Πέντε πράγματα που με Πειράζουν

Παίζω το παιχνίδι χωρίς πρόσκληση από μπλόγκερ που επίσης χωρίς πρόσκληση το έπαιξε, γιατί έτσι μου αρέσει. Γενικά, όσα με πειράζουν τα έχω στη στήλη "βραβευμένα" με σήμα το ωμό λουκάνικο, με την ευκαιρία όμως λέω να εμπλουτίσω τη λίστα με πέντε items μονομιάς.

1. Οι γυναίκες, γενικώς. Με τις εμμονές τους, με τις υστερίες τους, με τις προλήψεις και
   
   προκαταλήψεις, με τον εγωκεντρισμό τους και τον δικτατορικό τρόπο που αντιμετωπίζουν τους πάντες. Μη φας αυτό, μην πιείς εκείνο, μη βγείς, αν βγείς μην αργήσεις, πρέπει δαχτυλίδι, πρέπει σ'αγαπώ αλλιώς δε σου κάθομαι, πρέπει να είσαι υπήκοος, πρέπει το κέρατό μου το τράγιο, και ποτέ, μα ποτέ, να μη λένε τίποτα ξεκάθαρα. Σου μετράνε τις μπουκιές, σου μετράνε τις λέξεις κι επειδή αυτές τα μετράνε όλα, νομίζουν ότι κάνεις το ίδιο, και μετά μάλιστα, σε κατηγορούν για αυτό. Θέλουν να ντύνονται σα τσούλες, να φέρονται σα τσούλες, να μιλάνε σα τσούλες, να πηδιώνται σα τσούλες, αλλά ο γκόμενος να της μιλήσει ρομαντικά. Παράνοια! Και μετά από όλα αυτά, κι αφού σε έχουν καταντήσει ψυχωσικό για να προσπαθείς να μυρίσεις τα νύχια σου τι θέλει η πριγκήπισσα, σε παρατάνε στα κρύα του λουτρού χωρίς να έχεις ιδέα τί παίχτηκε. ΚΑΡΓΙΕΣ!
2. Οι μπάμιες και όσοι τις τρώνε. Έτσι. Αξιωματικά.
3. Αυτοί που το παίζουν μεσσίες στη μουσική. Λες και τους έχρισε κανείς φύλακες του άγιου δισκοπότηρου, ξινίζουν τα μούτρα τους όταν βγαίνουμε έξω ή, ακόμα χειρότερα, τους φαίνεται αστεία η μουσική που δεν βρίσκουν ποιοτική. Μεγάλες κομπλεξάρες, αντί να διασκεδάσουν απλά κι όμορφα όπως όλος ο κόσμος, φέρονται λες και τα ξέρουν όλα και έχουν να λένε τι κομμάτι είναι αυτό και ότι δεν είναι η αρχική εκτέλεση ή ότι ο τάδε καλλιτέχνης το είπε καλύτερα τότε, κοκ. ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΆΖΕΙ, ΚΑΜΜΈΝΕ ΜΟΥ ΦΊΛΕ. Δε με νοιάζει και μη με πρήζεις. Να σκάσεις ένα χαμόγελο μπορείς; Άμα δε μπορείς, σάλτα και πήγαινε στο λαγούμι σου να ακούς μόνος σου, σαν τον ψωριάρη, ποιοτική μουσική και να  κλαφτείς που δε σε θέλει κανείς, ούτε εσένα ούτε τη μουσική σου. Άντε μπράβο από δω χάμω.
4. Οι αναγκαστικές διαφημίσεις στο διαδίκτυο. Αν θέλω καθαριστικά ή αξεσουάρ ή οτιδήποτε άλλο, εφόσον βρίσκομαι στο ιντερνέτ που λένε και οι γέροι, αυτό σημαίνει ότι διαθέτω δάκτυλα ή άλλο λογισμικό που μου επιτρέπει να αναζητήσω οτιδήποτε θέλω και να το βρώ. Μη με εκνευρίζεις πάνω που πίνω το καφεδάκι μου, γιατί θα σε "μαυρίσω" τουτέστιν δεν σε αγοράζω, το οποίο και έχω πράξει με διάφορες μάρκες και προϊόντα, ήδη.
5. Οι ατάκες του πέφτουλα. Πόσο προβλέψιμος (ή προβλέψιμη: γιατί και οι γυναίκες είναι αισχρές πέφτουλες), πόσο βαρετός, πόσο αξιολύπητος στη λιγούρα του, πόσο υποτιμά τον εαυτό του και εμένα! Τον κοιτώ όπως κοιτώ την κατσαρίδα. Αν με ήθελες πραγματικά, δεν θα μου την έπεφτες έτσι, με το στημένο μαλλί και το πουκάμισο αλά γαμιάς που δεν είσαι. Πόσο δύσκολο είναι, τελικά, να είσαι κύριος! Στρίβε, μίασμα.

Αυτά, εκ του προχείρου. Είμαι σίγουρη ότι θα μπορούσα να σκεφτώ και άλλα, τότε όμως θα έμενε η στήλη του λουκάνικου ορφανή, χώρια που θα ήταν ζαβολιά στο παιχνίδι. Όποιος θέλει να προσθέσει τι δική του λίστα, είμαι πρόθυμη να τη διαβάσω .