Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015

Η υπέρτατη Θυσία

Αναρωτιούνται οι "ειδήμονες" πως θα γίνει να μην υποφέρουν οι άνθρωποι. Αρρώστιες, βία, αδικίες, πόλεμοι, γενοκτονίες, εκμετάλλευση, τα ξέρει ο καθένας.

Πολλοί, και προς τιμήν τους, δίνουν τη ζωή τους για να βοηθήσουν τον συνάνθρωπο. Είναι πολλοί που μέσα από την έρευνα και την τεχνολογία έχουν καταφέρει έστω και κατά ένα χιλιοστό του χιλιοστού να αυξήσουν τις ελπίδες έστω και ενός ανθρώπου να ζήσει χωρίς κίνδυνο. Είναι πολλοί που έχουν δώσει τις ζωές τους ώστε οι επόμενες γενιές να έχουν όσα αυτοί δεν είχαν. Είναι πολλοί που εκτός από τις ζωές τους έχουν αφιερώσει και τις σκέψεις τους, έχουν προχωρήσει τις ιδέες έτσι ώστε το ένα να μη συγκρούεται με το άλλο, μιλώντας και πείθοντας να πείσουν τον έναν άνθρωπο να μη βασανίζει τον άλλον, γιατί όλα τα δεινά του ανθρώπου προέρχονται από άλλους ανθρώπους.

Μία είναι η θυσία που κανείς δεν έχει κάνει, ή για να το θέσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια, κανείς από τους υποτιθέμενους καλοθελητές που βομβαρδίζουν αμάχους και από τη μία ανταλλάσσουν βραβεία στις οθόνες ενώ από την άλλη παίρνουν μίζες από τον έμπορο των όπλων, και αυτό είναι να δώσουν τα γαμημένα τα λεφτά στον άνθρωπο να κάνει τη ζωή του όπως ο ίδιος θέλει.

Και έχεις τον βλακοπίτουρα τον γκέητς να πίνει σκατόνερο από ένα πράμα που κόστισε κι εγώ δεν ξέρω πόσα σε χρήμα, χρόνο, έρευνα και μελέτη, αντί να πάρει εκατό, χίλιους, ανθρώπους και να τους πεί, πάρε άνθρωπέ μου τα μπικικίνια και αγόρασε αγελάδες, ένα σπίτι και στείλε τα παιδιά σου σχολείο. Αντί να χρηματοδοτεί την κυβέρνηση της κόστα ρίκα να ψηφίζει νόμους κατά του εργατικού δικαίου ώστε να του βγαίνει άη φόουν σίξ φτηνότερο ώστε το μέσος μαλάκας δυτικός να μην στεναχωριέται που αργεί να φορτώσει το γιουτιούμπ, να δώσει τα λεφτά στους εργάτες, να στήσουν επιχειρήσεις, να φτιάξουν τις χώρες τους, να ανεβάσουν το επίπεδό τους και μη φοβάσαι καθόλου, ο εργάτης θέλει αυτό ακριβώς που θέλουν όλοι, λίγη ησυχία, λίγη ασφάλεια και λίγο φαγητό και με την γνωστή επινοητικότητά του ο μέσος άνθρωπος θα βρεί τρόπο να νικήσει και την ανυδρία, και το βραχώδες έδαφος, και όλα.

Και κοίτα να δείς, φίλε μου υποκριτή, αν δώσεις τα λεφτά στον κοσμάκη, αντί να τα κρατάς στο σεντούκι στο κελάρι, τότε ξαφνικά ούτε η θρησκεία θα έχει σημασία, ούτε η πολιτική, ούτε η ιδεολογία γιατί ο χορτάτος άνθρωπος δεν πάει να σκοτώσει κόσμο. Σκοτώνει κόσμο αυτός που επί γενιές γενεών ζεί την αδικία και τον πόνο.

Οπότε, φίλε μου υποκριτή, πιάσε όσους περισσότερους μπορείς και δώσε τους το περίσσευμά σου. Αντί να αγοράσεις ένα πίνακα ή τρίτη λαμποργκίνι, σώσε δέκα οικογένειες, σπούδασε εφτά ανθρώπους, χτίσε τρία σχολεία.

Το ζήτημα ξέρεις ποιό είναι, ξιπασμένε λιμοκοντόρε που μετέτρεψες την ελεημοσύνη σε αξεσουάρ ; Το ζήτημα είναι ότι αν δεν ήσουν υποκριτής, αχόρταγος και αδίστακτος, δεν θα είχες φτάσει να συσσωρεύεις όλα αυτά τα περίσσεια πράγματα. Είσαι αυτός που είσαι και έχεις αυτά που έχεις γιατί πάτησες επί πτωμάτων να τα αποκτήσεις και οι εγκληματίες δεν φημίζονται για την κοινωνική τους συνείδηση.

Οπότε, άσε μας στην ησυχία μας, κι εσύ και οι δακρύβρεχτες παραστάσεις σου στις εκπομπές, που σε χειροκροτούνε τα τσιράκια σου, που επιθυμούν να γίνουν σαν εσένα, μελλοντικοί "φιλάνθρωποι" κι αυτοί.


Δεν υπάρχουν σχόλια: