Ο βασικός λόγος που τόσοι πολλοί από εμάς είναι ακόμα και μέχρι την τελευταία στιγμή αναποφάσιστοι ή έχουμε ήδη αποφασίσει να ψηφίσουμε οτιδήποτε εκτός από σταθερότητα του λαμόγιου, δεν είναι τόσο οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι για τους οποίους τόσα αστεία ακούμε κάθε μέρα αλλά περισσότερο το ποιόν των υποψήφιων δήμαρχων .
Και πράγματι, ως το πρώτο σκαλοπάτι στην πολιτική σκάλα, η δημαρχεία αποτελεί και την πρώτη βάπτιση του πυρός στην διαπλοκή και διαφθορά, στη συναλλαγή και στην αδιαφάνεια.
Οπότε, από όσους έχω γνωρίσει και συζητήσει περί εκλογών, όλοι ανεξαιρέτως δηλώνουν απογοητευμένοι από τους υποψήφιους δήμαρχους και δημοτικούς σύμβουλους, διευκρινίζοντας ότι υπάρχουν μεμονωμένα άτομα που ευχαρίστως θα ψήφιζαν σε κάθε συνδυασμό, αλλά κανένας
ολοκληρωμένος συνδυασμός.
Συμπέρασμα, μόνο οι οικογένειες και όσοι έχουν συμφέρον από την εκλογή του κάθε υποψήφιου θα τον ψηφίσουν συν καναδυό άσχετοι/παραπληροφορημένοι.
Και ερωτώ: γιατί να υπάρχει δήμαρχος;
Εφόσον οι δήμοι πλέον αντιμετωπίζονται σαν επιχειρήσεις με έσοδα, έξοδα, χρέη και διαχείριση υποχρεώσεων, τότε δεν θα ήταν εύλογο, και μάλιστα δεδομένης της συλλογικής ευθύνης που αναλαμβάνουν, να αποκτήσουν και τη δομή μίας επιχείρησης; Οι πιο οικονομικά επιτυχημένες επιχειρήσεις είναι αυτές όπου οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται από ένα πρόσωπο αλλά από ένα συμβούλιο, σωστά;
Είναι, άλλωστε, ένα μοντέλο που σφυρηλατήθηκε μέσα στην πυρά της πραγματικής οικονομίας, μέσα στις ζούγκλες του ανταγωνισμού και της επιβίωσης, σε αντίθεση με το δημόσιο που στήθηκε για να λειτουργεί μόνο υπό ιδανικές συνθήκες, δηλαδή αν όλοι είναι έντιμοι και ικανοί.
Άρα, εφόσον υπάρχουν οι δημοτικοί σύμβουλοι που στην ουσία απαρτίζουν μία μικρή βουλή, τότε ο δήμαρχος είναι αχρείαστος, διακοσμητικός θα έλεγα και το γεγονός ότι πρέπει η δική του υπογραφή να επικυρώσει το οτιδήποτε, μόνο ευκαιρία για συναλλαγή αποτελεί. Αν μη τι άλλο, με ένα τόσο πολυάριθμο δημοτικό συμβούλιο να αποφασίζει, γίνεται δαπανηρότερη δωροδοκία.
Οι εκλογές εξασφαλίζουν την εναλλαγή συμβούλων που σημαίνει ότι ακόμα και αν όλα πάνε στραβά, τουλάχιστον θα εναλλάσσονται τα λαμόγια, να φάει και κανένας άλλος, όχι μόνο οι ίδιοι και οι ίδοι να τσεπώνουν επιδοτήσεις και υπερτιμολογήσεις στα υλικά. Αν τρώνε περισσότεροι, κάνει περισσότερες γύρες το χρήμα.
Και πράγματι, ως το πρώτο σκαλοπάτι στην πολιτική σκάλα, η δημαρχεία αποτελεί και την πρώτη βάπτιση του πυρός στην διαπλοκή και διαφθορά, στη συναλλαγή και στην αδιαφάνεια.
Οπότε, από όσους έχω γνωρίσει και συζητήσει περί εκλογών, όλοι ανεξαιρέτως δηλώνουν απογοητευμένοι από τους υποψήφιους δήμαρχους και δημοτικούς σύμβουλους, διευκρινίζοντας ότι υπάρχουν μεμονωμένα άτομα που ευχαρίστως θα ψήφιζαν σε κάθε συνδυασμό, αλλά κανένας
Συμπέρασμα, μόνο οι οικογένειες και όσοι έχουν συμφέρον από την εκλογή του κάθε υποψήφιου θα τον ψηφίσουν συν καναδυό άσχετοι/παραπληροφορημένοι.
Και ερωτώ: γιατί να υπάρχει δήμαρχος;
Εφόσον οι δήμοι πλέον αντιμετωπίζονται σαν επιχειρήσεις με έσοδα, έξοδα, χρέη και διαχείριση υποχρεώσεων, τότε δεν θα ήταν εύλογο, και μάλιστα δεδομένης της συλλογικής ευθύνης που αναλαμβάνουν, να αποκτήσουν και τη δομή μίας επιχείρησης; Οι πιο οικονομικά επιτυχημένες επιχειρήσεις είναι αυτές όπου οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται από ένα πρόσωπο αλλά από ένα συμβούλιο, σωστά;
Είναι, άλλωστε, ένα μοντέλο που σφυρηλατήθηκε μέσα στην πυρά της πραγματικής οικονομίας, μέσα στις ζούγκλες του ανταγωνισμού και της επιβίωσης, σε αντίθεση με το δημόσιο που στήθηκε για να λειτουργεί μόνο υπό ιδανικές συνθήκες, δηλαδή αν όλοι είναι έντιμοι και ικανοί.
Άρα, εφόσον υπάρχουν οι δημοτικοί σύμβουλοι που στην ουσία απαρτίζουν μία μικρή βουλή, τότε ο δήμαρχος είναι αχρείαστος, διακοσμητικός θα έλεγα και το γεγονός ότι πρέπει η δική του υπογραφή να επικυρώσει το οτιδήποτε, μόνο ευκαιρία για συναλλαγή αποτελεί. Αν μη τι άλλο, με ένα τόσο πολυάριθμο δημοτικό συμβούλιο να αποφασίζει, γίνεται δαπανηρότερη δωροδοκία.
Οι εκλογές εξασφαλίζουν την εναλλαγή συμβούλων που σημαίνει ότι ακόμα και αν όλα πάνε στραβά, τουλάχιστον θα εναλλάσσονται τα λαμόγια, να φάει και κανένας άλλος, όχι μόνο οι ίδιοι και οι ίδοι να τσεπώνουν επιδοτήσεις και υπερτιμολογήσεις στα υλικά. Αν τρώνε περισσότεροι, κάνει περισσότερες γύρες το χρήμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου