θα έλυνε αυτό.

Κι όμως!

Η σαγήνη που ασκούν πάνω μας τα ζώα είναι αδιαμφισβήτητη, αν και αποτελεί μυστήριο ο λόγος και ο τρόπος που εξημερώθηκε η γάτα.

Τα υπόλοιπα ζώα που μπήκαν στην ζωή του ανθρώπου, το έκαναν λόγω της χρησιμότητάς τους, είτε

ως μεταφορικό μέσο, όπως τα άλογα, είτε ως τροφή, όπως τα πρόβατα,  είτε ως βοηθοί όπως τα σκυλιά, είτε όλα τα παραπάνω, όπως οι καμήλες ή οι τάρανδοι.

Οι γάτες, όμως, εκτός από μία χαλαρή συντροφικότητα, δεν προσφέρουν και πολλά. Μπορεί να τρώνε ποντίκια και έντομα ή σαύρες, αλλά ακόμα και αυτό το κάνουν περισσότερο όταν οι ίδιες το θέλουν, παρά όταν το χρειάζεσαι και, σε καμμία περίπτωση όταν τους το ζητήσεις ή τις διατάξεις, όπως άλλα οικόσιτα ζώα.

Εκτός από το γεγονός ότι κυνηγούν ποντίκια, εμποδίζοντας την εξάπλωση των ασθενειών, που δεν είναι και μικρό αν το σκεφτείς, οι γάτες μας γοητεύουν για ένα λόγο πιο συγκινητικό.

Υπάρχουν πολλά ζώα που είναι χνουδωτά και απαλά, που είναι έξυπνα ή χαριτωμένα, αλλά η γάτα μας αγγίζει με τρόπο μοναδικό γιατί οι αναλογίες του προσώπου της μοιάζουν με αυτές ενός μωρού. Πράγματι, έχει μεγάλο μέτωπο, μεγάλα μάτια, μικρή μύτη και στόμα, και  όλα τους είναι συγκεντρωμένα προς το κέντρο του προσώπου, ακριβώς όπως ενός μωρού. Και σα αν μην έφταναν όλα αυτά, έχουν και το νιαούρισμα που μοιάζει πάρα πολύ με μωρουδίστικο κλάμα.

Το επιστέγασμα, όμως, της εξελικτικής πονηριάς της γάτας είναι το γουργούρισμα που μοιάζει με το ροχαλητό ενός άντρα, το οποίο αρχικά χρησιμοποιούσε για την επικοινωνία με τις άλλες γάτες αλλά κατά την συμβίωση με τον άνθρωπο της φάνηκε πολύ χρησιμότερο, καθώς εξαργύρωσε με πολύ φαγητό και προστασία, χάδια και ντάντεμα, τόσο που άλλα πολύ πιο χρήσιμα ζώα ποτέ δεν είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν.

Δεν είναι να απορείς που περισσότερο οι γυναίκες λατρεύουν τις γάτες...

Τεστ: Πόσο Αθηνόβιο είστε;

