Κυριακή 12 Απριλίου 2015

Εγώ και ο Πάσχας

Διάβασα, μέσα στο Πάσχα, ότι οι ενεργοί ασφαλισμένοι είναι πλέον λιγότεροι από τους μη ενεργούς. Μία τρομερή πραγματικότητα.

Όλα όσα οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση είναι γνωστά σε όλους και οι ευθύνες είναι ομοιόμορφα μοιρασμένες σε όλες τις παρατάξεις, αν και οι Αρχές, το Κράτος, η περίφημη σε όλους Εξουσία, είναι που βαραίνει περισσότερο και αξίζει να την εξετάσουμε λιγάκι, όχι τόσο για να ανακαλύψουμε ποιό κόμμα φταίει περισσότερο αλλά να ξέρουμε τι θα κάνουμε από εδώ και στο εξής, σαν πολίτες, σαν ψηφοφόροι και σαν Έλληνες, να φύγουμε όσοι μείναμε ή να ρίξουμε (άλλη) μία μούντζα και να
πάρουμε των ομματιών μας.

Καταρχάς, δεν πιστεύω το σακσέσσ στόρη των άλλων χωρών, ειδικά όταν διαβάζω δημοσιεύματα τύπου "εξώσεις με αστυνομικές δυνάμεις" κοκ.  Τέτοια σακσεσσ να την χέσω, να χέσω και την ευρώπη και να χέσω και τους ευρωπαίους.

Δεύτερον, οι συμβάσεις που υποχρεώθηκαν οι χώρες να υπογράψουν τόσο για να μπουν στην ευρώπη όσο και για να παραμείνουν σε αυτή, ήταν τελικά καταστροφικές για όλες τις χώρες. Αν δεν ήταν, τότε δεν θα ήμασταν εδώ. Οι ελλιπείς μηχανισμοί έδειξαν ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων.

Λες για παράδειγμα "δεν θέλω μετανάστες". Χέστηκαν οι μετανάστες αν τους θέλεις ή όχι. Έρχονται ακάλεστοι γιατί στρατοί οπλισμένοι με ευρωπαϊκά όπλα καταστρέφουν τις πατρίδες τους, οπότε είτε τους θες είτε όχι, όπως προαναφέρθηκε, αυτοί χέστηκαν. Έρχονται και ψάξε να τους βρείς ανά την γηραιά ήπειρο.

Γιατί, τί να την κάνεις την τάδε συνθήκη, όταν όλη η μεσόγειος αποτελεί μία αχανή γέφυρα που όποιος θέλει, όποτε θέλει την διασχίζει και όταν η φύλαξη των συνόρων για να  είναι ουσιαστική θα απαιτούσε όλους τους πολίτες στα σύνορα;

Άλλο θέμα κι αυτό. Χρειαζόμαστε περισσότερους πολίτες. Στρατιές ολόκληρες για να φυλαν τα σύνορα, άλλες στρατιές να πολεμάνε τους αποικιακούς πολέμους ώστε να κάνουν τζίρο οι βιομηχανίες εξοπλισμών (εξοπλισμών, χαχαχαχα... λες και πουλάνε πιάνα ή φωτοτυπικά, οι υποκριτικοί αγύρτες!) τρίτες στρατιές να ελέγχουν τους απείθαρχους ευρωπαίους που έχουν την αφελή προσδοκία να τους παρέχει το κράτος τους αυτά που τους υποσχέθηκε και όλην ώρα τρέχουν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι, άλλες πεντέξι στρατιές για να συντηρούν την απαραίτητη γραφειοκρατεία, γιατί χωρίς γραφειοκρατεία την να την κάνεις τη ζωή σε ετούτο τον ντουνιά.και άλλη μία, στρατιά για να κάνει αέρα στους τζιτζιφιόγκους των υπουργείων που δεν ξέρουν τί τους γίνεται. 

Θα σας πω εγώ τί γίνεται: έχετε μείνει πίσω, πουλάκια μου.
Αν διαβάσετε μία αναφορά,τότε η αναφορά αυτή έχει γραφτεί το λιγότερο μερικές μέρες πριν. Είναι ήδη παλιά, υπό τις παρούσες συνθήκες. Ακόμα χειρότερα, αν έχετε διαβάσει μία μελέτη ή μία στατιστική μελέτη, τότε αυτή έχει ήδη αλλάξει όσο εσείς μελετούσατε την προηγούμενη ενώσω συντάσσεται μία άλλη που ήδη θα είναι παλιά ώσπου να φτάσει στα χέρια σας. Οι λαχανιασμένοι ειδήμονες τρέχουν και δεν προλαβαίνουν τις εξελίξεις. Παράλληλα, τα τσιράκια που είναι διάσπαρτα είναι αναξιόπιστες πηγές πληροφόρησης, διότι σε αυτό το περιβάλλον ο καθένας κοιτάει να σώσει το τομάρι του. Μία ωραία ατμόσφαιρα.

Ειδικότερα για την Ελλάδα, για να γίνουμε πάλι παραγωγικοί, ώστε να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας ώστε να μπορεί να σταθεί το ασφαλιστικό και το φορολογικό, το μόνο που είναι δυνατόν να το κάνει αυτό εφικτό είναι αν βγούμε από την Ευρώπη. Οι λόγοι πολλοί. Πρώτον και κύριον, το αίμα που θέλει η ευρωπαϊκή μαφία (και δεν εννοώ μόνο τους ευρωπαίους αλλά και τους έλληνες προδότες που συνεργάστηκαν σε αυτή την κατεύθυνση) απλά δεν υπάρχει: είμαστε μία χώρα ζόμπι. Άλλο αίμα δεν έχει. Δεύτερον, οι νόμοι που ισχύουν στην Ευρώπη την καθιστούν μία ήπειρο μη παραγωγική, άρα για να παράγουμε ακόμα και τη ντομάτα, πρέπει να είμαστε ελεύθεροι από τις στρεβλώσεις της ευρωπαικής νομοθεσίας: καμμία ευρωπαική χώρα δεν συμφέρει για παραγωγικές δραστηριότητες. Τρίτον, ο χαμός που θα ακολουθήσει θα οδηγήσει σε μία ανέγερση, ελεύθερη από ποσοστώσεις, συνθήκες που προστατεύουν "την ένωση" και ελεύθεροι από το καλό του γερμανού του αυστριακού, του λετονού, ή του φινλανδού πολίτη. Στο κάτω-κάτω, χέστηκα. Αυτοί έχουν δομές και υποδομές, κι εμείς έχουμε τα ολυμπιακά έργα, εν γνώσει όλων όσων συνήργησαν ώστε να γίνουν τα ολυμπιακά έργα, μέσα κι έξω από την χώρα.

Αν είναι να έχουμε διαφθορά, τότε να στηρίζουμε μόνο την εγχώρια, όχι και την ευρωπαικιά. Αυτό που το πας;

Τρίτον, με δικό μας νόμισμα και δική μας νομοθεσία, πλέον, θα μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικότεροι, αντί να υπάρχουμε για να είναι ανταγωνιστικός ο Χριστοφοράκος.

Και τέλος, δεν θέλω ευρώπη ρε παιδί μου. Την βαρέθηκα, είναι γυναίκα ψεύτρα και ακριβή μαιτρέσσα.  Την βαρέθηκα, με κούρασε, με τις απαιτήσεις της όλην ώρα. Καλύτερα εργένης για λίγο ή για πάντα, να κάνω ό,τι γουστάρω τους υδατάνθρακές μου, τους αγωγούς μου, τους μετανάστες μου, τα προϊόντα μου, τα λιμάνια μου, τα δημοψηφίσματά μου, όλα μου.

Ε, άει στο διάολο, με τους ευρω-σωτήρες!


1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Κοίτα, η πολιτική (παγκοσμίως) έχει χάσει την έννοιά της. Αντί να διαχειρίζεται καταστάσεις, φτιάχνει έναν νόμο και (λέει ότι) αν εφαρμοστεί, έχει καλώς, αν όχι, τότε φταίει ο κόσμος (αποφεύγω όπως βλέπεις τον όρο πολίτης) που δεν γίναν τα πράγματα σωστά.
Είναι το φιλελεύθερο δόγμα.
Από την άλλη τώρα, οι πολιτικοί βρίσκουν ελεύθερο πεδίο, αφού πολίτες δεν υπάρχουν, άρα μπορούν άνετα οι κυβερνώντες, να διαχειρίζονται το ποίμνιό τους, οπότε...