Όταν όλα ήτανε καλά δε σε ένοιαζε τίποτα κι έκανες το μάγκα και τον καμπόσο, κι έλεγες ωραίες κουβεντούλες όπως "δε με νοιάζει¨ και "εγώ δε φοβάμαι κανέναν" και ακόμα καλύτερα, "να φύγετε να με αφήσετε στην ησυχία μου" και άλλες κοτσάνες χωρίς να σε νοιάζει ούτε ποιον στεναχωρείς, ούτε ποιόν πληγώνεις. Ούτε σε ένοιαξε ποτέ, τσούλα.
Και τώρα που'χεις ανάγκη, κάνεις σα να μην έγινε ποτέ όλο το χάλι που προκάλεσες, γλίτσα σε πάτωμα τουαλέτας.
Νόμιζες ότι θα μείνεις πάντα νέα, ότι πάντα θα μπορείς, κι ελεγες μεγάλες κουβέντες, με περισσή ευκολία κι όταν σου έλεγα πρόσεχε έλεγες σταρχίδια μου.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΣΟΥ ΤΩΡΑ, ΦΏΚΙΑ ΜΕ ΣΥΦΙΛΗ;
Που είναι οι μεγάλες κουβέντες;
Κάνουμε πως δεν ειπώθηκαν και πως δεν έγινε τίποτα και πάμε να ρίξουμε στο φιλότιμο τους ίδιους που βρίζαμε, καριόλα; Πας να χειριστείς με ενοχές τους ίδιους που βασάνιζες με τύψεις τεχνητές, λάμια και μέγαιρα και άρπυια;
Παίρνεις τηλέφωνα και παρακαλάς!
ΤΩΡΑ!!!!
Τότε που Έπρεπε που ήσουν;
Τότε που έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα στον εγωισμό σου κι εμένα που ήσουν;
Ήσουν μέσα στα σκατά, όπως και τώρα, και μόνο τώρα που'χεις ανάγκη από υπηκόοους και δεν σου έμεινε κανείς, καμώνεσαι την ευγενική αλλά από μέσα είσαι ίδια, να χειριστείς θέλεις πάλι για να σου κάνω τα χατήρια.
Αντί για χατήρια, πάρε ένα λουκάνικο.
Ότι κάνω, ΑΝ το κάνω, θα είναι για εμένα και τα παιδιά μου.
Άντε μπράβο από δω χάμω.
ΑΝΤΕ ΜΠΡΑΒΟ, ΣΟΥΡΓΕΛΟ!
Και τώρα που'χεις ανάγκη, κάνεις σα να μην έγινε ποτέ όλο το χάλι που προκάλεσες, γλίτσα σε πάτωμα τουαλέτας.
Νόμιζες ότι θα μείνεις πάντα νέα, ότι πάντα θα μπορείς, κι ελεγες μεγάλες κουβέντες, με περισσή ευκολία κι όταν σου έλεγα πρόσεχε έλεγες σταρχίδια μου.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΣΟΥ ΤΩΡΑ, ΦΏΚΙΑ ΜΕ ΣΥΦΙΛΗ;
Που είναι οι μεγάλες κουβέντες;
Κάνουμε πως δεν ειπώθηκαν και πως δεν έγινε τίποτα και πάμε να ρίξουμε στο φιλότιμο τους ίδιους που βρίζαμε, καριόλα; Πας να χειριστείς με ενοχές τους ίδιους που βασάνιζες με τύψεις τεχνητές, λάμια και μέγαιρα και άρπυια;
Παίρνεις τηλέφωνα και παρακαλάς!
ΤΩΡΑ!!!!
Τότε που Έπρεπε που ήσουν;
Τότε που έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα στον εγωισμό σου κι εμένα που ήσουν;
Ήσουν μέσα στα σκατά, όπως και τώρα, και μόνο τώρα που'χεις ανάγκη από υπηκόοους και δεν σου έμεινε κανείς, καμώνεσαι την ευγενική αλλά από μέσα είσαι ίδια, να χειριστείς θέλεις πάλι για να σου κάνω τα χατήρια.
Αντί για χατήρια, πάρε ένα λουκάνικο.
Ότι κάνω, ΑΝ το κάνω, θα είναι για εμένα και τα παιδιά μου.
Άντε μπράβο από δω χάμω.
ΑΝΤΕ ΜΠΡΑΒΟ, ΣΟΥΡΓΕΛΟ!
2 σχόλια:
Αμάν,τα πήρε το κορίτισι!
Κάνω ακρη μη με πάρουνε τα σκάγια!
Κάλμα,καλή μου,κάλμα,δεν αξίζει...
Μερικοί άνθρωποι, Βασίλη, είναι αδιόρθωτοι και σίγουρα δεν αξίζουν τη σύγχυση. Άμα τους βλέπεις καθημερινά μπροστα σου όμως, ε, κάπου θα υποπέσεις...
Τέλος πάντων, εμείς να'μαστε καλά.
Δημοσίευση σχολίου