1. Ποιό πρωινό προτιμάτε;
   α. ένα ποτήρι γάλα και ένα φρούτο
   β. ένα ποτήρι χυμό και δημητριακά
   γ. έναν καφέ και μία τυρόπιτα
   δ. τίποτα
   ε. κάθε μέρα και διαφορετικό, ποτέ το ίδιο
2. Ποιό ντύσιμο σας χαρακτηρίζει;
   α. κοστούμι ή ταγιέρ
   β. τζήν και μπλουζάκι
   γ. δερμάτινα παντού
   δ. φόρμες και αθλητικά
   ε. σαν εσκιμώος τον χειμώνα, σαν αβορίγινας το καλοκαίρι
3. Πως διαβάζετε τα βιβλία σας;
   α. από την αρχή προς το τέλος
   β. πρώτα το κύριο μέρος και στο τέλος την εισαγωγή.
   γ. πρώτα την τελευταία παράγραφο και μετά το υπόλοιπο
   δ. κάποια στιγμή πηδάω σελίδες από ανυπομονησία
   ε. έχω ταυτόχρονα πολλά διαφορετικά βιβλία και τα εναλλάσσω κατά την όρεξη
4. Τί επίδραση έχει επάνω σας ο καφές;
   α. με αναζωογονεί
   β. με εκνευρίζει
   γ. μου φέρνει ιδέες
   δ. με ξυπνάει
   ε. πέφτω κάτω και κοιμάμαι σα να μην υπάρχει αύριο
5. Θέλετε να λύσετε ένα πρόβλημα. Πότε σας έρχονται οι καλύτερες ιδέες;
   α. όταν εργάζομαι
   β. όταν χαλαρώνω
   γ. όταν συζητώ
   δ. όταν ερευνώ
   ε. όταν κάνω κάτι παντελώς άσχετο, όταν είμαι αφηρημένη
6. Με ποιά σειρά κάνετε τις δουλειές σας;
   α. πρώτα τα σημαντικά
   β. πρώτα τα δύσκολα
   γ. πρώτα τα επείγοντα
   δ. πρώτα τα εύκολα
   ε. πρώτα αυτά που έχω όρεξη
7. Όταν βγαίνετε πίνετε....
   α. καλό κρασί
   β. ωραία μπύρα
   γ. νερό
   δ. κάποιο κοκτέηλ
   ε. κάτι που να μην μου αρέσει για να μην το πιώ μεμιάς και με χτυπήσει

Περισσότερα α: 0,1% αθηνόβιο. είστε ένα ισορροπημένο άτομο με αυτοπειθαρχεία και σύνεση.
Περισσότερα β: 20% αθηνόβιο. είστε ένα ελεύθερο πνεύμα, αλλά λογικός και ευχάριστος τύπος
Περισσότερα γ. 25% αθηνόβιο. είστε ξεχωριστός με ιδιαίτερες ικανότητες και επαναστατικές ιδέες.
Περισσότερα δ: 30% αθηνόβιο. είστε ένας απλός άνθρωπος, με κοινή λογική και πρακτικό πνεύμα
Περισσότερα ε: 100% αθηνόβιο. την πατήσατε. έχετε το προνόμιο να μοιάζετε στο αθηνόβιο, γούστο σας και καπέλο σας και στην κορφή κανέλα.

Λιανά ( περάστε να πάρετε το βραβείο σας)

Το ξέρω ότι ξέρετε, ωστόσο θα τα πω και επισήμως για να μη μου λέτε μετά ότι δε σας το είπα.

Οι λόγοι που δεν εμπιστεύομαι τους ξένους, τους δανειστές όπως λένε και στα δελτία, είναι πάρα, μα πάρα πολλοί.

Πρώτον και κύριο, το κυριότερο όσων θα ακολουθήσουν, είναι ότι έχουν πολύ καλές σχέσεις με τους άνθρωπους που πρόδωσαν την Ελλάδα, που  την ξεζούμισαν για δικό τους ώφελος, που την μετέτρεψαν από χώρα με δυνατότητες σε ανήμπορο σκλάβο που αργοπεθαίνει στο χώμα. Για να το θέσω πιο συγκεκριμένα, δεν μπορώ να διανοηθώ γιατί κάποιος θα χαρακτήριζε τον Μητσοτάκη καλό πολιτικό και επιτυχημένο διαπραγματευτή, αν δεν ανήκε και ο ίδιος στην ίδια συνομωταξία. Γιατί ο Μητσοτάκης ούτε με αξιοκρατικά κριτήρια μπήκε στη θέση που είναι, ούτε μπορείς να πείς ότι πρόκειται για κανέναν τιτάνα της διανόησης, ούτε από πολιτικής απόψεως έχει να επιδείξει τίποτα

εξόν από κάποια διασκεδαστικά στιγμιότυπα, ανάξια μνημόνευσης ωστόσο, ακόμα και αυτά.

Άρα, όταν μου λες ο Σαμαράς και ο Μητσοτάκης και ο Βενιζέλος είναι καλοί, τότε αμέσως συμπεραίνω ότι είσαι κι εσύ σαν τα μούτρα τους, ο θεός να μας φυλάει.

