Ανόργανη

Ήταν κάποτε ένας κόσμος που δεν είχε οργανισμούς και οι άνθρωποι έκαναν ό,τι ήθελαν χωρίς να λογοδοτούν σε κανέναν. Αν, φερ'ειπείν, είχες όρεξη να φτιάξεις ένα ξενοδοχείο ή να ταξιδέψεις σε όλο τον κόσμο, δεν υπήρχε οργανισμός τουρισμού που να το αναλαμβάνει, αλλά απλά υπολόγιζες τα έξοδα,, τον χρόνο και τις προϋποθέσεις και , αν οι υπολογισμοί ήταν σωστοί, τότε το εγχείρημα πετύχαινε, ειδάλλως όλα πήγαιναν στράφι, έχανες τα λεφτά το χρόνο ή ότι άλλο είχες επενδύσει.

Αν ήσουν τύπος εγκεφαλικός, σου άρεσε το διάβασμα και η σκέψη, τότε δεν υπήρχαν σχολές σκέψης να σου υποβάλλουν τί να διαβάσεις ή τί να σκεφτείς, αλλά μόνος σου έβρισκες τον τρόπο και τα μέσα να το κάνεις, ενώ το ίδιο συνέβαινε αν ήσουν επιχειρηματίας, καλλιτέχνης ή οποιασδήποτε άλλος, ψαράς, γονιός και πολιτικός.

Και ενώ πλέον έχουμε οργανισμούς που υποτίθεται πως έχουν σκοπό να προωθούν τα πράγματα που θεωρούμε αγαθά, πολύ λίγο αντίκτυπο έχουν στην πραγματική μας ζωή, διότι όποιος είναι να κάνει κάτι θα το κάνει ακόμα και έξω από αυτούς τους οργανισμούς ενώ οι κοινοί άνθρωποι που τίποτα νέο δεν έχουν να προσθέσουν, σε όσους οργανισμούς και να συμμετέχουν, διαφορά δεν κάνουν καμμία.

Δες, ας πούμε την ειρήνη. Υποτίθεται πως υπάρχουν οργανισμοί διαφόρων προελεύσεων και συστάσεων για την προώθηση της ειρήνης, αλλά τελικά οι πόλεμοι είναι αδύνατον να σταματήσουν, ειδικά στις περιοχές εκείνες που είναι παραδοσιακά πολεμικές, όπως ορισμένες χώρες της ασίας και της αφρικής και αυτό γιατί οι πόλεμοι αυτοί δεν είναι αποτέλεσμα συνειδητών επιλογών των πληθυσμών αλλά απόρροιες εκατοντάδων συστεμικών αδικιών που δεν έχουν αλλάξει από τον καιρό του δουλεμπορίου: τράπεζες, χρυσός, χρήμα, τόκοι και νομιμοποίηση της κρατικής παρανομίας.

Δες, ας πούμε, τον τουρισμό. Αρχικά οι τουρίστες είχαν σκοπό να δουν, άρα πιο δημοφιλή ήταν τα μέρη που είχαν θέαμα, άρα εκείνα με την πιο πλούσια ιστορία, τα πιο εξωτικά ή τα πιο περιπετειώδη. Μετά, όμως, και με την έλευση του ίντερνετ όπου όλα μπορείς να τα δείς, η παροχή υπηρεσιών πήρε μέρος της τουριστικής έλξης και το έκανε απαραίτητο, με αποτέλεσμα το χρηματιστήριο των προορισμών να ανεβοκατεβαίνει χωρίς έλεγχο, από σαιζόν σε σαιζόν. Και λέει ο υπουργός τουρισμού, πως γίνονται κινήσεις για την προώθηση του ελληνικού τουριστικού προϊόντος...Μα, καλή μου κυριούλα που περνάς περισσότερο χρόνο να βάφεσαι και να το παίζεις γκόμενα στα έδρανα μιας και ο μπαμπάς σου έτσι σε είχε καλομάθει με τα λεφτά του έλληνα ψηφοφόρου, το τουριστικό προϊόν έχει καταστραφεί από ένα σωρό παράγοντες για τους μισούς εκ των οποίων ευθύνεται το σόι σου!
α)καταστροφή του περιβάλλοντος από άναρχη δόμηση, υλοτόμηση, καταπάτηση, μπάζωμα και εν γένει επεμβάσεις άνευ αδείας, μελέτης ή εγκρίσεως. Οι παραλίες μας είναι είτε χτισμένες είτε μολυσμένες από τους βόθρους των πολυτελών ξενοδοχείων ή ρουμς του λετ που εξελίχθηκαν από αυθαίρετα και κανείς δεν έχει τα κότσια να γκρεμίσει, γιατί οι άδειες που δόθηκαν ήταν "άδειες" από φίλους, γνωστούς και εκλεκτούς βολευτές. Και έρχεται ο τουρίστας σε ένα πολυτελές μεν θέρετρο, αλλά γύρω τριγύρω έχει σκουπίδια, βρώμα, ασκήμια, χάος και μπάχαλο. Όσο φτηνό και αν το κάνεις, πάλι δυσαρεστημένος θα μείνει ο τουρίστας που παρολίγον να μας σώσει φέτος, πέρυσι, πρόπερσι και δέκα χρόνια πριν από αυτό.
β)η παραγωγική αλυσίδα με τις τις γνωστές και άγνωστες στρεβλώσεις που παρουσιάζονται στη χώρα μας καθιστούν αδύνατον να πέσει η τιμή οποιουδήποτε προϊόντος ή υπηρεσίας χωρίς να χρεωκοπήσει η οποιαδήποτε επιχείρηση, άρα αναπόφευκτα και η τιμή του τουριστικού προϊόντος θα είναι δυσανάλογη ως προς την ποιότητά του, ό,τι και αν κάνεις κυριούλα με το περίτεχνο μέηκ-απ αλλά μυαλό κουκούτσι. Όσο καλός και αν είναι ο επιχειρηματίας, τον ξεπερνά ο ξένος που έχει κράτος πιο προνοητικό και πιο λειτουργικό, άρα φτηνότερο.
Άρα, ώστε, επομένως, ήγουν τουτέστιν δηλαδή, με άλλους λόγους, ήτοι, δε μπα να φτιάξεις και εκατό οργανισμούς τουρισμού (που το έχεις κάνει: σε κάθε δήμο κι από δύο)! Ο τουρισμός θα πεθάνει από την φυσική φθορά του συστήματος.
Για να σώσεις τον τουρισμό, πρέπει όλο μαζί το σύστημα να είναι βιώσιμο. Αλλά για να καταστεί βιώσιμο το σύστημα, πρέπει κάτι κυριούλες σαν και του λόγου σου να πάνε σπίτι τους και να πεθάνουν στην ψάθα, αντί να βάζουν τον μπαμπά τους να τους κλείνει θεσούλες σε θέση ευθύνης για να μην τις λέει ο κόσμος τσούλες. Άρα, τί να σου πρωτοκάνει το υπουργείο τουρισμού, ή ο οργανισμός προώθησης τουρισμού ή ο σύλλογος για την προώθηση τουρισμού ή κι εγώ δεν ξέρω τί άλλο; Μηδέν από μηδέν, μηδέν, είναι η πικρή μα αληθής πραγματικότητα.

Άλλα παραδείγματα τέτοιων οργανισμών είναι οι οργανισμοί για την στήριξη του βιβλίου, της παράδοσης, της τέχνης, της κλωστοϋφαντουργίας κοκ. Αν οι άνθρωποι μπορούν, θα το κάνουν χωρίς την προτροπή ή την ενίσχυση των ποροβόρων ετούτων οργανισμών. Αν όμως τα σχολεία γίνονται πεδία πολιτικών σκοπιμοτήτων ή αντιπαραθέσεων και η παραγωγική διαδικασία καθιστάται ασύμφορη, τότε οι άνθρωποι ούτε βιβλία θα διαβάσουν, ούτε τις τέχνες θα ενισχύσουν (γιατί δεν θα μπορούν να το κάνουν) οπότε οι οργανισμοί αυτοί είναι απλά άχρηστοι.

Με λίγα λόγια, όπως έχω πολλάκις πεί, φωτιά και μπούρμπερη.

Έμπνευση και αφορμή, ετούτος εδώ ο άνθρωπος που με το προσωπικό του μεράκι και μόνο έκανε αυτό που δεν έκαναν χίλιοι πριν από αυτόν, οργανισμοί, σύλλογοι ή λέσχες, δηλαδή να ξεσηκώσει κόσμο από τις καφετέριες και να συμμετέχει, χωρίς κομματικές εμπλοκές ή θολοκουλτουριάρικες υποκρισίες. Μπράβο Θεόφιλε. Σε παραδέχομαι.