Όπως ο εμπορικός αη βασίλης που είναι δημιούργημα του μάρκετινγκ, έτσι και ο όρος "ρομαντικό" είναι δημιούργημα της μοντέρνας βιομηχανίας και ελάχιστα κοινά έχει με τον αρχικό όρο που πλέον είναι ταυτόσημος με την ηλιθιότητα, ειδικά σε ότι αφορά τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Και είναι χαρακτηριστικό τις τελευταίες δεκαετίες το πως έχει εξευτελιστεί ο όρος, κυρίως σε έργα, ταινίες, θεατρικά, διαφημίσεις, κοκ τα οποία
αναφέρω όχι ως ορισμό αλλά περισσότερο επειδή αποτελούν την πιο άμεσα προσβάσιμη μορφή τέχνης, αυτή που επηρρεάζει τις μάζες.
Ο νέος ορισμός του ρομαντικού περιλαμβάνει το εξής: δαχτυλίδι, λουλούδια, κεριά, μουσική ξενέρωτη, κιτς ατάκες και πολλά έξοδα που χωρίς καμμία εξαίρεση καταλήγουν σε χωρισμό. Και καταλήγουν πάντα σε χωρισμό διότι δεν επιτρέπουν στα άτομα να εκφράσουν το τί αισθάνονται, από φόβο μήπως και αν πουν κάτι λάθος θα κριθούν από κάποιον γκουρού του ρομαντισμού, συνήθως μία ηλιθια γυναίκα που αντί να δεί τον άντρα που την ποθεί, βλέπει κουσούρια για διόρθωμα. Είναι δυστυχώς, πιο επιρρεπείς σε αυτό οι γυναίκες, είναι αλήθεια.
Ο πραγματικά ρομαντικός τρόπος, αυτός που έχει περισσότερο σχέση με την αρχική ιδέα, είναι αυτός της στέρησης, αφού οι αρχικοί ρομαντικοί ήρωες ακριβώς λόγω στέρησης, οδηγήθηκαν σε όλες αυτές τις εκρήξεις συναισθηματισμού. Τώρα που το σεξ είναι παντού και οι γυναίκες πιο ξεδιάντροπες από τους άντρες, ο ρομαντισμός είναι υποκρισία. Δηλαδή, ας είμαστε λογικοί: όταν βλέπεις την άλλη με το ξέκωλο και το ξέβυζο, όπως και να το κάνεις, το ρομαντικό δε σου "βγαίνει", πάει και τελείωσε.
Άσε που, και οι αρχικοί ρομαντικοί, τριστάνοι και ιζόλδες και δε συμμαζεύεται, σε τελική ανάλυση, το σεξ είχαν και αυτοί στο μυαλό τους, μόνο που τότε ούτε να μιλήσεις δεν επιτρέπονταν, για αυτό και το έριχναν στα γλυκανάλατα.
Ο ρομαντισμός στην εποχή μας αποτελεί περιττο μελοδραματισμό και , ως τέτοιος, χαρακτηρίζει τα ανασφαλή άτομα. Για αυτό και όταν βλέπετε άντρα ή γυναίκα να επιμένει πάρα πολύ σε αυτό, να είναι όλα τέλεια στο γάμο, να είναι όλα όπως πρέπει, να είναι ρομαντικά και τούλια και πέπιλα και φανφάρες, έχετε το νού σας: αυτό το άτομο δε σας βλέπει ως άνθρωπο αλλά ως σκύλο: μου λείπει ένας εραστής, θέλω έναν κανελί με βούλες.
Αν δεν αγαπάς κάποιον χωρίς αυτά, τότε ούτε με αυτά σώζεται η κατάσταση.
Είτε ξεμυαλίζεσαι, είτε όχι, τόσο απλά.
Και τα αντικείμενα, κεριά, πετράδια και κουραφέξαλα, δε σε ξεμυαλίζουν
Σε ξεμυαλίζουν οι χυμοί του άλλου.
Και είναι χαρακτηριστικό τις τελευταίες δεκαετίες το πως έχει εξευτελιστεί ο όρος, κυρίως σε έργα, ταινίες, θεατρικά, διαφημίσεις, κοκ τα οποία
Ο νέος ορισμός του ρομαντικού περιλαμβάνει το εξής: δαχτυλίδι, λουλούδια, κεριά, μουσική ξενέρωτη, κιτς ατάκες και πολλά έξοδα που χωρίς καμμία εξαίρεση καταλήγουν σε χωρισμό. Και καταλήγουν πάντα σε χωρισμό διότι δεν επιτρέπουν στα άτομα να εκφράσουν το τί αισθάνονται, από φόβο μήπως και αν πουν κάτι λάθος θα κριθούν από κάποιον γκουρού του ρομαντισμού, συνήθως μία ηλιθια γυναίκα που αντί να δεί τον άντρα που την ποθεί, βλέπει κουσούρια για διόρθωμα. Είναι δυστυχώς, πιο επιρρεπείς σε αυτό οι γυναίκες, είναι αλήθεια.
Ο πραγματικά ρομαντικός τρόπος, αυτός που έχει περισσότερο σχέση με την αρχική ιδέα, είναι αυτός της στέρησης, αφού οι αρχικοί ρομαντικοί ήρωες ακριβώς λόγω στέρησης, οδηγήθηκαν σε όλες αυτές τις εκρήξεις συναισθηματισμού. Τώρα που το σεξ είναι παντού και οι γυναίκες πιο ξεδιάντροπες από τους άντρες, ο ρομαντισμός είναι υποκρισία. Δηλαδή, ας είμαστε λογικοί: όταν βλέπεις την άλλη με το ξέκωλο και το ξέβυζο, όπως και να το κάνεις, το ρομαντικό δε σου "βγαίνει", πάει και τελείωσε.
Άσε που, και οι αρχικοί ρομαντικοί, τριστάνοι και ιζόλδες και δε συμμαζεύεται, σε τελική ανάλυση, το σεξ είχαν και αυτοί στο μυαλό τους, μόνο που τότε ούτε να μιλήσεις δεν επιτρέπονταν, για αυτό και το έριχναν στα γλυκανάλατα.
Ο ρομαντισμός στην εποχή μας αποτελεί περιττο μελοδραματισμό και , ως τέτοιος, χαρακτηρίζει τα ανασφαλή άτομα. Για αυτό και όταν βλέπετε άντρα ή γυναίκα να επιμένει πάρα πολύ σε αυτό, να είναι όλα τέλεια στο γάμο, να είναι όλα όπως πρέπει, να είναι ρομαντικά και τούλια και πέπιλα και φανφάρες, έχετε το νού σας: αυτό το άτομο δε σας βλέπει ως άνθρωπο αλλά ως σκύλο: μου λείπει ένας εραστής, θέλω έναν κανελί με βούλες.
Αν δεν αγαπάς κάποιον χωρίς αυτά, τότε ούτε με αυτά σώζεται η κατάσταση.
Είτε ξεμυαλίζεσαι, είτε όχι, τόσο απλά.
Και τα αντικείμενα, κεριά, πετράδια και κουραφέξαλα, δε σε ξεμυαλίζουν
Σε ξεμυαλίζουν οι χυμοί του άλλου.
1 σχόλιο:
Ρομαντικό έίναι το νησάκι της Παναγίας, μην σε μπερδεύουν οι άλλοι!!! :)
(Ε όχι και δεν μπορούσαν να μιλήσουν για σεξ τον καιρό του τριστάνου και της ιζόλδης! Αργότερα!!!)
Δημοσίευση σχολίου