Δεύτερον, και αμέσως κυριότερο, δε μου λες απολύτως τίποτα  που να μου αρέσει.
Μου λες ότι όλα θα ιδιωτικοποιηθούν ότι θα ανεβάσεις τον φπα στα πάντα, και ότι με αυτές τις συνθήκες όπου όλες οι τιμές θα εκτοξευθούν στα ανεμοδαρμένα ύψη, ο μισθός μου θα είναι 400 ευρώ και η σύνταξή μου 300. Να πας να κοιμηθείς, μεγάλε, με αυτές τις  φαεινές ιδέες. Τόσοι ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ με κάτι πτυχία ΝΑΑΑΑ,  τόσες ώρες και τόσους μήνες, αυτή τη λύση βρήκατε; Αυτό το ήξερα κι εγώ ρε μεγάλε, δε χρειαζότανε να σε πληρώνουμε εκατοσταριές τα χιλιάρικα για να μας το πείς, ελίτ κι μύδια τούμπανα!

Πες μου πως εγώ θα πειστώ να μείνω στην Ευρώπη με αυτά τα δεδομένα. Εσύ θα έμενες; Θα μπορούσες να μείνεις αν είχες παιδιά, και ο μισθός ήταν 400 και το κόστος ζωής ήταν στα 1700, όπως είναι τώρα, και στα 2500 όπως θα γίνει αν σας ακούσουμε;

Ακόμα χειρότερα, μου λες ότι για να είσαι σίγουρος ότι θα σε αποπληρώσω, πρέπει να με φορολογήσεις έτσι ώστε να κλείσει η επιχείρησή μου. Με συγχωρείς και πάλι, αλλά μαλακία δεν είναι αυτό; Πως θα σε αποπληρώσω αν δεν έχω δουλειά, όχι μόνο τώρα, αλλά στο διηνεκές, γιατί έτσι όπως τα έκανες εσύ και οι ευρωπαρέα σου, ούτε οι πρόσφυγες δε θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα, πόσο μάλλον οι σώφρονες, νουνεχείς επιχειρηματίες;

Περιμένω εξηγήσεις εδώ και πέντε χρόνια, εξηγήσεις που δεν έχουν δοθεί και όποτε κάποιος επιμένει, η μόνη απάντηση από τους Ευρωπαίους είναι "Κάντε ότι σας λέμε για να πάρετε λεφτά να μας πληρώσετε".

Όχι.

Όχι.

Και πάλι όχι. Αυτή δεν είναι απάντηση, αυτό δεν είναι τίποτα. Αυτό είναι μίσος.

Τρίτον, βλέπω το σακσεσσ στόρι των άλλων χωρών και δεν νομίζω ότι εκεί θέλω να καταλήξω. Θέλω να πω, ο αδερφός μου που μένει Αγγλία κάνει δύο δουλειές, αυτός και η γυναίκα του, απλά και μόνο για να βγάλουν το μήνα, χωρίς να έχουν παιδιά και χωρίς να κάνουν μεγάλη ζωή: δουλειά-σπίτι-δουλειά. Τί σακσεςς είναι αυτό; Αντίστοιχες ιστορίες ακούω και από  άλλες, επιτυχημένες (κατά τα δελτία ειδήσεων) χώρες, και δε μου αρέσουν καθόλου.

Τέταρτον, Δεν ευθύνομαι εγώ για όλα αυτά, αλλά μου ζητούν να πληρώσω με τη ζωή μου. Μου λένε να μείνω χωρίς περίθαλψη, χωρίς παιδεία, χωρίς πρόσβαση σε αγαθά, επειδή αυτοί, οι ευρώπη μαζί με τα ελληνικά προδοτικά σιχάματα, μητσοτακέικο, παπανδρέικο, κοκ, τα κάνανε μαντάρα κλέβοντας από όλες τις μπάντες. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Αυτό είναι η κρίση, σου λέει ο πολιτικός "ξέρεις, τα φάγαμε και τώρα δεν περισσεύουν για τίποτα άλλο, φέρε τα δικά σου".
Για άλλη μία φορα να πας να κοιμηθείς, σου συνιστώ. Τόσοι έξυπνοι άνθρωποι είσαστε κεί πέρα, όλοι με τις πτυχιάρες σας όπως προαναφέρθηκε, καθήστε, βρείτε τα, κανονίστε τι θα κάνετε, αλλά θα λύσετε αυτό το πρόβλημα που εσείς δημιουργήσατε, ώστε να μην την πληρώσω εγώ περισσότερο από ότι έχω ήδη πληρώσει.

Γιατί ξέρεις κάτι: Εγώ ούτε δάνειο ήθελα να πάρω, ούτε να έχω χρέη ήθελα, ούτε είχα κανέναν καημό να μείνω άνεργη. Εσείς με κυνηγούσατε "πάρε δάνειο" και τα κανονίσατε όλα ώστε να μην μπορώ να ζήσω χωρίς το ρημάδι το δάνειο, με εξωθήσατε με οικονομικά κόλπα να το πάρω και τώρα μου λέτε "ουπς, λάθος, τώρα βγες στο δρόμο και ζήσε χωρίς ψωμί γιατί θα ανεβάσω το φπα στο 3000".

Όχι. Nope. нет.

Πες μου σε τί θα με ωφελήσει το καλό της χώρας, αν φέτος αρρωστήσω και δεν έχω να πάω σε γιατρό, αν δεν έχω για θέρμανση και αν δεν έχω να ζήσω. Σε τί θα με ωφελήσει αν κλείσει η επιχείρησή μου αλλά το λαμόγιο βγεί ασπροπρόσωπο; Τι σημασία θα έχει το μέλλον αν πεθάνω σε κάποια εντατική χωρίς νοσοκόμα φέτος;

Πες μου τί έχω να κερδίσω από όλη αυτή την υπόθεση.
Για όλα αυτά τα έξυπνα, πάρε και ένα λουκάνικο.

Ας απαντήσουν οι Ευρωπαίοι

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι Έλληνες πολιτικοί λένε ψέμματα και ότι οι ξένοι έχουν δίκιο και ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

Εγώ λέω όλα αυτά είναι τρίχες, και μάλιστα από ανατομικά δυσπρόσιτο σημείο, διότι όταν τα σχεδίαζαν όλα αυτά οι παντρισμέγιστοι φωστήρες της Ευρώπης δεν μας είπαν τι σχέδια είχαν, αλλά μας φλόμωσαν με φούμαρα περί ανθρωπιστικής Ευρώπης και πολιτισμού και όλα αυτά.

Επίσης αυτό που το λένε αυτό, περί ανειλικρίνειας των πολιτικών, είναι στην πλειοψηφεία τους

δεξιοί.
Σύμπτωση;
Δεν το νομίζω!

Γιατί, ας πούμε, δεν το έλεγαν αυτό τα δυόμισι χρόνια που ο Σαμαράς δεν έκανε ΤΙΠΟΤΑ;;;
ΤΟΤΕ ΛΕΓΑΝΕ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ; ΠΟΥ ΉΣΑΣΤΑΝ ΤΟΤΕ ΚΥΡΙΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ;;;;;

ΟΤΑΝ ΕΡΙΧΝΑΝ ΒΙΟΤΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΕΙΧΑΝ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΦΥΓΑΔΕΥΑΝ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟΥΣ ΕΛΕΓΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΝΩ ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΑ ΧΑΜΗΛΑ ΣΤΡΩΜΜΑΤΑ ΛΕΝΕ ΨΕΜΜΑΤΑ;

ΠΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΜΑΣ;


Ας μου απαντήσουν το λοιπόν, αυτοί οι υποστηρικτές της ΝΔ στο εξής ερώτημα.

