Δες τα Ζώα.

Υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται και άνθρωποι που δεν σκέφτονται. Από τους άνθρωπους που σκέφτονται, υπάρχουν αυτοί που σκέφτονται τον εαυτό τους και αυτοί που σκέφτονται πολλά πράγματα. Οι άνθρωποι που σκέφτονται τον εαυτό τους ενώ διαθέτουν κάποια ευφυΐα, είναι στην όψη ολόιδιοι με εκείνους που δεν σκέφτονται, γιατί μόνο το σημερινό φαί μπορούν να φροντίσουν, κι αυτό μόνο για την πάρτη τους, όπως τα Ζώα.

Κι έτσι έχεις άνθρωπους που ενώ μιλάνε, κάνουν δουλειά και σχέσεις, δεν αναρωτιούνται ποτέ για τίποτα. Πιστεύουν ότι τους πείς, αρκεί να το πείς με τόνο υπεροπτικό και προσβλητικό, και σαν υποταγμένα σκυλιά στον υπεροπτικό και ελαφρώς προσβλητικό τόνο ανταποκρίνονται χαμηλώνοντας τα αυτιά περιμένοντας την παντόφλα. Πιστεύουν τις ειδήσεις. Πιστεύουν τον γαπ όταν λέει "λεφτά υπάρχουν" με τον ίδιο τρόπο που πιστεύουν τον σαμαρά όταν λέει "να, η ανάπτυξη" χωρίς να παρατηρήσουν ότι στο ενδιάμεσο τίποτα δεν άλλαξε: τα σχολεία και τα νοσοκομεία πεθαίνουν από έλλειψη προσωπικού ενώ οι διευθυντάδες και οι επιτροπές αυξάνονται και πληθύνονται. Κάνει και διορισμούς, ο γλίτσας, αλλά όχι εκεί που χρειάζονται.

Τα Ζώα, λοιπόν, πιστεύουν τα πάντα σαν χάπατα. Πιστεύουν ότι άμα τρώς δημητριακά, θα αδυνατίσεις, χωρίς να παρατηρήσουν ότι δεύτερο συστατικό είναι η ζάχαρη και τρίτο το σιρόπι. Πιστεύουν αυτή τη σεζόν ότι τα αυγά φέρνουν χοληστερίνη και την επόμενη σεζόν ότι τα αυγά ρίχνουν τη χοληστερίνη. Πιστεύουν ακόμα ότι όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι και ότι αν κάνουν εμβόλιο της γρίπης δεν θα πάθουν γρίπη, μόνο και μόνο για να τους πεί ο γιατρός ότι ξέρεις, είναι άλλου είδους γρίπη αυτή που έπαθες. Επιπλέον, τα ζώα αν είναι στα μαλακά, δεν τα νοιάζει τίποτα άλλο. Καταναλώνουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες τα πάντα, χωρίς να σκεφτούν ποτέ γιατί είναι τόσο φτηνά αυτά που καταναλώνουν, γιατί αυτός ο τύπος μου κάνει τόσα δώρα και γιατί όταν κάνουν το οτιδήποτε το αποτέλεσμα είναι πάντα ίδιο.

Βάφουν τα μαλλιά τους και θαρρούν πως αυτό είναι κάτι. Αλλάζουν κινητό ή γυαλί και αυτό τους αρκεί. Πάνε τριάντα χρονών και φέρονται σαν δώδεκα. Πηδιούνται με όποιον τύχει και αυτό το λένε ελευθερία, αλλά αυτολογοκρίνονται γιατί αν πείς κάτι ασυνήθιστο δεν θα'χεις κανέναν να πηδήξεις.

Υπάρχουν και αυτοί που βλέπουν. Βλέπουν τις αρρώστιες που φέρνουν τα Ζώα στους εαυτούς τους, με τις ηλίθιες εμμονές τους και τις άμυαλες συνήθειές τους. Βλέπουν τις δυστυχίες που προξενούν τα ζώα στους εαυτούς τους με τις δεισιδαιμονίες, τις προλήψεις και τις προκαταλήψεις τους, με την αυτολογοκρισία και τον αυτοπεριορισμό. Βλέπουν τα ψυχικά εκτρώματα να καλλιεργούνται και να επιβραβεύονται, σα να είναι ηρωισμός να ακολουθείς τα ένστικτά σου.

Αυτοί που βλέπουν έχουν την ευθύνη. Πάντα αυτός που ξέρει, έχει την ευθύνη.

Έχουν την ευθύνη να μην σκοτώσουν ούτε να βασανίσουν τα Ζώα, γιατί τα Ζώα όταν πονάνε δαγκώνουν και λυσσάνε και μετά πάνε για ούζα λες και δεν τρέχει τίποτα. Έχουν την ευθύνη να διδάξουν στα Ζώα έναν καλό τρόπο να ζουν χωρίς να σκοτώνουν το ένα τ'άλλο και χωρίς να φάνε τα πάντα στο πέρασμά τους, σαν τις ακρίδες. Αυτοί που βλέπουν, πολλές φορές δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο, από το να παρακολουθούν τα Ζώα να αυτοκαταστρέφονται, γιατί αν προσπαθήσουν να παρέμβουν, τότε τα Ζώα αυτοκαταστρέφονται γρηγορότερα. Βλέπουν ότι ο μόνος τρόπος να βοηθήσεις είναι σιγά-σιγά, με πιασιάρικες ατάκες και καλωσύνη και υπομονή ώστε τα Ζώα να μάθουν να μην αυτοκαταστρέφονται. Τα πιο έξυπνα από αυτά θα μάθουν και μερικά κολπάκια, όπως το να βοηθάνε όταν βλέπουν άρρωστο.

Αυτοί που βλέπουν, έχουν την ευθύνη. Τα Ζώα, λένε είχα διαταγές, έτσι έπρεπε.

Τα Ζώα χρειάζονται φαί και διαταγές. Αυτοί που βλέπουν χρειάζονται χρόνο.

(μερικές φορές θέλω τόσο πολύ να κλάψω)