Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

Αυτά που έχουμε + αυτά που θέλουμε

Αν είχες την ατυχία να ζείς στην αρχαία Ελλάδα και μάλιστα να πιστεύεις στο 12-θεο, τότε την είχες βάψει για τα καλά.

Οι αρχαίοι ημών θεοί ήταν μεγάλα λαμόγια και τρελοί κομπιναδόροι που διαρκώς ξεγελούσαν τους πάντες, έτσι ώστε να γλιτώνουν από τις υποσχέσεις τους.

Ήταν, φερ'ιππείν, μία αιθέρια ύπαρξη, μία νεράιδα ή θεά αν ενθυμούμαι ορθώς, η οποία ηγάπησε νεαρό , δυστυχώς θνητό. Όταν το έμαθε ο Ζευς της είπε πως δεν ήταν δυνατό να ενωθούν διότι ο νέος θα πέθαινε σύντομα οπότε εκείνη ζήτησε από τον μεγαλοδύναμο να κάνει τον αγαπημένο της αθάνατο. Το σκέφτηκες καλά; είπε ο Ζευς. Ναι, αποκρίθηκε η αθώα κι άμυαλη ύπαρξις. Και ο Ζεύς, παριστάνοντας τον μημπωτί όπως ο Άκης στο δικαστήριο, λες και δεν ήξερε τι εννοούσε η κοπέλα, αντί να τους δώσει αυτό που σιγά΄μη δεν ήξερε ότι ήθελαν, έκανε τον νέο αθάνατο μεν, αλλά τον άφησε να γερνάει στον αιώνα τον άπαντα, μέχρι που εκείνος μίκρυνε και μίκρυνε ώσπου έμεινε μόνο ένα ζουζούνι, ο γνωστός σε όλους,  τζίτζικας.

Δεν θα μπω στον κόπο να αναφέρω τον Μίδα, όπου ο Διόνυσος σα μεγάλο καθίκι, αντί να ευχαριστήσει τον άνθρωπο, τον έβαλε σε τέτοιους μπελάδες, δήθεν και καλά για να του δώσει ένα μάθημα, λες και δεν μπορούσε θεός πράμα να του δώσει το μάθημα χωρίς όλη αυτή την ανακατωσούρα. Τυφλός και κουραφέξαλα... Αυτό ήταν καψώνι με τα όλα του, και να τα αφήσετε αυτά που ξέρετε, κύριοι θεοί.

Έκατσα, λοιπόν, και σκέφτηκα, τί θα έπρεπε να κάνει κανείς για να τη φέρει στους μπαγαμπόντηδες θεούς, χωρίς να χρειαστεί δικηγόρο να συντάξει συμβόλαιο, απλά και μόνο για μία ευχή. Θα έπρεπε η ευχή ή προσευχή να είναι αρκετά ειδική ώστε να μην αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες αλλά και αρκετά γενική ώστε να εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις.

Ο τίτλος της ανάρτησης μπορεί να περιγράψει το πνεύμα/ύφος της προσευχής μας, κάτι σαν κεντρική ιδέα, αν και στην περίπτωση του νέου που μετατράπηκε σε τζίτζικα δεν θα έπιανε. Αν όμως η νέα είχε κατά νου την τακτική, ίσως τελικά να μην έπεφτε στην παγίδα που της έστησε ο απατεώνας ο Ζεύς που εκτός από το να γκαστρώνει θεές, θνητές, αγελάδες και ότι θηλυκό υπήρχε στη γης, άλλη δουλειά δεν ήξερε.

Όλα όσα έχουμε, συν όλα όσα θέλουμε.... Ωραία ευχή. Η ευχή του φαταούλα.

Να αποκτήσεις όσα θες αλλά χωρίς να θυσιάσεις τίποτα.
Ευτυχώς που δεν υπάρχουν θεοί, δε λές;



2 σχόλια:

Unknown είπε...

Το κόλπο πουλάκι μου είναι να μην ευχηθείς!

Αυτή είναι Η επιλογή!!!

Unknown είπε...

Άνθρωπος είσαι, κάτι θα σου ξεφύγει.
Και τότε, την πάτησες!