Αν το γάλα κοστίζει 1,5 ευρώ και χρειάζεσαι ένα κιλό την ημέρα, τότε 1,5 επί 30 ίσον  45.
Αν η βενζίνη έχει το κόστος που έχει στις διάφορες περιοχές και μέσες άκδρες θες 250 ευρώ
ΑΝ το ενοίκιο κυμαίνεται σε όχι λιγότερο από 250 ευρώ κατά μέσο όρο.
Αν το ρεύμα κοστίζει γύρω στα 300 ευρώ το μήνα κατά μέσο όρο
Αν η θέρμανση με οποιονδήποτε τρόπο κοστίζει όχι λιγότερο από 100 το μήνα κατά μέσο όρο
Τότε χωρίς τα άλλα έξοδα (ένδυση, διατροφή, περίθαλψη, πολιτισμός, δάνεια, εισφορές, παιδεία) που είναι εξίσου σημαντικά, τότε ξαναλέω χωρίς αυτά, ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται 945 ευρώ.

Άρα, αν δεν ρίξουν τιμές οι πολυεθνικές, βάσει ποιας λογικής πρέπει ο βασικός να πέσει κάτω από αυτό που είναι σήμερα;

Εξηγήστε μου εσείς οι πατριώτες, που λέτε ότι ο Τσίπρας πρέπει να υπογράψει ό,τι του δώσουν και εξηγήστε μου γιατί οι ελιτίστες υποστηρίζουν πέρα από κάθε λογική ότι αυτά είναι αναπτυξιακά μέτρα που θα λύσουν το πρόβλημα της Ελλάδας τη στιγμή που δεν επιτρέπουν να ελεγχθούν οι ευρω-παράνομοι, που τα προνόμια των ισχυρών καλά κρατούν και τη στιγμή που άλλες χώρες της Ευρώπης σπαταλούν χρήματα σε επιδόματα και πολυτέλειες;

Γιατί κύριοι Ευρωπαίοι ΥΠΟΧΡΕΩΣΑΤΕ τους Έλληνες να υπογράψουν καταστροφικές συμβάσεις για την παραγωγική δομή της χώρας ώστε να προωθήσετε τα δικά σας προϊόντα, γερμανικά μηχανήματα και σβύστρες, γαλλικά γαλακτοκομικά, ιταλικά αυτοκίνητα, ισπανικό λάδι (τις ποσοστώσεις μου μέσα) ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΦΩΝΑΖΕΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΊΜΑΣΤΕ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΙ;

Να βάλετε την Ευρώπη σας εκεί που σας ευχαριστεί περισσότερο, αν αυτό είναι που θέλετε, έναν φτωχό αποδιοπομπαίο τράγο.

Αν, σύμφωνα με τους υποστηρικτές του δόγματος "καλά να πάθετε Ελληναράδες", Παναγιώτη, Στέφανε, Χρήστο, Νίκο, και λοιποί, τότε θα ήθελα να κοιτάξετε στις δηλώσεις των ευρωπαίων αξιωματούχων και να μου πείτε σε ποιό σημείο βλέπετε κάτι που να ενισχύει την ιδέα ότι αν κάνουμε αυτά που λένε, τότε θα γίνουμε παραγωγικότεροι και αποτελεσματικότεροι.

Βασικά, πείτε μου, αφού εγώ έχω τόσο άδικο και μου λείπει η ενημέρωση και η γνώση, τί ακριβώς εννοούν οι Ευρωπαίοι και ποιό ακριβώς είναι το σχέδιό τους. Σε τί αποσκοπούν και ποιά είναι η φιλοσοφία που διαπνέει το σχέδιο αυτό; Γιατί εγώ, με όσα ξέρω, δεν βλέπω ούτε ανάπτυξη, ούτε ενθάρρυνση της παραγωγικότητας, ούτε δικαιοσύνη, ούτε ειλικρίνεια.

Αυτό που ζητώ είναι να απευθυνθεί στους Έλληνες ο Ευρωπαίος που ζητά αυτά τα μέτρα, να μας πεί ακριβώς ποιά είναι (μιας και λέτε ότι ο Τσίπρας ψεύδεται ενώ ο Σαμαράς όχι) αναλυτικά και με όλα τα στοιχεία, τις προβλέψεις, τους υπολογισμούς και τις προοπτικές.

Γιατί ως τώρα αυτά που μου ζητάνε εκτός από παράλογα, ακούγονται και τρομερά ασύμφορα για εμένα.

Επί χάρτου

Μία από τις λειτουργίες της εκπαίδευσης είναι η παροχή γνώσεων που θα αποδειχθούν χρήσιμες στη μετέπειτα ζωή των μαθητών. Μέσα σε αυτές τις γνώσεις συγκαταλέγονται τόσο οι θεωρητικές γνώσεις όσο και οι πρακτικές, όμως οι δεύτερες συχνά παραμελούνται για πολλούς λόγους, ο σημαντικότερος εκ των οποίων είναι ότι τις έχουμε ως δεδομένες. Υπάρχει περίπτωση να μην ξέρεις να καθαρίζεις κρεμμύδια, ας πούμε; Ακόμα και αν δεν το ξέρεις, το μαθαίνεις εύκολα μέσα στη ζωή.

Κάποιες άλλες πρακτικές γνώσεις όμως δεν είναι τόσο αυτονόητο ότι θα τις αποκτήσει κάποιος και

είναι πολύ σημαντικές, για αυτό και θεωρώ ότι πρέπει να διδάσκονται στα σχολεία.

Μία από αυτές είναι το καθάρισμα και το μαγείρεμα. Κάποια άλλη σημαντική γνώση είναι οι πρώτες βοήθειες και θεωρώ ότι όχι μόνο πρέπει να διδάσκονται αλά και να εξετάζονται στα σχολεία, ώστε κανείς να μην φεύγει από το σχολείο χωρίς να ξέρει την τεχνική χάημλιχ ή τεχνητή αναπνοή ή πως να κάνει μία ένεση ή πως να παρέχει πρώτες βοήθειες γενικά.

Ωστόσο, όλες αυτές οι πληροφορίες εντάσσονται στις ήδη γνωστές και καθιερωμένες γνώσεις που αποτελούν μέρος του κόσμου μας όπως αυτός έχει ως τώρα.

Υπάρχει άλλη μάι τέτοια γνώση που δεν αποτελεί ακόμα μέρος του κόσμου μας ενώ θα έπρεπε.

Κάθε μέρα πετιούνται στα σκουπίδια τόνοι χαρτιού, από διαγωνίσματα, πρόχειρες σημειώσεις, σκισμένες σελίδες τετραδίων, αρχεία παλαιών ετών, περισσεύματα από διάφορες χειροτεχνίες, αποτυχημένες φωτοτυπίες, διάφορα κουτιά και συσκευασίες, ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Θα πρότεινα, λοιπόν, μέσω  μίας απλής διαδικασίας (που είναι όντως απλή) να μαθαίνουν οι μαθητές πως να μετατρέπουν αυτά τα χάρτινα απορρίμματα σε χαρτοπολτό και να αναλαμβάνουν αυτή τη διαδικασία υπό την επίβλεψη των δασκάλων τους. Σίγουρα, αυτός ο χαρτοπολτός θα είναι χαμηλής ποιότητας, ωστόσο θα μπορούν να τον χρησιμοποιούν για διάφορους σκοπούς στο σχολείο, όπως την κατασκευή σκηνικών στις παραστάσεις τους ή για άλλες κατασκευές όπως φάκελους ή διακοσμητικά στους τοίχους, ή κούτες για αποθήκευση. Ακόμα και να πωλούν αυτό τον πολτό θα μπορούσαν, ώστε να αποφέρει ένα μικρό εισόδημα στο ταμείο του σχολείου.

Αντίστοιχα, αυτή η γνώση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αργότερα, από τους μελλοντικούς ενήλικες, σε υπηρεσίες, όπως δήμους ή αλλού στο δημόσιο, τον νούμερο ένα παραγωγό χάρτινων απορριμάτων παγκοσμίως.

Πολύ χρησιμότερο από την χειροτεχνία και τις καρδούλες με αγοραστές πρώτες ύλες που κάθε άλλο παρά οικολογικές είναι.

Δύο, ή μάλλον τρία σε ένα: οικολογική παιδεία, οικονομία, παραγωγικότης.

