Τραβεστί του ιδίου φύλου.

Πριν από λίγο καιρό πήρα την απόφαση να αφήσω τα μαλλιά μου στο φυσικό τους χρώμα, το γκρίζο. Η απόφαση αυτή πολύ με βόλεψε οπότε πήγε ένα βήμα παρακάτω: έκοψα και το μακιγιάζ. Έπρεπε να συνηθίσω τη νέα εικόνα του εαυτού μου χωρίς προσθήκες. Το συνήθισα. Πλέον οι βαμμένες γυναίκες μου φαίνονται σαν καραγκιόζηδες, ακόμα και στις λίγες περιπτώσεις όπου το μακιγιάζ είναι διακριτικό και καλαίσθητο. Μου φαίνονται όχι άσχημες, αλλά μασκαρεμένες.

Η επόμενη σκέψη ήταν η εξής: γιατί χρειαζόμαστε, σαν είδος, τόσες προσθήκες για να νοιώσουμε "ο εαυτός μας";

Δεν πρόκειται περί ομορφιάς, γιατί το μεηκάπ δεν κρύβει την ασχήμια. Μία στραβή μύτη ή ένα ασύμμετρο πρόσωπο δεν κρύβονται.

Γιατί;

Μετά έτυχε να συναντήσω την Αμαλία, μία κοπέλα που, στα νιάτα της, ήταν συμπαθής, αλλά με ελαφρύ προγναθισμό, διακριτό, αλλά ανεκτό. Νόμιζε ότι για αυτό δεν έβρισκε σύντροφο. Οι επεμβάσεις που έκανε αυτή η κοπέλα ήταν πολλές: το μαλλί όλες το βάφουμε, αλλά αυτή το παράκανε, είναι ένα μαλλί υπερπαραγωγή, σαν την πιο σπάταλη στάρλετ του μπόλιγουντ, για να λάβετε μία ιδέα. Πάντα κυκλοφορεί με βαρύ μέηκ άπ, μέγα σφάλμα γιατί κρύβει την καλή επιδερμίδα της χωρίς όμως να κρύβει το σαγόνι της. Πάντα κυκλοφορεί ντυμένη στην πέννα , ούτε για ψώνια δεν πάει χωρίς μαλλί μεηκαπ, παπούτσι, ακριβό φόρεμα, αξεσουάρ ταιριαστά
και τους γαλάζιους φακούς επαφής.

Εκτός από το σαγόνι, είναι και κάτι άλλο που δεν κρύβεται, το βλέμμα. Αυτή η γυναίκα σε κοιτάει με βλέμμα αδηφάγο, σα να λέει "σου αρέσω΄;", σαν άλλη μέδουσα που αντί για στρατηλάτη ψάχνει την έγκριση. Από μακρυά αν τη δείς σκέφτεσαι "ωπ!, να μία ενδιαφέρουσα περίπτωση" αλλά μόλις φτάσεις κοντά σε τρομάζει αυτό το βλέμμα. Προσωπικά το βρίσκω τερατώδες.

Κι όμως, παρόλο που όλο αυτό το μασκάρεμα αντί να την ομορφύνει τελικά την έκανε αποκρουστική, ήταν προτιμότερο να την βλέπεις βαμμένη. Γιατί;

Μυστήριο.

Ίσως είναι θέμα ομοιομορφίας: ακολουθείς τη μόδα για να μη μείνεις πίσω, για να είσαι όπως οι άλλες, για να ενταχθείς στο κοπάδι των όμορφων ή ίσως, πιο αληθές, για να μπείς στο κοπάδι των ευπρεπών.

Ίσως είναι θέμα συνήθειας: ξανθό μαλλί+μοδάτο ρούχο +μεηκάπ = κανονικό, ασφαλές, γνώριμο.

Ίσως, τέλος, να είναι τραβεστισμός, να έχω στρεβλή εικόνα του εαυτού μου και νομίζω ότι είμαι κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είμαι και έτσι, με αυτό τον τρόπο αυτό να εκφράζεται προς τα έξω.

Γιατί δεν μπορώ να δεχτώ ότι μόνο φτιασιδωμένος μπορεί ο άνθρωπος να δεχτεί τον εαυτό του.