Πως να τα κάνετε Σαλάτα (κυριολεκτικά όμως)

Είναι της μοδός τώρα να γλυκαίνουν τα φαγητά και για αυτό το λόγο βάζουν μέσα φρούτα ή ακόμα και ζάχαρη, πράγμα που βρίσκω υπερβολικό γιατί καταλήγεις να τρως μαρμελάδα βοδινό ή χοιρινό, στην ουσία, τίς περισσότερες φορές.

Από την άλλη, μία ιδέα γλυκύτητας είναι ευχάριστη και μου αρέσει, οπότε σκέφτηκα ότι αυτή την ιδέα γλυκάδας τη βρίσκεις και σε άλλες πηγές. Όχι στο μπαλσάμικο, που πολλές φορές, αν δεν προσέξεις περιέχει ζάχαρη, ούτε στους ξηρούς καρπούς που κάνουν το κρέας μαρμελάδα, όπως προανέφερα. Το κρεμμυδάκι του θεού, το πράσσο και άλλα λαχανικά, γλυκαίνουν από μόνα τους όταν ψήνονται, οπότε αυτό και έπραξα, τουτέστιν έψησα όλα αυτά τα πράγματα και τα έβαλα στα φαγητά μου, δίνοντας εκτός από γλυκύτητα, γεύση και θρεπτικά συστατικά, ίνες και υφή.

Αλλά η υπέρβαση έγινε με την σαλάτα.

Πήρα μία πιπεριά φλωρίνης και την ψιλόκοψα σε τετραγωνάκια.
Την άπλωσα σε ένα ταψάκι μικρό με λίγο καλό λάδι και αλατοπίπερο.
Την έψησα στους 280 για μερικά λεπτά ίσα που να γυαλίσει και να μαλακώσει.
Την έβαλα μέσα στην πατατοσαλάτα, που είχα ετοιμάσει κατά την κανονική της συνταγή.
Και έγινε το έλα να δείς.
Η πιπεριά αυτή, που λές, έβγαλε τη διακριτική της γλυκάδα, ένα υπέροχο άρωμα και ένα ροδαλό χρώμα που έκανε τη σαλάτα να φαίνεται πολύ ορεκτική. Μέσα σε τρία λεπτά την είχαν αδειάσει τη σαλατιέρα οι καλεσμένοι μου!

Για να μην αναφέρω τί έγινε όταν την έβαλα (την πιπεριά) στο λάχανο και στο μαρούλι....

Καλή όρεξη, μεσημεριάτικα....