Όλοι ξέρουμε ποιά είναι τα καλά και τα όμορφα πράγματα στη ζωή. Δεν χρειάζεται καμμία οδηγία από κανέναν αν, για παράδειγμα, πεινάς. Ξέρεις ακριβώς τι πρέπει να κάνεις: να φας.
Αντίστοιχα, και στις πιο αιθέριες και αφηρημένες πτυχές της ζωής μας, δεν είναι ανάγκη να σου πεί κανείς "λυπήθηκες, κλάψε" ούτε "χάρηκες, γέλα".
Ακόμα και στα ανώτερα ιδανικά μας, θέλουμε για τον εαυτό μας ό.τι καλύτερο γίνεται. Θέλουμε την
ελευθερία, την ειρήνη και την αγάπη, θέλουμε τη μόρφωση και την γνώση. Θέλουμε την σύνεση και την κριτική ικανότητα. Όλα αυτά, ενστικτωδώς, από μόνοι μας και χωρίς κανείς να μας παρωτρύνει. Αν δεν το κάνουμε τελικά, είναι για άλλους λόγους, κυρίως συγκυριακούς, και όχι επειδή δεν τα εκτιμούμε. Μπορεί, ας πούμε, ένας άνθρωπος να είναι πανέξυπνος, αλλά να είναι τεμπέλης ή φτωχός ή κάποια άλλη συγκυρία να τον εμποδίζει. Θα εκτιμά αυτά τα πράγματα, αλλά δεν θα τα επιλέξει για τον εαυτό του. Στην μεγάλη τους πλειοψηφεία όμως, οι άνθρωποι κυνηγούν την μόρφωση, την παιδεία, την καλλιέργεια, τον πολιτισμό, όσο μπορεί ο καθένας.
Έτσι και στις ξένες γλώσσες, αν υπάρχει μία κάποια πτώση, δεν οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τα ωφέλη, αλλά σε άλλους, συγκυριακούς, παράγοντες. Και, φυσικά, οι παράγοντες αυτοί είναι κυρίως οικονομικοί. Είναι πλέον ασύμφορο να κάνεις τίμιες δουλειές, άρα οι τίμιοι άνθρωποι πτώχευσαν. Και αυτό είναι ένα από τα κακά, οι άνθρωποι που λαμβάνουν αποφάσεις πολύ συχνά είναι διεφθαρμένοι και για αυτό περιφρονούν τους τίμιους. Τους λένε πρόβατα, κορόιδα, αμόρφωτους, αδαείς, απολίτιστους, κοκ, ξεχνώντας ότι αυτοί ακριβώς είναι στους οποίους βασίζονται όλοι αυτοί οι έμποροι αποφάσεων στις καρέκλες με τις φούντες. Συνολικά, οι πράξεις των άτιμων έχουν φέρει τον κόσμο σε μία τέτοια κατάσταση που να μην μπορεί να τους στηρίξει. Πτωχεύοντας τον κόσμο με τις απατεωνιές τους, τώρα δεν έχουν μείνει λεφτά για κλέψιμο, τρόπον τινά.
Οπότε, εφόσον βλέπουμε να διαφημίζονται για πρώτη φορά στην ιστορία πράγματα που ποτέ εως τώρα δεν χρειάστηκαν διαφήμιση, τότε αντιλαμβάνεται ο κάθε σώφρων πολίτης ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Προτείνω, το λοιπόν, στους απατεώνες αυτούς να κάνουν το εξής: να χρησιμοποιήσουν την πονηριά και καπατσοσύνη τους στο να επαναφέρουν τους πελάτες τους σε κατάσταση που να μπορούν να ζήσουν παραγωγικά. Πως να το κάνουν αυτό; Απλό είναι. Συνήθως οι απατεώνες έχουν σημαντικές θέσεις κοντά σε σημαντικούς ανθρώπους. Ας επηρεάσουν τους ηγέτες ή όποιον άλλος είναι που παίρνει όλες αυτές τις αποφάσεις, να οδηγήσει τα πράγματα σε δρόμο καλό και όχι καταστροφικό, οικονομικά μιλώντας. Πρέπει οι πελάτες των πάντων να έχουν λεφτά για να μην κατερρεύσουν οι θεσμοί και οι πυλώνες της κοινωνίας.
