Περί κανόνων

Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ένας ηγέτης πρέπει να εμπνέει τους ακόλουθούς του, δηλαδή να τους πείσει ότι οι ίδιοι θέλουν να υπακούσουν, διότι έτσι είναι πιο σταθερή η εξουσία του. Δεν είναι μόνο ένας ο τρόπος να το καταφέρει κανείς αυτό, αλλά είναι απαραίτητο να είναι καλυμμένος από όλες τις πλευρές.

Να είναι, ας πούμε δίκαιος, όσο περισσότερο επιτρέπουν οι καταστάσεις. Να μιλάει με τρόπο που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των ανθρώπων, να μην ταλαιπωρεί τον κόσμο και, οπωσδήποτε, να επιτρέπει να γίνονται οι δουλειές των ανθρώπων, διότι αν δεν έχει συμφέρον από την υποταγή ο πολίτης, θα σε ανατρέψει.

Φυσικά, δεν είπαμε να είσαι σερβιτόρος του κάθε τυχαίου ατομάκου, αλλά από την άλλη, αν τους δυσαρεστείς συχνά τότε σύντομα να περιμένεις φασαρίες.

Οι κανόνες που θέτεις πρέπει να είναι εφαρμόσιμοι και λειτουργικοί, υπό την έννοια ότι αν οι πολίτες τους ακολουθούν, τότε να έχουν ώφελος, αλλα και το σύστημα να πάει ρολόι, δηλαδή να ρέει το χρήμα χωρίς να τελματώνει πουθενά, να μοιράζει "οξυγόνο" σε κάθε ζωτικό όργανο του πλάσματος που λέγεται κοινωνία και να μένει και κάμποσο για εσένα.

Αν, όμως ζητάς πράγματα αδύνατα, τότε είναι σα να προτρέπεις τον πολίτη να σε ανατρέψει. Αν του ζητάς να μη βγάζει κέρδος ή να στερηθεί βασικά αγαθά, τότε και εκείνος θα σου αρνηθεί την πίστη, θα προτιμήσει άλλον. Το μόνο λογικό.

Αυτό σημαίνει, με τη σειρά του ότι, ανεξάρτητα από την ιδεολογία ή τη συμπάθεια του καθενός ή το πόσους ειδήμονες έχεις, τίποτα δεν σε σώζει από τον ανειδίκευτο πολίτη.

Και, κοίτα ένα περίεργο πράγμα: όσο καλοπληρωμένος και αν είναι ο περισπούδαχτος ειδήμονας, ο απλός πολίτης ΞΕΡΕΙ και μάλιστα πολύ καλά πότε και πως τον κοροϊδεύεις. Μπορεί να τον οδηγήσεις σε κάποιες δράσεις εκβιαστικά (όπως ας πούμε αν τον ωθήσεις να πάρει δάνεια αν τον έχεις πνίξει με άδικους φόρους ή μία αγορά σάπια από τις πολλές συμβάσεις με ξένους φίλους σου) εκείνος όμως ξέρει τι συνέβη και ότι στο τέλος ζημιώθηκε εξ αιτίας σου.

Επίσης ξέρει ότι αυτοί οι νόμοι που έχεις περάσει είναι όλοι για τα πανηγύρια καθώς και για ποιόν λόγο τους πέρασες: για να φτιάξεις τους δικούς σου. Έτσι, αντί να τους σεβαστεί, θα τους εκμεταλλευτεί. Αντί για κοινωνία, έχεις δημιουργήσει μία τεράστια συμμορία.

Άρα, δεν είσαι ηγέτης, αλλά μπακάλης. Και όταν κατηγορείς τους ανθρώπους ότι δεν ακολούθησαν τους ψευτονόμους που νόμιζες ότι μόνο εσύ μπορούσες να επικαλεστείς, απλά όλοι γελούν με εσένα, και περιμένουν πότε θα σε αντικαταστήσει το συνάφι σου με κάποιον άλλον, ειδικά εφόσον οι κανόνες σου, όντας τρύπιοι, δεν αποτελούν λειτουργικό σύστημα αλλά χαώδες, μη-βιώσιμο μπέρδεμα.

Ξέρε, τέλος, ότι οι άνθρωποι θέλουν δημόσια σχολεία, πανεπιστήμια, νοσοκομεία, αεροδρόμια, νερό, ενέργεια και υπηρεσίες που να λειτουργούν, ανεξάρτητα από το αν δηλώνουν δεξιοί, αριστεροί, αναρχικοί ή οτιδήποτε άλλο. Θέλουν να εργάζονται και όχι να παίρνουν ελεημοσύνη από τη εκκλησία, οπότε το να έχεις ευχαριστημένο τον πολυεκατομμυριούχο φίλο σου δεν θα ικανοποιήσει τον πολίτη που σε ψηφίζει.

Αυτοί που λένε το αντίθετό είναι οι πολύ ευκατάστατοι και αποτελούν μειοψηφεία στο εκλογικό σώμα.

Άρα, όταν βγάζεις κανόνες, φρόντισε να είναι εφικτοί.
Για το καλό σου.