Δύσκολη δουλειά, εύκολες μέρες

Πάντα πίστευα ότι τις δύσκολες μέρες είναι εύκολο να πάρει κανείς αποφάσεις ή να προβεί σε δράσεις, για τον απλούστατο λόγο ότι σε τέτοιες δύσκολες συνθήκες οι επιλογές είναι λίγες και το να επιλέξεις ανάμεσά τους πολύ εύκολο.

Αν, ας πούμε, πέφτουν βόμβες γύρω από το σπίτι σου και η επιλογή είναι "μένω ή ζώ" τότε είναι προφανές το τί θα έκανε ο καθένας μας. Ή αν, ας πούμε, είσαι άνεργος και δεν έχεις πως να ζήσεις και πρέπει να επιλέξεις ανάμεσα στην μαύρη εργασία και την ένδεια, τότε για άλλη μία φορά είναι

πολύ εύκολο και προφανές να μαντέψεις τί θα επέλεγε ο καθένας.

Με παρόμοιο τρόπο οι άνθρωποι εξωθούνται στην παρανομία όταν οι νομοθέτες είναι καλοζωισμένοι, με έναν ηλίθιο και παντελώς ασυνάρτητο τρόπο που τελικά βλάπτει τις κοινωνίες περισσότερο από ότι η αθέτηση (δεν λέω παραβίαση γιατί περισσότερο πρόκειται για ονειροφαντασίες παρά για νόμους) των νόμων αυτών.

Μπορεί να απαγορεύεις τον γάμο μεταξύ ομόφυλων, το κάπνισμα, το να μπαίνουν δια θαλάσσης στη χώρα σου, τη μαύρη εργασία ή το σεξ πριν το γάμο, και να χαρακτηρίζεις παράνομους όσους τα κάνουν όλα αυτά, αλλά δεν θα τους σταματήσεις ποτέ, γιατί απλούστατα κανείς δε σε ρώτησε.

Ο πρόσφυγας που φεύγει από τη ρημαγμένη από πόλεμους χώρα του δε σε ρώτησε ούτε θέλει τη γνώμη σου για το αν θα ζήσει ή όχι: θα κάνει ότι είναι δυνατόν για να ζήσει και πρέπει να το καταλάβεις καλά αυτό, κύριε νομοθέτη από την  καρέκλα της πολυτέλειας, γιατί αν δεν το καταλάβεις οι εξελίξεις θα σε ξεπεράσουν. Ο πρόσφυγας όχι μόνο δεν θα σε ρωτήσει για το αν θα ζήσει ή όχι, αλλά θα κάνει και ό,τι μπορεί για να ζήσει όσο γίνεται καλύτερα, θα έρθει στην ειρηνική σου χώρα και θα κάνει όσο πιο λυσσασμένα μπορεί την πρώτη δουλειά που θα βρεί για να κερδίσει αυτό που εσύ έχεις τζάμπα. Και αυτό δεν θα το σταματήσεις όσο και αν στα δελτία βάζεις αγράμματους εκφωνητές να λένε "μετανάστες" χίλιες φορές το δευτερόλεπτο. Είναι ανόητο να περιμένεις κάτι άλλο, γιατί οι λέξεις που χρησιμοποιείς όχι μόνο είναι αναντίστοιχες με την πραγματικότητα, αλλά ακόμα και τις σωστές λέξεις να χρησιμοποιήσεις, στην προκειμένη περίπτωση η αλήθεια είναι αδυσώπητη: έρχονται και δεν θα φύγουν, φίλος.

Μπορεί να λες ότι δε σου αρέσουν οι γκέη, όμως κανείς δε σε ρώτησε, ούτε οι γκέη περιμένουν την έγκρισή σου για να κάνουν τη ζωή τους. Οι γκέη υπάρχουν ανεξαρτήτως νόμων και ζουν μαζί είτε σου αρέσει είτε όχι. και ποτέ τίποτα δεν το άλλαξε αυτό. Θέλω να πω, δεν μπορείς να νομίζεις ότι θα πάψει κάποιος να είναι ομοφυλόφιλος επειδή εσύ είπες όχι. Αρκετά αστείο το βρίσκω, να θαρρούν κάποιοι ότι απλά και μόνο διατυπώνοντας μίας άρνηση θα αλλάξει τίποτα στη ζωή των άλλων.

Ναρκωτικά, το επόμενο παράδειγμα. Μπορείς να λες ότι απαγορεύεται, η πραγματικότητα όμως σε διαψεύδει τραγικά κάθε μέρα που περνάει. Για παράνομη δραστηριότητα, τα πάει αρκετά καλά, πρέπει να ομολογήσεις, έτσι δεν είναι; Ξεπερνά σε επιδόσεις, οικονομικές και κοινωνικές, όλες τις νόμιμες. Άρα, στα φρύδια όλων των εμπλεκόμενων αν εσένα σου αρέσει ή όχι.

Δεν θα μπορούσα, φυσικά, να διαφωνήσω στο ότι κάποια από αυτά αποτελούν μάστιγες, όπως τα ναρκωτικά ή η μαύρη εργασία, γιατί διαλύουν οικογένειες και κοινωνίες.

Αυτό που λέω είναι ότι η επιμονή στις λέξεις δεν αποτελεί λύση. Όταν ένας κανόνας δεν λύνει κανένα πρόβλημα τότε πρέπει να τον ξανασκεφτούμε, τις περισσότερες φορές εκ βάθρων, από το μηδέν.

Σε μία Ευρώπη γερασμένη χωρίς νέα γενιά να στηρίξει τις παλιές, μήπως θα ήταν κοινωνικά καλύτερο να δεχτούμε και να νομιμοποιήσουμε τους πρόσφυγες, να τους δώσουμε χαρτιά και εργασία, να ενταχθούν στις κοινωνίες μας σαν παρένθετη παραγωγική γενιά που θα στηρίξει τα ασφαλιστικά και θα αυξήσει την παραγωγικότητα;

Σε μία αγορά όπου η παρανομία αυξάνει το ρίσκο, άρα την κερδοφορία ενός προϊόντος, μήπως θα έπρεπε να καταστούν νόμιμα τα ναρκωτικά, όπως το αλκοόλ, το κάπνισμα ή η πορνεία; Φυσικά, θα χαθούν πολλοί ώσπου να ωριμάσουν οι συνθήκες, κάμποσες ζωές θα χαθούν μέσα στην παράνοια του να πουλάς ηρωίνη στα περίπτερα, αλλά σε βάθος χρόνου, μήπως χάσει τη γοητεία της "κοινωνικής αντίστασης" που έχει τώρα; Μήπως, ως νόμιμο άρα φορολογητέο, πάψει να είναι κερδοφόρο;
Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι.

Σε μία κοινωνία όπου οι εισφορές αποτελούν τον νούμερο ένα περονόσπορο στο δέντρο της παραγωγικότητας, μήπως θα ήταν καλύτερα, εφόσον οι έλεγχοι είναι παντελώς αναποτελεσματικοί, να καταστεί νόμιμη και να επιτραπεί στους εργοδότες αλλά και στους εργαζόμενους να δηλώσουν αυτή την εργασία, ώστε να φορολογηθούν με τρόπο που να εξισορροπεί την απώλεια των εισφορών, χωρίς την έγνοια των προστίμων και χωρίς να χάνουν το δικαίωμα στην ασφάλιση;

Θεωρώ ότι η πραγματικότητα μας κοιτά με βλοσυρό μάτι, όσο και αν εμείς θέλουμε να την αγνοήσουμε. Θεωρώ ότι οι "παράνομοι" που μας περιτριγυρίζουν είναι περισσότεροι από εμάς, τους εγωκεντρικούς αλαζόνες "νόμιμων" σύμφωνα με τους κανόνες που θεσπίσαμε για τους εαυτούς μας και περιμένουμε να ακολουθήσουν και όλοι οι άλλοι.

Για άλλη μία φορά, η κατάσταση είναι δύσκολη γιατί αδυνατούμε να την διαχειριστούμε, οπότε έτσι γίνεται πιο εύκολη η απόφαση: ή προσαρμόζεσαι ή  περνάς στην ανυπαρξία.
Απλή και εύκολη η επιλογή.