Ο λόγος που καταρρέουν όλα είναι οικονομικός στη ρίζα και στην έκφανση. Αν στερήσεις τα προς το ζην από τον πολίτη, τότε ο πολίτης θα σε απαξιώσει.
Βρείτε με ποιόν τρόπο βλάπτετε το Σύστημα και αυτο-αναμορφωθείτε, ώστε χωρίς να πέσετε ή να μειωθείτε, να παραμείνουν οι πελάτες σας ζωντανοί.
Γίνεται.
Αν δεν το κάνετε, υπάρχουν άλλοι, με περισσότερα λεφτά και πιο πολυάριθμους πελάτες(αν και, ομολογουμένως, κατώτερης υποστάθμης), που θα σας αντικαταστήσουν.
Αντίστοιχα, και στις πιο αιθέριες και αφηρημένες πτυχές της ζωής μας, δεν είναι ανάγκη να σου πεί κανείς "λυπήθηκες, κλάψε" ούτε "χάρηκες, γέλα".
Ακόμα και στα ανώτερα ιδανικά μας, θέλουμε για τον εαυτό μας ό.τι καλύτερο γίνεται. Θέλουμε την
Έτσι και στις ξένες γλώσσες, αν υπάρχει μία κάποια πτώση, δεν οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τα ωφέλη, αλλά σε άλλους, συγκυριακούς, παράγοντες. Και, φυσικά, οι παράγοντες αυτοί είναι κυρίως οικονομικοί. Είναι πλέον ασύμφορο να κάνεις τίμιες δουλειές, άρα οι τίμιοι άνθρωποι πτώχευσαν. Και αυτό είναι ένα από τα κακά, οι άνθρωποι που λαμβάνουν αποφάσεις πολύ συχνά είναι διεφθαρμένοι και για αυτό περιφρονούν τους τίμιους. Τους λένε πρόβατα, κορόιδα, αμόρφωτους, αδαείς, απολίτιστους, κοκ, ξεχνώντας ότι αυτοί ακριβώς είναι στους οποίους βασίζονται όλοι αυτοί οι έμποροι αποφάσεων στις καρέκλες με τις φούντες. Συνολικά, οι πράξεις των άτιμων έχουν φέρει τον κόσμο σε μία τέτοια κατάσταση που να μην μπορεί να τους στηρίξει. Πτωχεύοντας τον κόσμο με τις απατεωνιές τους, τώρα δεν έχουν μείνει λεφτά για κλέψιμο, τρόπον τινά.
Οπότε, εφόσον βλέπουμε να διαφημίζονται για πρώτη φορά στην ιστορία πράγματα που ποτέ εως τώρα δεν χρειάστηκαν διαφήμιση, τότε αντιλαμβάνεται ο κάθε σώφρων πολίτης ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Προτείνω, το λοιπόν, στους απατεώνες αυτούς να κάνουν το εξής: να χρησιμοποιήσουν την πονηριά και καπατσοσύνη τους στο να επαναφέρουν τους πελάτες τους σε κατάσταση που να μπορούν να ζήσουν παραγωγικά. Πως να το κάνουν αυτό; Απλό είναι. Συνήθως οι απατεώνες έχουν σημαντικές θέσεις κοντά σε σημαντικούς ανθρώπους. Ας επηρεάσουν τους ηγέτες ή όποιον άλλος είναι που παίρνει όλες αυτές τις αποφάσεις, να οδηγήσει τα πράγματα σε δρόμο καλό και όχι καταστροφικό, οικονομικά μιλώντας. Πρέπει οι πελάτες των πάντων να έχουν λεφτά για να μην κατερρεύσουν οι θεσμοί και οι πυλώνες της κοινωνίας.
Ο λόγος που καταρρέουν όλα είναι οικονομικός στη ρίζα και στην έκφανση. Αν στερήσεις τα προς το ζην από τον πολίτη, τότε ο πολίτης θα σε απαξιώσει.
Βρείτε με ποιόν τρόπο βλάπτετε το Σύστημα και αυτο-αναμορφωθείτε, ώστε χωρίς να πέσετε ή να μειωθείτε, να παραμείνουν οι πελάτες σας ζωντανοί.
Γίνεται.
Αν δεν το κάνετε, υπάρχουν άλλοι, με περισσότερα λεφτά και πιο πολυάριθμους πελάτες(αν και, ομολογουμένως, κατώτερης υποστάθμης), που θα σας αντικαταστήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου