Σχηματικά

Το ποιός φταίει είναι ένα ζήτημα και ποιός θα λύσει το πρόβλημα είναι ένα άλλο ζήτημα.

Το πιο σημαντικό όμως είναι το πως θα λυθεί το πρόβλημα.

Δηλαδή.

Αν υποθέσουμε ότι μία μεγάλη μερίδα ελλήνων έχουν "προδώσει" την χώρα τους μεταφέροντας κέρδη και δραστηριότητες στο εξωτερικό, τότε η επιβολή τιμωριών ή απαγορευτικών μέτρων δεν αρκεί. Ούτε αρκεί ο ελλιπής κρατικός έλεγχος που πάσχει από υποστελέχωση, διαφθορά, κακή οργάνωση από γεννησιμιού του και αδιαφορία.

Χρόνια, όλοι φωνάζουν -μερικοί στα αλήθεια, μερικοί για εντυπωσιασμό και χειραγώγηση- ότι

πρέπει το ελληνικό κράτος να γίνει αποτελεσματικό. Όταν λέει ελέγχω, να ελέγχει, όταν λέει δικάζω, να δικάζει και όταν λέει οργανώνω, νομοθετώ ή ρυθμίζω να μην εννοεί πασαλείβω ότι μπορώ για τα μάτια του κόσμου ή βολεύω όποιον μπορώ από το σόι.

Για να γίνουν όλα αυτά χρειάζονται λεφτά.

Τα λεφτά τα παράγουν οι πολίτες/ιδιώτες αλλά τα διαχειρίζεται το δημόσιο/κράτος.

Έτσι όπως τα κατάφερε ως τώρα το δημόσιο/κράτος, κανείς δεν μπορεί να παράγει. Κράτος και ιδιώτης βρίσκονται σε έναν μοιραίο εναγκαλισμό αλληλοαπομύζησης, κατά τον οποίο το κράτος/δημόσιο υπερχρεώνει (μέσω φόρων, εισφορών, φπα, κοκ) τον ιδιώτη, αλλά από την άλλη ο ιδιώτης εκμεταλλευόμενος τις αδυναμίες του κράτους/δημοσίου κλέβει από όπου μπορεί (πολλαπλές συντάξεις, ψεύτικα επιδόματα,μαύρη εργασία,κοκ) .

Έχεις, ας πούμε, διαμορφώσει ένα απολύτως αντι-παραγωγικό οικονομικό περιβάλλον, αλλά ο άνεργος λαμβάνει (το πενιχρό και παντελώς ανεπαρκές για να ζήσει) επίδομα οπότε γνωρίζοντας ότι κανείς δεν ελέγχει τίποτα κάνει και μία ή δύο κρυφές, μαύρες δουλειές. Αντίστοιχα, ο επιχειρηματίας επιδοτείται με διάφορα προγράμματα, μόνο και μόνο για να συνεχίσει να μπαίνει "μέσα" ολοένα και βαθύτερα κάθε μέρα που περνάει, μιας και κανείς δεν επιδοτεί τους αδέκαρους πελάτες/καταναλωτές. 

Τα λεφτά που χρειάζονται για να διορθωθούν όλα αυτά τα έχει δώσει η ευρώπη πριν από μερικές δεκαετίες και τα έφαγαν οι πολιτικοί. Πήραν, ας πούμε, λεφτά για μηχανοργάνωση των υπηρεσιών του δημοσίου. Είδατε εσείς πουθενά μηχανοργάνωση των υπηρεσιών του δημοσίου; Μετά από τόσο καιρό, μόλις ΤΩΡΑ κάτι πάει να γίνει, κι αυτό με τα χίλια ζόρια, με αντιδράσεις, διαδηλώσεις και ουρλιαχτά από παντού, κυρίως από ανθρώπους που φοβούνται ότι σε ένα αξιοκρατικό δημόσιο δεν θα έχουν θέση, μερικοί δικαίως, μερικοί αδίκως.

Εναλλακτικά, πρέπει να αρχίσει ο κόσμος να βγάζει κέρδος, να γίνει το περιβάλλον ενθαρρυντικό, όχι μόνο προς τις επενδύσεις των μεγάλων εταιρειών, αλλά και στην μικρομεσαία δραστηριότητα, γιατί το ένα χωρίς το άλλο, δεν νοείται, εφόσον μιλάμε για ευρωπαϊκή χώρα. Για να στηριχτεί ένα βαρβάτο και χορταστικό δημόσιο, με τα μπόνους του, με τα προνόμιά του και τις γαλαντομίες του, πρέπει ο πολίτης/ιδιώτης/φορολογούμενος να έχει συμφέρον από αυτό, δηλαδή να έχει για την δική του επιβίωση και ευημερία, και από πάνω να του περισσεύουν και μερικά μύρια για να πληρώνει τον ΔΥ.

Που μπαίνει η Ευρώπη σε όλα αυτά;

Η Ευρώπη θέλει όλες οι χώρες να ενωθούν και για αυτό πρέπει όλες να λειτουργούν μέσες-άκρες με συμβατό τρόπο η μία με την άλλη. Δεύτερον, τα λεφτά που δαπάνησε για να γίνουν κάποια πράγματα, πρέπει ή να επιστραφούν ή να γίνουν αυτά τα πράγματα. Σου έδωσε, ας πούμε, τόσα μύρια για μηχανοργάνωση, αλλά εσύ τα έδωσες στον ξαδερφό σου που δεν ξέρει γρυ από η/υ. Τώρα πρέπει ή  εσύ ή ο ξάδερφός σου να επιστρέψετε να χρήματα ή να κάνετε την δουλειά χωρίς να ξαναπληρωθείτε, φυσικά.Αλλά τί θα τρώτε μέχρι να γίνει η δουλειά; Πρόβλημά σας. Ας προσέχατε!

Φυσικά, πολλοί συμπολίτες μας, όταν λένε "ευρώπη" έχουν στο νού τους μία παραμυθένια εικόνα μίας ευγενικής υπερδύναμης, και κατά ένα μέρος έχουν δίκιο.

Ωστόσο, έχει κι αυτή τα προβληματάκια της. Έχει, ας πούμε, και αυτή ανεργία, μπλοκαρισμένα παραγωγικά συστήματα που στέκουν ακόμα μόνο και μόνο επειδή ακόμα περνάει η "μπογιά" τους διεθνώς, οπότε αντλούν με αισχρά άδικη εκμετάλλευση, πόρους από την υφήλιο και επειδή οι περισσότεροι τραπεζίτες είναι λευκοί, χριστιανοί, δυτικοί.

Αλλά ας μείνουμε στην Ελλάδα.

Ο πολίτης ήδη πληρώνει πολύ ακριβά το κράτος.

Περισσότερο αποτελεί αυτοκτονία, απεργία πείνας, κατά κάποιον τρόπο.

Όλα εξαρτώνται από τους πολιτικούς, δυστυχώς, και ως τώρα (δεν συμπεριλαμβάνω την παρούσα κυβέρνηση μέχρι να δω έργα) ήταν όλοι απογοητευτικά ανεπαρκείς. Κάπου ο ΓΑΠ πήγε να κάνει κάτι (ηλεκτρονική συνταγογράφηση, καταμέτρηση ΔΥ, αντιρατσιστικό, σύνδεση ιατρείων με υπολογιστές την οποία ξύνισαν οι γιατροί, αξιολόγηση ΔΥ την οποία ξύνισαν οι ΔΥ, αλλά όλα σταμάτησαν όταν πήγε να αγγίξει χρέη εφημερίδων και καναλιών, και ο Βενιζέλος τον έριξε μαζί με τον Σαμαρά για να πουλήσουν ό,τι πουλιέται, καθώς και ότι δεν πουλιέται, χωρίς να κάνουν άλλο τίποτα από διαρθρωτικής απόψεως.

Για τον Τσίπρα τί λέω;

Μου άρεσε αυτό που είπε ο Βαρουφάκης, ότι πρέπει οι υπηρεσίες να διασυνδεθούν ηλεκτρονικά ώστε να επιταχύνονται οι διαδικασίες.Μεγάλη υπόθεση αυτή και, αν το καταφέρει, θα αλλάξει προς το καλύτερο η Ελλάδα, από άκρη σε άκρη. Μου άρεσε που προστάτεψε τις πρώτες κατοικίες από πληστειριασμούς και που έδωσε μία ανάσα με το ανθρωπιστικό και τις 100 δόσεις. Αυτά όμως είναι προσωρινά, ανακουφιστικά μέτρα, και σε καμμία περίπτωση δεν λύνουν κανένα πρόβλημα.

Θα σχηματίσω γνώμη από το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα σε βάθος χρόνου.

Επίσης, αξιόπιστη κριτική δεν έχω δεί πουθενά, ούτε καν από έγκριτα έντυπα, μιας και μόνο με επιφανειακά ζητήματα ασχολούνται οι περισσότεροι επικριτές, τύπου "η γραβάτα, αυτή η λέξη, αυτό το σπίτι ή αυτό το κασκόλ" και όχι με τα θέματα ουσίας, για τα οποία είναι πολύ νωρίς ακόμα για να ξέρει κανείς. Και στο κάτω-κάτω της γραφής, αν κάνει σωστή δουλειά, ας φορέσει και φουστανέλα, βρε αδερφέ!

Θέλω να πω, και ο Βουλγαράκης φοράει γραβάτα, αλλά στο βατοπέδι....

 Μετά από δύο χρόνια γαπ, δύο χρόνια σαμαρά και άλλον έναν χρόνο καθυστερήσεις, είμαστε εδώ.
Μετά τον Τσίπρα που θα είμαστε;

Από εκεί θα κριθεί.

Μέχρι τότε, λυσσάξτε.